Τα έχουμε πει και προηγουμένως τα σχετικά με τις παρέες, μόνο που εδώ είναι λίγο έως πολύ χειρότερα τα πράγματα. Πολλά παιδιά με τραυματικές εμπειρίες, φοβισμένα και πανικοβλημένα, δεν μπορούν να βγουν στον κόσμο διαφορετικά, παρά μόνον σαν οργισμένοι άνθρωποι. Βλέπουν τον κόσμο σαν εχθρό. Ψάχνουν να βρουν παιδιά με παρόμοια προβλήματα και όλοι μαζί δημιουργούν μια ομάδα “δυνατών” παιδιών, τα οποία βέβαια χαίρονται και επιθυμούν να παραβιάζουν τους νόμους και τους κανόνες που διέπουν την κοινωνία. Κοινώς καταστρέφουν, καίνε, σπάνε διότι π.χ. ο διαιτητής έκανε αδικίες... Όμως αντέδρασαν ακραία και καταστρέφουν τα πάντα.
Κάποια παιδιά για προσωπικούς λόγους και αιτίες είτε από πίεση μπορεί να ενταχθούν σε μια τέτοια ομάδα. Εδώ χρειάζεται κριτικό πνεύμα, διότι εάν δεν προσέξεις, σύντομα θα βρεθείς μπλεγμένος με προφυλακίσεις, ανακρίσεις, δικηγόρους, δικαστήρια, καταδίκες, ενστάσεις, αναβολές και ίσως καταλήξεις μέσα από τα κάγκελα της φυλακής.
Πολλές τέτοιες ιστορίες αθώων νεαρών υπάρχουν δημοσιευμένες στο διαδίκτυο και αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή, αφού και οι ίδιοι μετανοιώνουν και εφιστούν την προσοχή στα μέλη των ομάδων αυτών.
Εδώ, νομίζω ότι είναι ώρα να σου τονίσω ότι δυστυχώς κάθε άνθρωπος είναι γεμάτος με αδυναμίες και πάθη. Ο αγώνας κάθε ανθρώπου είναι να τιθασσεύει και να ελέγχει τα πάθη του. Η Εκκλησία μάς καλεί να γίνουμε άγιοι και μας βοηθάει να απαλλαγούμε από τα πάθη. Αν κανείς δεν αρχίσει αυτό τον αγώνα από τα νεανικά του, εφηβικά του χρόνια, τότε δεν θα τα ελέγξει ούτε στο μέλλον. Γι᾽ αυτό ακούμε κάποτε-κάποτε από τα Μ.Μ.Ε. για βιασμούς, αιμομιξίες κ.α.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έμαθαν να συγκρατούν τα πάθη τους και δεν σέβονται ούτε τα παιδιά τους. Η αχαλίνωτη σεξουαλική απελευθέρωση δεν έχει όριο και έχει αυξήσει κατακόρυφα τις περιπτώσεις βιασμών και ακατονόμαστων πράξεων.
Γι´ αυτό λοιπόν, αν για κάποιο λόγο ή αιτία “έμπλεξες” όπως λέει ο λαός σε οποιοδήποτε πρόβλημα τέτοιου είδους, μη διστάσεις να πλησιάσεις έναν ενήλικο που εμπιστεύεσαι είτε τους γονείς σου, είτε θείους/ες, είτε δάσκαλο ή καθηγητή, είτε γείτονα, είτε τον ιερέα της ενορίας σου, να του ζητήσεις βοήθεια, διότι μόνος/η σου δεν θα μπορέσεις να τα καταφέρεις να ξεμπλέξεις!
