ΠΡΟΣΕΥΧΗ:
Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.
ΘΕΜΑ: Η Ζωή του αγίου Χαράλαμπου
Αγαπημένα μου παιδάκια,
βρισκόμαστε στη Μαγνησία, μια όμορφη πόλη της Μικράς Ασίας, περιτριγυρισμένη από βαθύσκιωτους κήπους και λιβάδια, τότε που τελείωνε ο 2ος μ.Χ. αιώνας.
Μια συντροφιά παιδιών έπαιζε σε κάποια γειτονιά κι οι χαρούμενες, ξέγνοιαστες φωνές αντηχούσαν έως πέρα.
Ξαφνικά, οι φωνές σταμάτησαν κι όλα τα παιδιά έτρεξαν και περιτριγύρισαν ένα γέροντα, πού στηριγμένος στο ραβδί του περνούσε εκείνη την ώρα τού ηλιοβασιλέματος από τη γειτονιά.
Το πρόσωπο του, πλαισιωμένο από κατάλευκα γένια και μαλλιά, ήταν γεμάτο ήμερη γλυκύτητα. Τα μάτια του κοίταζαν όλο τον κόσμο με αγάπη. Ήταν ο γέροντας ιερέας του Χριστού, ο Χαράλαμπος, τον οποίο αγαπούσαν όλα τα παιδιά της Μαγνησίας.
Ήταν πια 113 χρονών. Είχε δει τους πατέρες των παιδιών αυτών, είχε δει τους παππούδες τους... Ήταν η ζωντανή ιστορία, η ψυχή της πόλης.
Άπλωσε ο π. Χαράλαμπος τα χέρια του και ευλόγησε τα καλά παιδιά. Η εκκλησία της Μαγνησίας δεν γνώρισε πιο ακούραστο, πιο ζηλωτή εργάτη του Ευαγγελίου. Όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο ο γέροντας π. Χαράλαμπος, με δύναμη ακατάβλητη εργαζόταν. Συνέχιζε να διδάσκει τον λόγο του Θεού απλά και με θερμή καρδιά, εξακολουθούσε να φροντίζει για την ανακούφιση των δυστυχισμένων, οργανώνοντας συνεχώς και επεκτείνοντας την εκκλησιαστική φιλανθρωπία.
Δεν υπήρχε πονεμένος, που να μη γλυκάνει την πληγή του ο γέροντας ιερέας. Δεν υπήρχε άρρωστος, που να μην τον επισκεφθεί. Δεν υπήρχε ορφανό, που να μην το προστατεύσει. Αλλά και οι άνθρωποι τον αγαπούσαν. Όπου τον έβλεπαν αμέσως όλοι εκδήλωναν την αγάπη και τον σεβασμό τους.
Εκείνον τον καιρό, στην περιοχή της Μαγνησίας που ζούσε ο Άγιος, ήταν έπαρχος, άρχοντας δηλαδή, ο Λουκιανός. Αυτός ήταν ειδωλολάτρης και είχε πολύ μίσος εναντίον των χριστιανών.
Μια μέρα άκουσε φωνές κάτω από το μέγαρο του. Περνούσε ο γέροντας π. Χαράλαμπος και τα παιδιά, ακόμη και μεγάλοι άνθρωποι, έτρεχαν να τον χαιρετήσουν. Είχε σταματήσει και χαμογελαστός ο σεβάσμιος ιερέας συνομιλούσε με τους φίλους και τα παιδιά. Ο Λουκιανός θύμωσε με αυτή την εικόνα που είδε και την άλλη μέρα ζήτησε να του φέρουν μπροστά του τον π. Χαράλαμπο.
Τον βρήκαν στον κήπο του σπιτιού του να κάθεται σ’ ένα πεζούλι και να ταΐζει μέσα στη χούφτα του τα πουλιά. Χωρίς αντιλογία, τους ακολούθησε έως το μέγαρο του έπαρχου.
— Άκουσε, γέροντα Χαράλαμπε! Σε κάλεσα για να σου συστήσω να σταματήσεις τη δράση σου. Σε σέβομαι για τα 113 σου χρόνια, όμως πάψε να μας προκαλείς με τα κηρύγματα σου, γιατί θα μετανιώσεις πικρά. Οι δικοί μας οι θεοί είναι αληθινοί κι όχι οι δικοί σου.
Μετάνιωσε λοιπόν έστω κι αργά, δέξου να προσκυνήσεις τα είδωλα, γιατί αλλιώτικα γνωρίζεις τι, σε περιμένει: βασανιστήρια φρικτά και θάνατος.
Χαμογέλασε ο γέροντας ιερέας κι ατάραχος αποκρίθηκε:
— Δεν με φοβίζουν, έπαρχε, οι απειλές των βασανιστηρίων σου. Για τους χριστιανούς είναι όλα αυτά χαρά κι ευτυχία. Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Άλλωστε είμαι πια μεγάλος σε ηλικία.
Πολλά βασανιστήρια διέταξε τότε ο έπαρχος να κάνουν στον Άγιο. Ο Θεός όμως τον προστάτευε. Και μάλιστα, όσοι ήταν εκεί γύρω και έβλεπαν την προστασία του Θεού, πίστευαν κι εκείνοι και γίνονταν χριστιανοί!
Η Εκκλησία μας τιμάει τη μνήμη του στις 10 Φεβρουαρίου.
Ο αγ. Χαράλαμπος παιδάκια είναι ο προστάτης όλων εκείνων που υποφέρουν από λοιμώδεις ασθένειες. Έτσι λοιπόν τώρα με τον κορονοϊό ας παρακαλούμε τον άγιο να βοηθήσει όλους τους ανθρώπους που νοσούν και αν θέλει ο Θεός, με τις πρεσβείες του αγ . Χαραλάμπους, να μας τον πάρει μακριά αλλά και εμείς όμως να πιστεύουμε περισσότερο στον Χριστό μας, που δυστυχώς μικροί και μεγάλοι Τον έχουμε ξεχάσει!!!!
Είδατε παιδιά, από την ιστορία, πώς τα παιδιά όταν συναντούσαν τον Άγιο που ήταν ιερέας έτρεχαν κοντά του και έπαιρναν την ευχή του. Έτσι κι εμείς παιδιά, όταν βλέπουμε έναν ιερέα, να τρέχουμε και να του φυλάμε το χέρι, λέγοντας "Την ευχή σας, πάτερ". Τον ιερέα δεν τον φωνάζουμε "κύριε", αλλά "πάτερ". Του φιλάμε το χέρι για να πάρουμε την ευλογία του. Οι ιερείς παιδιά, πολύ μας αγαπούν! Προσεύχονται για εμάς τους πιστούς και χαίρονται πολύ όταν μας βλέπουν να αγαπάμε τον Χριστό και να θέλουμε να κάνουμε όσα Εκείνος μας λέει!
ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ:
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ:
1. Χρωματίζουμε τον Αγ. Χαράλαμπο
2.Βασιλιάς των λιονταριών
Πώς παίζεται :Τα παιδιά κάθονται σε έναν κύκλο με τις καρέκλες τους προς τα έξω. Κάθε παιδί παίρνει το όνομα κάποιου ζώου, και διαλέγουν ένα να είναι ο Βασιλιάς των Λιονταριών. Αυτός δεν έχει καρέκλα. Περπατάει γύρω από το κύκλο φωνάζοντας τα ονόματα των ζώων, και καθώς τα φωνάζει το ζώο που ακούει το όνομα του σηκώνεται και προχωράει πίσω από τον Βασιλιά. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι όλα τα ζώα να είναι πίσω από τον Βασιλιά, ο οποίος ξαφνικά φωνάζει «Πεινάω». Τότε τρέχει, τα παιδία από πίσω. Ξαφνικά κάθεται σε μία καρέκλα, και όλα τα παιδιά κάνουν το ίδιο. Ένα παιδί μένει χωρίς καρέκλα. Αυτό γίνεται ο Βασιλιάς των Λιονταριών.
Υλικά: Καρέκλες
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!
ΠΡΟΣΕΥΧΗ:
Μετά από κάθε συνάντηση
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (3)
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
