Στην εφηβεία τα τελευταία χρόνια, έχουν αυξηθεί κατά πολύ οι απόπειρες αυτοκτονίας αλλά και οι αυτοκτονίες. Πιο συχνά παρατηρείται το φαινόμενο στους νέους που πάσχουν από κατάθλιψη και νιώθουν ότι δεν έχει νόημα και σκοπό η ζωή τους. Αρνητικά γεγονότα, όπως η μετανάστευση, η κοινωνική απομόνωση, το διαζύγιο των γονέων, η αλλαγή σχολείου, η σχολική και ερωτική απογοήτευση μπορούν να οδηγήσουν στην αυτοκτονία.
Οι απόπειρες αυτοκτονίες διπλασιάζονται στην εφηβεία (18% στο γενικό πληθυσμό, 35% στους εφήβους), ενώ ως προς το φύλο, στις απόπειρες υπερτερούν τα κορίτσια και στις επιτυχείς αυτοκτονίες τα αγόρια. Σημαντικό είναι επίσης ότι σε μεγάλο ποσοστό (30-50%) ακολουθεί επανάληψη της απόπειρας σε διάστημα μικρότερο των 6 μηνών. Η λήψη των φαρμάκων (ασπιρίνες, depon) και το κόψιμο των φλεβών είναι οι συχνότεροι χρησιμοποιούμενοι τρόποι αυτοκτονίας.
Περιττό να αναφέρουμε ότι η αυτοκτονία δεν είναι λύση, είναι καταστροφή. Πρώτα από όλα γιατί δεν ξέρεις εάν εκεί που θα πας θα είναι καλύτερα. Μπορεί να είναι χειρότερα... και εκεί δεν θα υπάρχει πάλι ως λύση η αυτοκτονία...
Όμως σε οποιαδήποτε περίπτωση, μη διστάσεις στις δύσκολες ώρες της ζωής σου, σε στιγμές απελπισίας και απόγνωσης να ζητήσεις βοήθεια. Υπάρχουν πολλοί γύρω σου που θα σε ακούσουν και θα ενδιαφερθούν. Φτάνει εσύ να κάνεις το πρώτο βήμα. Να θυμάσαι ότι ο Θεός δεν επιτρέπει ποτέ να αντιμετωπίζουμε προβλήματα μεγαλύτερα από αυτά που μπορούμε να σηκώσουμε, οπότε ζήτησέ Του βοήθεια.
