Προσέγγιση - Εισαγωγή
Ο προφήτης Δανιήλ είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι ο προφήτης που έβλεπε καθαρά, μακριά. Αν και έζησε περίπου 600 χρόνια π.Χ., προκαθόρισε, με την πιο μεγάλη απ ̓ όλους τους προφήτες ακρίβεια, τον χρόνο της ελεύσεως του Χριστού στον κόσμο (προφητεία για τις «εβδομήκοντα εβδομάδες» ετών).
Εμείς όμως σήμερα θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε μια άλλη αποκαλυπτική προφητεία που είπε με αφορμή ένα ξεχασμένο όνειρο του Ναβουχοδονόσορα. Με αυτήν την προφητεία φανέρωσε τον Χριστό ως παντοδύναμο βασιλέα και κυρίαρχο της ιστορίας και αποκάλυψε την αιώνια και ακατάλυτη δύναμη της βασιλείας Του.
Κύρια αφήγηση ή διήγηση (Δαν. κεφ. β ́)
Μια νύχτα, στην αρχή της βασιλείας του, ο Ναβουχοδονόσορ, βασιλιάς πανίσχυρος, ξύπνησε τρομαγμένος. Είδε όνειρο και ταράχτηκε. ̓́Εχασε τον ύπνο του και ξέχασε το όνειρό του. Καταλάβαινε πως ο,τι είδε ήταν βαρυσήμαντο, αλλά δεν το θυμάται πλέον.
Ζήτησε αμέσως να καλέσουν τους εξορκιστές, τους θαυματοποιούς, τους μάγους, τους Χαλδαίους ιερείς για να του φανερώσουν τι είδε και τι σημαίνει ό,τι είδε στο ξεχασμένο όνειρό του. Απαίτηση παράλογη, αλαζονική, που έφερε όλους σε απόγνωση και μεγάλη απορία. Του είπαν:
— Πες, βασιλιά, στους δούλους σου τι είδες, κι εμείς θα σου αποκαλύψουμε την ερμηνεία. ̔Ο βασιλιάς όμως δεν θυμάται. Θεωρεί πως οι μάγοι θέλουν να κερδίσουν χρόνο, να τον ξεγελάσουν. Τους απειλεί με τιμωρίες και θάνατο, τους τάζει πλούτη και τιμές αν βρούν τι είδε. Μάταια προσπαθούνε να του εξηγήσουν πως ο,τι ζητάει ξεπερνά τη δύναμη του ανθρώπου.
Τότε οργίστηκε ο βασιλιάς και έδωσε εντολή να τους σκοτώσουν όλους. Ώρες δραματικές σε ολόκληρη τη Βαβυλώνα. Και οι δούλοι του Ναβουχοδονόσορα αναζητούν τον Δανιήλ με τους τρεις φίλους του να τους σκοτώσουν, αφού τους υπολόγιζαν κι αυτούς μαζί με τους σοφούς του βασιλείου, κι ας μην τους είχανε από την αρχή καλέσει με τους άλλους.
Γιατί, άρχοντα του βασιλιά, βγήκε τόσο σκληρή απόφαση; ρώτησε ο Δανιήλ με φρόνηση τον Αριώχ τον προεξάρχοντα στην άδικη αυτή θανάτωση.
Μαθαίνει την αιτία και τολμάει. Μπαίνει στα βασιλικά ανάκτορα, ζητάει από τον βασιλιά μικρή αναβολή και υπόσχεται να του αποκαλύψει και το όνειρο και τη σημασία του. ̔́
Υστερα επιστρέφει στο σπίτι όπου έμενε με τους τρεις άλλους παίδες. Δεν σπαταλούν χρόνο σε σχεδιασμούς. Προσεύχονται, ζητούν από τον Θεό του ουρανού έλεος και φωτισμό να λύσουν το μυστήριο. Την ίδια νύχτα αποκαλύπτει ο Θεός στον Δανιήλ το ξεχασμένο όνειρο του βασιλιά και το κρυμμένο νόημά του. Και ευλόγησε και δοξολόγησε ολόκαρδα τον Θεό ο Δανιήλ γι’ αυτό το δώρο Του.
Υστερα ο Δανιήλ ζητάει από τον Αριώχ πρώτα να μη σκοτώσει τους Χαλδαίους και ύστερα να τον οδηγήσει μπροστά στον βασιλιά. — Αληθινά γνωρίζεις το όνειρο που είδα και τη σημασία του; ρωτάει ο Ναβουχοδονόσορ.
— Το όνειρο που είδες, βασιλιά, σοφοί και μάγοι δεν μπορούν να σου το φανερώσουν. Μόνος ο αληθινός, ο ζωντανός Θεός αποκαλύπτει μυστήρια σαν αυτό. Αυτός σε τίμησε και σου αποκάλυψε τι θα συμβεί στο μέλλον. Σε μένα το φανέρωσε, όχι γιατί είμαι πιο σπουδαίος από τους άλλους, αλλά μόνο για να σου πω την ερμηνεία του, να βρείς απάντηση στα ερωτήματά σου.
Είδες στον ύπνο σου, βασιλιά, ένα άγαλμα πελώριο. Η κεφαλή του ήτανε από καθαρό χρυσάφι. Χέρια, στήθος και βραχίονες ήτανε ασημένια, κοιλιά και μηροί από χαλκό. Οι κνήμες σιδερένιες και τα πόδια του ήταν μισό από σίδερο και μισό από πηλό.
Και ενώ θαύμαζες, βασιλιά, το άγαλμα, κόπηκε πέτρα από το βουνό, χωρίς χέρι ανθρώπινο να την αγγίξει, και κτύπησε το άγαλμα στα πόδια και το σύντριψε. Τότε όλα, πηλός, σίδηρος, χαλκός, ασήμι και χρυσός έγιναν σκόνη λεπτή σαν το τριμμένο άχυρο, κι αέρας δυνατός τη σκόρπισε χωρίς να μείνει ίχνος, ενώ η πέτρα που χτύπησε το άγαλμα έγινε βουνό τεράστιο, που γέμισε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτά είδες στον ύπνο σου.
Στο άγαλμα το μεγάλο, βασιλιά, εσύ είσαι το χρυσό κεφάλι. Εσένα έκανε ο Θεός ένδοξο, κοσμοκράτορα, κυρίαρχο παντού. Μετά από σένα θα έρθει βασιλεία κατώτερη, ύστερα τρίτη, που θα κατακτήσει όμως ολόκληρη τη γη. ̔́Υστερα βασιλεία τέταρτη ισχυρή σαν σίδερο αλλά και αδύνατη, όπως ο πηλός. Τότε θ’ αναστήσει ο Θεός του ουρανού μια βασιλεία αιώνια. Αυτή δεν θα καταστραφεί ποτέ κι όλες τις βασιλείες του κόσμου θα συντρίψει, καθώς η πέτρα σύντριψε το άγαλμα. Το όνειρό σου, βασιλιά, είναι αληθινό, σπουδαίο, κοσμοιστορικό και ο Θεός ο μέγας θέλησε να σου το αποκαλύψει.
Θαυμαστή φάνηκε η εξήγηση στον Ναβουχοδονόσορα, που για τούτο τίμησε το Δανιήλ με πολλές τιμές. Θαυμαστή πιο πολύ φαίνεται σ’ εμάς, που βλέπουμε από την Ιστορία την εκπλήρωση αυτής της προφητείας.
Στα 600 χρόνια, που ακολούθησαν, έγιναν πραγματικά όλα όσα είδε στο όνειρό του ο Ναβουχοδονόσορ:
➢ 45 σχεδόν χρόνια βασίλεψε ο ίδιος. Η δυναστεία του κράτησε 70 χρόνια.
➢ Και ήρθε αυτοκρατορία κατώτερη, όσο κατώτερο είναι το ασήμι από το χρυσάφι. Η αυτοκρατορία Μήδων και Περσών, οι δύο βραχίονες οι ασημένιοι στο άγαλμα, κυρίεψε τη Βαβυλώνα.
➢ Τους Πέρσες νίκησαν οι ̔́Ελληνες, που με τον Μέγα Αλέξανδρο κατέκτησαν όλο
τον κόσμο.
➢ ̔Η αυτοκρατορία από σίδερο είναι η Ρώμη, που νίκησε τους ̔́Ελληνες. Πανίσχυρη αλλά ανάμικτη από λαούς, όπως τα πόδια του αγάλματος μισά από σίδερο και μισά από πηλό.
➢ Σ’ αυτούς όμως τους χρόνους έρχεται στον κόσμο ο Ιησούς Χριστός, ο ακρογωνιαίος λίθος, η πέτρα όπου στηρίχτηκε η Εκκλησία Του, η Βασιλεία του Θεού, που καμιά δύναμη στους αιώνες δεν μπορεί να τη συντρίψει.
3. Επισημάνσεις και αφορμές για συζήτηση
Εντυπωσιακή η προφητεία! Αξίζει όμως να προσέξουμε δύο λεπτομέρειες: Όπως είπαμε, η πέτρα που σύντριψε το άγαλμα εικονίζει τον Ιησού Χριστό. Θυμάστε όμως από που προήλθε αυτή η πέτρα; (...)
1. Σύμφωνα με το όνειρο η πέτρα κόπηκε από το βουνό, χωρίς χέρι ανθρώπινο να την αγγίξει. Να μια αξιόλογη λεπτομέρεια: «άνευ χειρών», δηλαδή χωρίς να την αγγίξει ανθρώπινο χέρι. Και πραγματικά ο Ιησούς Χριστός προήλθε από την Παρθένο με υπερφυσικό τρόπο, χωρίς τη μεσολάβηση άνδρα, «άνευ σποράς».
2. Και το δεύτερο: Τι απέγινε η πέτρα αφού σύντριψε το άγαλμα; (...) «Εγενήθη όρος μέγα και επλήρωσε πάσαν την γην». Η πέτρα που χτύπησε το άγαλμα έγινε βουνό τεράστιο, που γέμισε ολόκληρο τον κόσμο. Έτσι δεν έγινε στ’ αλήθεια; Μικρό λιθαράκι, μικρό βρέφος ο Ιησούς. Αδύνατο στα μάτια των ανθρώπων. Περιορισμένος σε μια φάτνη. Κι όμως μέσα σ’ αυτή την πτωχική φάτνη κρυβόταν ο Βασιλέας των όλων, ο σαρκωμένος Λόγος, ο παντοδύναμος Θεός. Αυτός που κατέκτησε ολόκληρο τον κόσμο. Το κήρυγμά Του διαδόθηκε παντού. Η Εκκλησία Του εξαπλώθηκε στα πέρατα της οικουμένης. Και μόνο Αυτός δυό χιλιάδες χρόνια τώρα παραμένει στο προσκήνιο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος.
