ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση

Εἰς τὸ ὅνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Η ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου

“Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου,
πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,
ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταίσματα,
καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου,
ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν.”

ΘΕΜΑ: Ο προφήτης Δανιήλ στον λάκκο των λεόντων

Η δεύτερη Κυριακή της Σαρακοστής είναι αφιερωμένη σε μια από τις μεγαλύτερες πατερικές της μορφές, στον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, που με το θεολογικό του έργο αντιμετώπισε αποτελεσματικά λανθασμένες αντιλήψεις για την Ορθόδοξη διδασκαλία περί της θεότητας της αγίας Τριάδος.

Εισαγωγή

Καλή Σαρακοστή παιδιά!

Χαίρετε! Πώς είστε; Για να κάνουμε μια… δημοσκόπηση! Πόσοι πήγαν την Παρασκευή στους Χαιρετισμούς; (επιβραβεύουμε με ένα μικρό δωράκι ή διπλό κέρασμα όσους εκκλησιάστηκαν και παροτρύνουμε τους υπόλοιπους).

Μεγάλες στιγμές ζούμε παιδιά μου μέσα στους Ιερούς Ναούς στη Σαρακοστή. Όσο μπορούμε να εκκλησιαζόμαστε… Συνεχίζουμε την ιστορία του παλαιού Ισραήλ!

Κύρια αφήγηση ή διήγηση

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: Οι προφήτες ήταν άνδρες που ο Θεός έστελνε κατά καιρούς στους Εβραίους, προκειμένου, με το κήρυγμά τους και με τις πράξεις τους, να τους επαναφέρουν στο δρόμο Του.

Για πολλά χρόνια ο Θεός έστελνε τους Προφήτες Του για να προειδοποιήσουν τον λαό του Ισραήλ πως αν συνεχίσει να παρασύρεται στην ειδωλολατρία σύντομα θα γίνει αδύναμος και θα νικηθεί από τους ισχυρούς εχθρούς του. Λίγοι όμως έδιναν σημασία στο κήρυγμα των Προφητών.

Και ο Κύριος που σέβεται πάντα την ελευθερία μας, επέτρεψε στους τρομερούς Βαβυλώνιους να καταλάβουν την Ιερουσαλήμ, να καταστρέψουν τον Ναό του Σολομώντα και να πάρουν χιλιάδες αιχμαλώτους και να τους μεταφέρουν στην Βαβυλώνα.

Η Βαβυλώνα, ήταν αρχαία περίφημη πόλη που για ολόκληρους αιώνες ήταν η πρωτεύουσα του Βαβυλωνιακού κράτους. Ήταν κτισμένη πάνω στις δύο όχθες του ποταμού Ευφράτη, στην επαρχία της Βαβυλωνίας του σημερινού Ιράκ περίπου 85 χιλιόμετρα νότια της σημερινής πρωτεύουσας της χώρας Βαγδάτης στην πόλη Χιλάχ.
Περιτριγυρισμένη από ένα τεράστιο τείχος, που είχε συνολικό μήκος 85χλμ., ύψος που έφθανε τα 50 μ. και κάπου τριακόσιους εξήντα πύργους σε απόσταση πενήντα μέτρων ο ένας από τον άλλον, υπήρξε η μεγαλύτερη οχυρωμένη πόλη ολόκληρης της Ανατολής.

Ανάμεσα τους ήταν κι ο έφηβος Δανιήλ με τους λίγο μικρότερους φίλους του, τον Ανανία, τον Αζαρία και τον Μισαήλ. Με τη νηστεία και την προσευχή του γρήγορα ξεχώρισε στο ειδωλολατρικό παλάτι. Ο Θεός του χάρισε σοφία ζηλευτή και το χάρισμα να εξηγεί τα όνειρα. (Ποιον μας θυμίζει αυτό; Σωστά, τον Πάγκαλο Ιωσήφ!)

Ο Δανιήλ παρέμενε ταπεινός και, όταν ο αυτοκράτορας Ναβουχοδονόσορ τον κάλεσε να εξηγήσει έναν εφιάλτη που τον είχε αναστατώσει, ο Δανιήλ δε φοβήθηκε να του φανερώσει ότι θα τρελαινόταν και θα έχανε τον θρόνο του εξαιτίας του εγωισμού του και της αμετανοησίας του.

Στον διάδοχό του, Βαλτάσαρ, ο Προφήτης αποκάλυψε πως το μυστηριώδες χέρι που έγραφε τρεις παράξενες λέξεις (Μανή, θεκέλ, φάρες: μετρήθηκες, ζυγίστηκες, βρέθηκες ελλιπής) στον τοίχο του παλατιού την ώρα που γλεντούσαν οι καλεσμένοι του βασιλιά, τον ειδοποιούσε για τον θάνατό του. Πράγματι ο ασεβής Βαλτάσαρ, που έπινε ξεδιάντροπα κρασί με τα ιερά σκεύη από τον Ναό της Ιερουσαλήμ, πέθανε την ίδια νύχτα.

Ο Δαρείος που ανέβηκε στον θρόνο σεβάστηκε τον σοφό και μορφωμένο Προφήτη διορίζοντάς τον γενικό άρχοντα του βασιλείου. Οι υπόλοιποι αξιωματούχοι όμως τον ζήλεψαν τρομερά.

Ξεγέλασαν το βασιλιά, βάζοντάς τον να υπογράψει ένα διάταγμα που απαγόρευε την προσευχή των πολιτών στους θεούς τους για ένα μήνα.

Ο Δανιήλ πληροφορήθηκε τη βασιλική διαταγή, αλλά δεν άλλαξε την ευλαβή συνήθεια που είχε, να προσεύχεται στον αληθινό Θεό. Άνοιγε το παράθυρό του που έβλεπε προς την Ιερουσαλήμ, γονάτιζε και προσευχόταν δυνατά στον Θεό. Οι άλλοι διοικητές αμέσως τον κατήγγειλαν στον Δαρείο. Εκείνος στεναχωρήθηκε πάρα πολύ. Τότε κατάλαβε ότι είχαν στήσει αυτή την πλεκτάνη μόνο και μόνο για να κατηγορήσουν τον Δανιήλ, τον οποίο ο ίδιος πολύ εκτιμούσε. Ωστόσο η βασιλική διαταγή έπρεπε να εκτελεστεί. Ούτε ο βασιλιάς δεν μπορούσε να την αλλάξει.

Έτσι ο Δανιήλ ρίχτηκε στον λάκκο με τα λιοντάρια. Μια πέτρα έκλεισε τον λάκκο και μπήκε η βασιλική σφραγίδα. Ο Δαρείος την ώρα που έριχναν τον Δανιήλ στον λάκκο του είπε συγκλονισμένος: «Ο Θεός σου που πάντα τον λατρεύεις, αυτός μακάρι να σ’ ελευθερώσει».

Όλη τη νύχτα ο Δαρείος δεν μπόρεσε να ησυχάσει. Έμεινε ξάγρυπνος, μετανιωμένος γι’ αυτό που επέτρεψε να γίνει. Πρωί πρωί έτρεξε στο λάκκο των λιονταριών. Διέταξε να τον ανοίξουν και φώναξε κλαίγοντας: «Δανιήλ, δούλε του αληθινού Θεού, μπόρεσε ο Θεός σου, που μέρα και νύχτα τον λατρεύεις να σε σώσει;».

Κι ο Δανιήλ απάντησε από τον βαθύ λάκκο: «Να ζεις αιώνια, βασιλιά μου. Ο Θεός μου έστειλε τον άγγελό του κι έφραξε τα στόματα των λιονταριών και δεν μ’ έβλαψαν γιατί είμαι αθώος απέναντι του Θεού κι απέναντί σου και σε καμιά περίπτωση δεν σ’ έχω βλάψει». Ο βασιλιάς χάρηκε πολύ. Έδωσε εντολή αμέσως να ανεβάσουν τον Δανιήλ από τον λάκκο. Πράγματι δεν τον είχαν αγγίξει τα λιοντάρια!

Νέα φοβερότερη διαταγή έδωσε τώρα ο βασιλιάς: Να ρίξουν στο λάκκο τους συκοφάντες του με τα παιδιά και τις γυναίκες τους. Τα λιοντάρια τους κατασπάραξαν πριν καλά-καλά φτάσουν στο βάθος του λάκκου.

Ο βασιλιάς Δαρείος έγραψε τότε και έκανε γνωστή σ’ όλους τους υπηκόους του την εξής διαταγή: «Να έχετε πάντα ειρήνη. Εγώ, ο βασιλιάς, διατάζω σ’ όλο το βασίλειό μου να τρέμουν οι άνθρωποι και να φοβούνται τον Θεό του Δανιήλ. Αυτός είναι Θεός αιώνιος και αληθινός και η βασιλεία του ποτέ δεν θα τελειώσει. Αυτός κάνει θαύματα στον ουρανό και στη γη. Αυτός ελευθέρωσε τον Δανιήλ από τα λιοντάρια».

Ο Θεός του φανέρωσε την τύχη όλων των μεγάλων αυτοκρατοριών της εποχής του, αλλά κι όσους σπουδαίους κατακτητές θα εμφανίζονταν τα επόμενα χρόνια. Ταραγμένος και συγκινημένος ο Δανιήλ συνομίλησε στα οράματά του με τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ κι είδε, σαν να ταξίδευε στο μέλλον, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, που για να σώσει τα πλάσματά του θα γινόταν άνθρωπος και θα σταυρωνόταν στην Ιερουσαλήμ!

Μετά τον Δαρείο, βασιλιάς του μεγάλου περσικού κράτους έγινε ο Κύρος. Αυτός έδωσε την άδεια στους Εβραίους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και να εγκατασταθούν εκεί, να πάρουν μαζί τους και όλα τα κλεμμένα σκεύη του Ναού και να οικοδομήσουν πάλι τον Ναό τους. Το διάταγμα του Κύρου προέτρεπε όλους τους υπηκόους του να βοηθήσουν τους Εβραίους με χρήματα, τρόφιμα, ζώα και καθετί χρήσιμο. Πενήντα χιλιάδες Εβραίοι επέστρεψαν στη Γη Χαναάν με αρχηγό τον Ζοροβάβελ και αρχιερέα τον Ιησού. Πρώτη τους φροντίδα ήταν να ανοικοδομήσουν τον μεγάλο Ναό και το τείχος στα Ιεροσόλυμα. Δούλεψαν όλοι μαζί σαν ένας άνθρωπος και τα κατάφεραν μέσα σε σύντομο χρόνο.
από τους τέσσερις μεγάλους Προφήτες. Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του στις 17 Δεκεμβρίου.

Πρακτική εφαρμογή

1. Είδαμε στο μάθημα ότι ο Θεός επέτρεψε να σκλαβωθεί ο λαός Του, να καταστραφεί και να βεβηλωθεί ο Ναός Του. Ας μην ξεχνάμε και εμείς, την Άλωση της Πόλης, την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί από τους Οθωμανούς και τα 400 χρόνια σκλαβιάς που ακολούθησαν.

Η προστασία κι η φροντίδα του Θεού για τον άνθρωπο είναι συνεχής, όταν όμως Τον αρνούμαστε με τις επιλογές μας, σέβεται την ελευθερία μας κι αποσύρει την Χάρη Του αφήνοντάς μας να υποστούμε δοκιμασίες και θλίψεις -ποτέ όμως μεγαλύτερες από την αντοχή μας. Μήπως θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάτι τέτοιο συνέβηκε και το θανατηφόρο ατύχημα στα Τέμπη; Μήπως ο Θεός, μας "κτυπάει καμπανάκι" προειδοποίησης ότι δεν βαδίζουμε σωστά;

2. Ο Δανιήλ θα μπορούσε να προσευχηθεί κρυφά και να μη γίνει αντιληπτός την εποχή του διατάγματος του Δαρείου. Κι όμως το κείμενο της Αγίας Γραφής μάς λέει πως προσευχόταν με ανοιχτά παράθυρα κάθε ημέρα τις καθορισμένες ώρες, όχι βέβαια για να επιδεικνύει την ευσέβειά του, αλλά για να στρέφεται και να κοιτάζει προς την ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ όπου ήταν τα ερείπια του Ναού του Θεού. Η προσευχή για όποιον αγαπά τον Κύριο δεν είναι καθήκον αλλά συνεχής ανάγκη, που ξεπερνά και το φόβο της τιμωρίας και του θανάτου.

Εσείς παιδιά, προσεύχεστε; Κάνετε καθημερινά πρωί και βράδυ την προσευχή σας, πριν και μετά το φαγητό σας; Προσεύχεστε όταν πάτε στον Ιερό Ναό, ή στους Χαιρετισμούς τώρα την Αγία Σαρακοστή;;

3. Ο Προφήτης Δανιήλ σώθηκε με θαυμαστό τρόπο μέσα στον λάκκο των λεόντων. Πώς;;;; Φυσικά προσευχόμενος! Στα χρόνια των διωγμών πολλές φορές ο Κύριος επενέβη θαυματουργικά και έσωσε τους Χριστιανούς από τα άγρια θηρία στα ρωμαϊκά θέατρα, άλλες όμως επέτρεψε το μαρτύριο. Εκείνος γνωρίζει κάθε φορά τι ωφελεί τον κάθε άνθρωπο και τους γύρω του και πράττει αναλόγως.

Και πάλι η προσευχή έσωσε τον προφήτη Δανιήλ από το στόμα των λιονταριών. Άρα η προσευχή μας έχει μεγάλη δύναμη, τόσο μεγάλη που μπορεί να αποτρέψει ακόμα και τα άγρια θηρία να μην μας κατασπαράξουν! Προσέχουμε λοιπόν να μην αμελούμε την προσευχή μας; Μπορούμε, μάλιστα, πριν πάμε στο σχολείο να κάνουμε την προσευχή μας.

Πρέπει όλοι μας λοιπόν να εμπιστευόμαστε την πρόνοια του Θεού Πατέρα, ο οποίος μας αγαπά τόσο πολύ που έγινε για χάρη μας άνθρωπος, σταυρώθηκε και πέθανε για να μας σώσει. Αν αφεθούμε στα χέρια Του, όλα τα προβλήματά μας θα λυθούν! Καλή συνέχεια!

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ:

Π Δ επ 14 Η ζωή του προφήτη Δανιήλ

ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Μπαλονοδρομίες!

Υλικά: μπαλόνια
Το παιχνίδι: Μπορείς να χωρέσεις δύο... μπαλόνια σε μία μασχάλη; Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και σχηματίζουν δυο σειρές (το ένα πίσω από το άλλο). Το πρώτο παιδί κάθε ομάδας έχει από δύο φουσκωμένα μπαλόνια κάτω από κάθε μασχάλη και ένα ακόμα μπαλόνι ανάμεσα στα γόνατά του. Πρέπει να διανύσει μια προκαθορισμένη διαδρομή χωρίς να του πέσουν τα μπαλόνια και να επιστρέψει στην ομάδα, δίνοντάς στο δεύτερο παιδί τα μπαλόνια. Αυτό με τη σειρά του κάνει την ίδια διαδρομή κ.ο.κ. Νικήτρια η ομάδα της οποίας όλα τα μέλη θα κάνουν την διαδρομή. Αν ένα ή περισσότερα μπαλόνια πέσουν, το παιδί πρώτα τα τοποθετεί στη σωστή θέση (2 σε κάθε μασχάλη και 1 στα γόνατα) και μετά συνεχίζει τη διαδρομή.