ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.
ΘΕΜΑ: Η Δημιουργία του Αδάμ και της Εύας και η πτώση τους!!!
Η Δημιουργία του Αδάμ και της Εύας και η πτώση τους από τον Παράδεισο!
Τι κάνουν τα καλά μας παιδάκια; Πώς πέρασε η όμορφη εβδομάδα μας;
Λοιπόοον... Θυμάστε τι είχαμε πει την προηγούμενη εβδομάδα για την Αρχή και την Δημιουργία του κόσμου;
Πολύ ωραία! Είχαμε μείνει λοιπόν στην έκτη ημέρα! Εκεί που ο Θεός μας είχε ολοκληρώσει τον πανέμορφο κόσμο και έλειπε ο άνθρωπος!
Τότε είπε ο Θεός: «Ας φτιάξουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα τη δική μας και την ομοίωση και ας εξουσιάζει αυτός στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά, στα ζώα και γενικά σε όλη τη γη και στα ερπετά που σέρνονται πάνω σ’ αυτήν». Δημιούργησε λοιπόν ο Θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική Του εικόνα. Τον έκανε όμοιο με τον εαυτό Του.
Έτσι ολοκληρώθηκε λοιπόν σταδιακά ο ουρανός και η γη και ό,τι υπάρχει σ’ αυτά. Μέχρι την έκτη ημέρα ο Θεός είχε τελειώσει το έργο Του και την έβδομη ημέρα σταμάτησε να δημιουργεί. Την έβδομη ημέρα την ευλόγησε και την καθαγίασε, γιατί αυτή την ημέρα ολοκλήρωσε τη δημιουργία Του και αναπαύθηκε.
Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από το χώμα της γης και φύσηξε μέσα του πνοή ζωής, αυτή είναι η ψυχή μας! Ύστερα ο Κύριος φύτεψε έναν κήπο στην Εδέμ, προς την ανατολή, όπου έβαλε τον άνθρωπο που είχε πλάσει. Έκανε να βλαστήσουν από τη γη όλα τα είδη των δέντρων. Ήταν ωραία στην εμφάνιση κι οι καρποί τους ήταν εύγευστοι.
Στη μέση του κήπου ήταν το Δέντρο της Ζωής. Εκεί ήταν και το Δέντρο της Γνώσης του καλού και του κακού. Από την Εδέμ πήγαζε ένα ποτάμι, που πότιζε τον κήπο και διαχωριζόταν σε τέσσερις παραπόταμους, τον Φισών, τον Γιχών, τον Τίγρη και τον Ευφράτη. Ο Θεός έβαλε τον άνθρωπο σ’ αυτόν τον ωραίο κήπο για να τον καλλιεργεί και του είπε: «Από όλα τα δέντρα του κήπου μπορείς να τρως τους καρπούς. Από το Δέντρο όμως της Γνώσης του καλού και του κακού να μη φας, γιατί την ίδια μέρα που θα φας από αυτό, θα πεθάνεις».
Ο Θεός έφερε μπροστά στον άνθρωπο όλα τα ζώα του αγρού και τα πτηνά του ουρανού, για να τα ονομάσει. Ο άνθρωπος έδωσε ονόματα σε όλα τα είδη, αλλά δεν βρήκε κανένα που να είναι σύντροφος όμοιος με αυτόν.
Τότε είπε ο Θεός: «Δεν είναι καλό να είναι ο άνθρωπος μόνος του. Θα του φτιάξω έναν σύντροφο όμοιο μ’ αυτόν». Έριξε λοιπόν τον άνθρωπο, τον Αδάμ, σε βαθύ ύπνο κι όταν αποκοιμήθηκε πήρε μία από τις πλευρές του και τη θέση της τη συμπλήρωσε με σάρκα. Από την πλευρά του Αδάμ σχημάτισε μια γυναίκα και την οδήγησε σ’ αυτόν. Όταν την είδε ο Αδάμ είπε: « Αυτό επιτέλους είναι κόκαλο από τα κόκαλά μου και σάρκα από τη σάρκα μου. Θα ονομάζεται «γυναίκα» γιατί πάρθηκε από τον άνδρα. Γι’ αυτήν θα εγκαταλείπει ο άνδρας τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα ενώνεται με τη γυναίκα. Θα γίνονται ένα σώμα». Ο Αδάμ και η γυναίκα του, που αργότερα την ονόμασε Εύα, ήταν γυμνοί αλλά δεν ντρέπονταν, γιατί η καρδιά τους ήταν καθαρή. Απ’ όλα τα ζώα του αγρού το φίδι ήταν το πιο ήσυχο και το πιο έξυπνο. Μέσα του όμως μπήκε ο Σατανάς, ο οποίος κάποτε ήταν άγγελος του Θεού, αλλά περηφανεύθηκε και δείχθηκε αχάριστος στον Δημιουργό του. Με την αχαριστία και την περηφάνια του κατέστρεψε τον εαυτό του, στράφηκε εναντίον του Θεού και τώρα ήθελε να παρασύρει και τον άνθρωπο στο δικό του καταστροφικό δρόμο. Είπε λοιπόν το φίδι στη γυναίκα: «Είναι αλήθεια πως ο Θεός σας είπε να μη φάτε καρπό από κανένα δέντρο του κήπου;».
Η γυναίκα του απάντησε: «Μπορούμε να φάμε καρπούς από όλα τα δέντρα, εκτός από εκείνο που βρίσκεται στη μέση του κήπου. Ο Θεός είπε να μη φάμε από αυτό ούτε να το αγγίξουμε, για να μην πεθάνουμε». Τότε το φίδι είπε στη γυναίκα: «Όχι βέβαια! Δεν θα πεθάνετε. Αντίθετα, θα ανοίξουν τα μάτια σας και θα γίνετε κι εσείς θεοί, θα γνωρίζετε το καλό και το κακό όπως ο Θεός. Γι’ αυτό σας το απαγόρευσε».
Η γυναίκα κοίταξε τους καρπούς του δέντρου. Της φάνηκαν πολύ εύγευστοι και ελκυστικοί και ξεσήκωσαν μέσα της την επιθυμία να τους γευθεί και να αποκτήσει τη γνώση. Πήρε λοιπόν από τους καρπούς και έφαγε και έδωσε και στον άνδρα της κι έφαγε κι αυτός. Τότε άνοιξαν τα μάτια τους και κατάλαβαν ότι ήταν γυμνοί. Έκοψαν φύλλα συκιάς κι έφτιαξαν πρόχειρα καλύμματα, για να σκεπάσουν τη γύμνια τους.
Κάθε απόγευμα ο Θεός περπατούσε στον κήπο και χαιρόταν τα πλάσματά του. Μάλιστα συνομιλούσε με τον άνθρωπο που είχε το χάρισμα του λόγου, μόνος αυτός από όλα τα άλλα πλάσματα. Αυτήν τη μέρα όμως ο άνδρας και η γυναίκα, επειδή είχαν φάει τους καρπούς από το δέντρο της γνώσεως, φοβήθηκαν όταν άκουσαν τα βήματα του Θεού και κρύφτηκαν ανάμεσα στα δέντρα του κήπου. Η ανυπακοή τούς έκανε να ντρέπονται και να φοβούνται τον Θεό.
Αλλά ο Θεός φώναξε: «Αδάμ, πού είσαι;»
Εκείνος απάντησε: «Άκουσα τη φωνή σου και κρύφτηκα, γιατί είμαι γυμνός».
«Ποιος σου είπε ότι είσαι γυμνός;», ρώτησε ο Θεός. «Μήπως έφαγες από το δέντρο που σου είχα απαγορέψει;»
Κι ο Αδάμ αποκρίθηκε: «Η γυναίκα που μου έδωσες, εκείνη μου πρόσφερε καρπό και έφαγα».
Ο Κύριος ρώτησε τη γυναίκα: «Γιατί το έκανες αυτό;».
Κι εκείνη απάντησε: «Το φίδι με εξαπάτησε».
Ο Κύριος στράφηκε προς το φίδι και είπε: «Για το κακό που έκαμες θα είσαι καταραμένο απ’ όλα τα ζώα της γης. Με την κοιλιά θα σέρνεσαι και χώμα θα τρως σ’ όλη σου τη ζωή. Έχθρα θα βάλω ανάμεσα σ’ εσένα και στη γυναίκα κι ανάμεσα στον απόγονό της και στον δικό σου απόγονο. Εκείνος θα σου συντρίψει το κεφάλι κι εσύ θα του πληγώσεις τη φτέρνα».
Ύστερα είπε στη γυναίκα: «Θα αυξήσω τις θλίψεις και τους πόνους σου. Με πολύ πόνο θα γεννάς τα παιδιά σου. Η επιθυμία σου θα στρέφεται προς τον άνδρα σου, αλλά αυτός θα σε εξουσιάζει».
Τέλος είπε στον Αδάμ: «Επειδή άκουσες τη γυναίκα σου και παράκουσες τη δική μου εντολή, θα καταραστώ τη γη εξαιτίας σου. Με μόχθο θα την καλλιεργείς σ’ όλη σου τη ζωή. Αγκάθια και τριβόλια θα σου βλασταίνει και θα τρως το χόρτο του αγρού. Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, ώσπου να ξαναγυρίσεις στη γη από την οποία προήλθες, γιατί είσαι χώμα και στο χώμα θα επιστρέψεις».
Ο Κύριος έφτιαξε για τον Αδάμ και την Εύα δερμάτινους χιτώνες και τους έντυσε. Και σκέφτηκε: «Τώρα πια ο άνθρωπος έγινε σαν ένας από εμάς στο να γνωρίζει το καλό και το κακό. Υπάρχει λοιπόν κίνδυνος ν’ απλώσει το χέρι του και να φάει από το Δέντρο της Ζωής και να ζήσει αιώνια».
Έτσι ο Κύριος έδιωξε τον άνθρωπο από τον κήπο της Εδέμ και έβαλε στα ανατολικά του κήπου τα Χερουβίμ να φυλάγουν τον δρόμο που οδηγούσε στο Δέντρο της Ζωής.
Είδατε καλά μου παιδιά τι παθαίνουμε όταν δεν ακούμε!!! Όμως ο καλός μας Θεός μας έδωσε την ευκαιρία να ξαναμπούμε στον Παράδεισο με την υπακοή! Η ΥΠΑΚΟΗ στο θέλημα του Θεού γεμίζει την ζωή μας με χαρά! Πρέπει να προσέχουμε, να ακούμε αυτά που λέει η μαμά και ο μπαμπάς, οι δάσκαλοι μας, οι κατηχητές μας και πάνω από όλα ο Χριστός μας μέσα από την Αγία Γραφή που θα ανοίγουμε κάθε μέρα!!! Να μην ακούμε το κακό που μας λέει το μυαλό μας να μην μοιάσουμε στην Εύα που άκουσε το φίδι. Το φίδι είναι κάτι κρυφό, πονηρό και πολλές φορές είναι αυτό που μας λέει το μυαλό μας .
Ο Θεός έβαλε τον άνθρωπο σ’ αυτόν τον ωραίο κήπο για να τον καλλιεργεί και του είπε: «Από όλα τα δέντρα του κήπου μπορείς να τρως τους καρπούς. Από το Δέντρο όμως της Γνώσης του καλού και του κακού να μη φας, γιατί την ίδια μέρα που θα φας από αυτό, θα πεθάνεις».
Είπε λοιπόν το φίδι στη γυναίκα: «Είναι αλήθεια πως ο Θεός σας είπε να μη φάτε καρπό από κανένα δέντρο του κήπου;».
Η γυναίκα του απάντησε: «Μπορούμε να φάμε καρπούς από όλα τα δέντρα, εκτός από εκείνο που βρίσκεται στη μέση του κήπου. Ο Θεός είπε να μη φάμε από αυτό ούτε να το αγγίξουμε, για να μην πεθάνουμε». Τότε το φίδι είπε στη γυναίκα: «Όχι βέβαια! Δεν θα πεθάνετε. Αντίθετα, θα ανοίξουν τα μάτια σας και θα γίνετε κι εσείς θεοί, θα γνωρίζετε το καλό και το κακό όπως ο Θεός. Γι’ αυτό σας το απαγόρευσε».
Η γυναίκα κοίταξε τους καρπούς του δέντρου. Της φάνηκαν πολύ εύγευστοι και ελκυστικοί και ξεσήκωσαν μέσα της την επιθυμία να τους γευθεί και να αποκτήσει τη γνώση. Πήρε λοιπόν από τους καρπούς και έφαγε και έδωσε και στον άνδρα της κι έφαγε κι αυτός. Τότε άνοιξαν τα μάτια τους και κατάλαβαν ότι ήταν γυμνοί. Έκοψαν φύλλα συκιάς κι έφτιαξαν πρόχειρα καλύμματα, για να σκεπάσουν τη γύμνια τους.
Κάθε απόγευμα ο Θεός περπατούσε στον κήπο και χαιρόταν τα πλάσματά του. Μάλιστα συνομιλούσε με τον άνθρωπο που είχε το χάρισμα του λόγου, μόνος αυτός από όλα τα άλλα πλάσματα. Αυτήν τη μέρα όμως ο άνδρας και η γυναίκα, επειδή είχαν φάει τους καρπούς από το δέντρο της γνώσεως, φοβήθηκαν όταν άκουσαν τα βήματα του Θεού και κρύφτηκαν ανάμεσα στα δέντρα του κήπου. Η ανυπακοή τούς έκανε να ντρέπονται και να φοβούνται τον Θεό.
Αλλά ο Θεός φώναξε: «Αδάμ, πού είσαι;»
Εκείνος απάντησε: «Άκουσα τη φωνή σου και κρύφτηκα, γιατί είμαι γυμνός».
«Ποιος σου είπε ότι είσαι γυμνός;», ρώτησε ο Θεός. «Μήπως έφαγες από το δέντρο που σου είχα απαγορέψει;»
Κι ο Αδάμ αποκρίθηκε: «Η γυναίκα που μου έδωσες, εκείνη μου πρόσφερε καρπό και έφαγα».
Ο Κύριος ρώτησε τη γυναίκα: «Γιατί το έκανες αυτό;».
Κι εκείνη απάντησε: «Το φίδι με εξαπάτησε».
Ο Κύριος στράφηκε προς το φίδι και είπε: «Για το κακό που έκαμες θα είσαι καταραμένο απ’ όλα τα ζώα της γης. Με την κοιλιά θα σέρνεσαι και χώμα θα τρως σ’ όλη σου τη ζωή. Έχθρα θα βάλω ανάμεσα σ’ εσένα και στη γυναίκα κι ανάμεσα στον απόγονό της και στον δικό σου απόγονο. Εκείνος θα σου συντρίψει το κεφάλι κι εσύ θα του πληγώσεις τη φτέρνα».
Ύστερα είπε στη γυναίκα: «Θα αυξήσω τις θλίψεις και τους πόνους σου. Με πολύ πόνο θα γεννάς τα παιδιά σου. Η επιθυμία σου θα στρέφεται προς τον άνδρα σου, αλλά αυτός θα σε εξουσιάζει».
Τέλος είπε στον Αδάμ: «Επειδή άκουσες τη γυναίκα σου και παράκουσες τη δική μου εντολή, θα καταραστώ τη γη εξαιτίας σου. Με μόχθο θα την καλλιεργείς σ’ όλη σου τη ζωή. Αγκάθια και τριβόλια θα σου βλασταίνει και θα τρως το χόρτο του αγρού. Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, ώσπου να ξαναγυρίσεις στη γη από την οποία προήλθες, γιατί είσαι χώμα και στο χώμα θα επιστρέψεις».
Ο Κύριος έφτιαξε για τον Αδάμ και την Εύα δερμάτινους χιτώνες και τους έντυσε. Και σκέφτηκε: «Τώρα πια ο άνθρωπος έγινε σαν ένας από εμάς στο να γνωρίζει το καλό και το κακό. Υπάρχει λοιπόν κίνδυνος ν’ απλώσει το χέρι του και να φάει από το Δέντρο της Ζωής και να ζήσει αιώνια».
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ...
Η διήγηση και η επεξεργασία γίνεται παράλληλα με δραματοποίηση των παιδιών. Όλα τα παιδιά κάνουν τον Αδάμ , την Εύα και το δέντρο αλλά και κάποια ζώα ή λουλούδια. Το μάθημα έχει τη μορφή θεατρικού παιχνιδιού. Μέσα από την περιγραφή του γεγονότος και τη δραματοποίηση μαζί με τα παιδιά βγάζουμε τα συμπεράσματα μας. Στην μικρή ηλικία παρουσιάζουμε αυτό το γεγονός από την Αγία Γραφή και επικεντρώνουμε στην παρακοή. Τι δεν άκουσε η Εύα; – Ότι δεν έπρεπε να φάει γιατί το φρούτο ήταν δηλητηριασμένο.
Φέρνουμε παραδείγματα στα παιδιά:
Όπως, να προσέχουμε τι παίρνουμε πώς και πότε. Πρέπει να το πάρω; Η Εύα πήρε τον καρπό, έπρεπε; Παιδιά ο κάθε άνθρωπος είναι ένα δέντρο. Εμάς ποια είναι τα φρούτα μας; Ξέρετε; Αν μας πάρουν τα φρούτα μας πάει χαθήκαμε. Τα αυτιά μας είναι τα φρούτα μας . Αν δώσω το αυτί μου αλλού τότε δεν θα ακούω!
2.Η κατασκευή μας:
Υλικά: χαρτόνι κανσόν, καφέ σκούρο, καφέ ανοιχτό, λαχανί, κίτρινο, κόκκινο και γκρι.
.jpg)
Σε μία κόλλα Α4 αν θέλουμε έχουμε σχεδιάσει ένα δέντρο. Το πάνω μέρος του δέντρο το έχουμε χωρίσει σε τέσσερα μέρη . Το κάθε κομμάτι έχει άλλο χρώμα και όνομα. Δηλαδή το κίτρινο είναι η ακοή, το λαχανί είναι η προσοχή, το κόκκινο είναι το καλό και το καφέ σκούρο το κακό. Ο κορμός του δέντρου είναι το εγώ δηλαδή ο κάθε ένας από εμάς ,θα είναι καφέ ανοιχτό. Και το γκρι είναι η γη.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!
Φέρνουμε παραδείγματα στα παιδιά:
Όπως, να προσέχουμε τι παίρνουμε πώς και πότε. Πρέπει να το πάρω; Η Εύα πήρε τον καρπό, έπρεπε; Παιδιά ο κάθε άνθρωπος είναι ένα δέντρο. Εμάς ποια είναι τα φρούτα μας; Ξέρετε; Αν μας πάρουν τα φρούτα μας πάει χαθήκαμε. Τα αυτιά μας είναι τα φρούτα μας . Αν δώσω το αυτί μου αλλού τότε δεν θα ακούω!
.jpg)
Σε μία κόλλα Α4 αν θέλουμε έχουμε σχεδιάσει ένα δέντρο. Το πάνω μέρος του δέντρο το έχουμε χωρίσει σε τέσσερα μέρη . Το κάθε κομμάτι έχει άλλο χρώμα και όνομα. Δηλαδή το κίτρινο είναι η ακοή, το λαχανί είναι η προσοχή, το κόκκινο είναι το καλό και το καφέ σκούρο το κακό. Ο κορμός του δέντρου είναι το εγώ δηλαδή ο κάθε ένας από εμάς ,θα είναι καφέ ανοιχτό. Και το γκρι είναι η γη.
