ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση
Εἰς τὸ ὅνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Η ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου
“Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου,
πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,
ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταίσματα,
καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου,
ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν.”
ΘΕΜΑ: Ο προφήτης Δανιήλ και τα λιοντάρια
Εισαγωγή
Χαίρετε αγαπημένοι μου μικροί συναθλητές!!!
Πώς πάει το στάδιο των Αρετών; Το αγώνισμα της προσευχής πως σας φάνηκε;
Τέλεια! Με την βοήθεια του Θεού όλα εύκολα είναι!!! Εκτός λοιπόν απ΄ την προσευχούλα μας που κάνουμε πρωί- μεσημέρι- βράδυ μπορούμε να μιλάμε στον Χριστούλη μας όλη την διάρκεια της ημέρας! Είτε να του ζητήσουμε κάτι, είτε να τον ευχαριστήσουμε για κάτι που έγινε!
Επίσης κάνουμε προσευχή μόνο για εκείνους που μας αγαπούν;
Όχι! Πολύ σωστά! Προσευχή κάνουμε και για εκείνους που μας στεναχωρούν!!! Και αυτό που παρατηρήσατε είναι αλήθεια! Τα πράγματα φτιάχνουν!!!
Λοιπόν φτάσαμε κιόλας στην δεύτερη εβδομάδα της κυράς Σαρακοστής!!!
Ποιος θυμάται αύριο ποια Κυριακή είναι; -Του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά!
Σωστά!!!
Πριν κόψουμε και το δεύτερο ποδαράκι της κυράς Σαρακοστής ας γνωρίσουμε τον Προφήτη Δανιήλ που τον έριξαν στον λάκκο των λιονταριών!!!
Κύρια αφήγηση ή διήγηση
Οι προφήτες ήταν άνδρες που ο Θεός έστελνε κατά καιρούς στους Εβραίους, προκειμένου, με το κήρυγμά τους και με τις πράξεις τους, να τους επαναφέρουν στο δρόμο Του.
Ο βασιλιάς Δαρείος διόρισε στο βασίλειό του εκατόν είκοσι σατράπες, δηλαδή διοικητές. Πάνω από τους διοικητές διόρισε τρεις προέδρους για να τους εποπτεύουν. Ο Δανιήλ ήταν ένας από αυτούς τους τρεις προέδρους. Τόσο πολύ εκτίμησε ο Δαρείος την ικανότητα και τη σοφία του.
Ωστόσο οι άλλοι πρόεδροι και σατράπες τον φθόνησαν. Προσπαθούσαν να τον κατηγορήσουν στο βασιλιά, για να χάσει την εύνοιά του. Αυτό όμως ήταν αδύνατον γιατί ο Δανιήλ ήταν πολύ υπεύθυνος και τίμιος και προσεχτικός στα καθήκοντά του. Βρήκαν όμως έναν τρόπο να τον φέρουν σε δύσκολη θέση. Πρότειναν στο Δαρείο να βγάλει μια διαταγή με την οποία να απαγορεύει σε όλους τους υπηκόους του και στους διοικητές για τριάντα ημέρες να ζητήσουν οτιδήποτε από κάποιον άνθρωπο ή θεό εκτός από τον βασιλιά. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα έδειχναν τάχα την απόλυτη αφοσίωσή τους στον βασιλιά τους. Αν κάποιος παρέβαινε τη διαταγή, θα ριχνόταν σε λάκκο με πεινασμένα λιοντάρια. Ο Δαρείος δεν κατάλαβε το σχέδιό τους κι έβγαλε τη διαταγή και την υπέγραψε. Από εκείνη τη στιγμή η διαταγή δεν μπορούσε να αλλάξει.
Ο Δανιήλ πληροφορήθηκε τη βασιλική διαταγή, αλλά δεν άλλαξε την ευλαβή συνήθεια που είχε, να προσεύχεται στον αληθινό Θεό. Άνοιγε το παράθυρό του που έβλεπε προς την Ιερουσαλήμ, γονάτιζε και προσευχόταν δυνατά στον Θεό. Οι άλλοι διοικητές αμέσως τον κατήγγειλαν στον Δαρείο. Εκείνος στεναχωρήθηκε πάρα πολύ. Τότε κατάλαβε ότι είχαν στήσει αυτή την πλεκτάνη μόνο και μόνο για να κατηγορήσουν τον Δανιήλ, τον οποίο ο ίδιος πολύ εκτιμούσε. Ωστόσο η βασιλική διαταγή έπρεπε να εκτελεστεί. Ούτε ο βασιλιάς δεν μπορούσε να την αλλάξει. Έτσι ο Δανιήλ ρίχτηκε στον λάκκο με τα λιοντάρια. Μια πέτρα έκλεισε τον λάκκο και μπήκε η βασιλική σφραγίδα. Ο Δαρείος την ώρα που έριχναν τον Δανιήλ στον λάκκο του είπε συγκλονισμένος: «Ο Θεός σου που πάντα τον λατρεύεις, αυτός μακάρι να σ’ ελευθερώσει».
Όλη τη νύχτα ο Δαρείος δεν μπόρεσε να ησυχάσει. Έμεινε ξάγρυπνος, μετανιωμένος γι’ αυτό που επέτρεψε να γίνει. Πρωί πρωί έτρεξε στο λάκκο των λιονταριών. Διέταξε να τον ανοίξουν και φώναξε κλαίγοντας: «Δανιήλ, δούλε του αληθινού Θεού, μπόρεσε ο Θεός σου, που μέρα και νύχτα τον λατρεύεις να σε σώσει;». Κι ο Δανιήλ απάντησε από τον βαθύ λάκκο: «Να ζεις αιώνια, βασιλιά μου. Ο Θεός μου έστειλε τον άγγελό του κι έφραξε τα στόματα των λιονταριών και δεν μ’ έβλαψαν γιατί είμαι αθώος απέναντι του Θεού κι απέναντί σου και σε καμιά περίπτωση δεν σ’ έχω βλάψει».
Ο βασιλιάς χάρηκε πολύ. Έδωσε εντολή αμέσως να ανεβάσουν τον Δανιήλ από τον λάκκο. Πράγματι δεν τον είχαν αγγίξει τα λιοντάρια!
Νέα φοβερότερη διαταγή έδωσε τώρα ο βασιλιάς: Να ρίξουν στο λάκκο τους συκοφάντες του με τα παιδιά και τις γυναίκες τους. Τα λιοντάρια τους κατασπάραξαν πριν καλά-καλά φτάσουν στο βάθος του λάκκου.
Ο βασιλιάς Δαρείος έγραψε τότε και έκανε γνωστή σ’ όλους τους υπηκόους του την εξής διαταγή: «Να έχετε πάντα ειρήνη. Εγώ, ο βασιλιάς, διατάζω σ’ όλο το βασίλειό μου να τρέμουν οι άνθρωποι και να φοβούνται τον Θεό του Δανιήλ. Αυτός είναι Θεός αιώνιος και αληθινός και η βασιλεία του ποτέ δεν θα τελειώσει. Αυτός κάνει θαύματα στον ουρανό και στη γη. Αυτός ελευθέρωσε τον Δανιήλ από τα λιοντάρια».
Μετά τον Δαρείο, βασιλιάς του μεγάλου περσικού κράτους έγινε ο Κύρος. Αυτός έδωσε την άδεια στους Εβραίους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και να εγκατασταθούν εκεί, να πάρουν μαζί τους και όλα τα κλεμμένα σκεύη του Ναού και να οικοδομήσουν πάλι τον Ναό τους. Το διάταγμα του Κύρου προέτρεπε όλους τους υπηκόους του να βοηθήσουν τους Εβραίους με χρήματα, τρόφιμα, ζώα και καθετί χρήσιμο. Πενήντα χιλιάδες Εβραίοι επέστρεψαν στη Γη Χαναάν με αρχηγό τον Ζοροβάβελ και αρχιερέα τον Ιησού. Πρώτη τους φροντίδα ήταν να ανοικοδομήσουν τον μεγάλο Ναό και το τείχος στα Ιεροσόλυμα. Δούλεψαν όλοι μαζί σαν ένας άνθρωπος και τα κατάφεραν μέσα σε σύντομο χρόνο.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ:
Π Δ επ 14 Η ζωή του προφήτη Δανιήλ
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
1. Χρωματίστε την εικόνα
2. Διαβάστε δυνατά
Κρατάμε μια μπάλα και την δίνουμε στον διπλανό μας όσο πιο γρήγορα μπορούμε χωρίς να μας πέσει κάτω. Σκοπός είναι να κρατηθεί η μπάλα στα χέρια μας όσο το δυνατόν λιγότερο χωρίς να πέσει! Αλλιώς καιγόμαστε γιατί... η πατάτα είναι πολύ καυτή!!!
Καλή επιτυχία και "καλή όρεξη"!!!
ΠΡΟΣΕΥΧΗ:
Μετά από κάθε συνάντηση
Εἰς τὸ ὅνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Η ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου
“Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαίμοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν.”