ΘΕΜΑ: 9.3 Ξεμάτιασμα, μαγεία, αλληλοφτύσιμο & Αστρολογία - Νεοτητα Ι.Μ Φωκιδος

ΝΕΑ

01 Δεκεμβρίου 2022

ΘΕΜΑ: 9.3 Ξεμάτιασμα, μαγεία, αλληλοφτύσιμο & Αστρολογία

     ΠΡΟΣΕΥΧΗ:

Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση

    Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν. 
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

   Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.  

Γνωστοποιήσεις τρέχουσας εβδομάδας

• ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΟΡΤΗΣ: Σας θυμίζουμε ότι πρέπει να θυσιάσουμε κάποιο χρόνο για την προετοιμασία τυχόν χριστουγεννιάτικης εορτής που σκεπτόμαστε να πραγματοποιήσουμε με τα παιδιά των ομάδων μας. 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ: Σας αποστέλλουμε Χριστουγεννιάτικα Τραγούδια για να αρχίσετε τις πρόβες για την Χριστουγεννιάτικη γιορτή σας ή για ψυχαγωγία των παιδιών.


ΘΕΜΑ: Ξεμάτιασμα και μαγεία
 


«Με πονάει τρομερά το κεφάλι μου… Μάλλον με μάτιασε ο τάδε… Δεν λες στην κυρία Τασία να με ξεματιάσει?» Κι αν δεν το έχουμε κάνει προσωπικά, τότε σίγουρα το έχουμε ακούσει εκατοντάδες φορές στη ζωή μας. Υπάρχει όμως το λεγόμενο «μάτι», «μάτιασμα»? Κι αν ναι πώς μπορώ να προστατευθώ? Πώς θα μου περάσει αν το έχω?
    Να πούμε πρωτίστως πως το «μάτι» ή αλλιώς η «βασκανία» είναι όπως λέει και ο Μ. Βασίλειος μία δαιμονική ενέργεια που βασίζεται στον φθόνο και έχει αρνητική επίδραση μέσω των φθονερών ανθρώπων. Το μάτιασμα (η βασκανία) είναι ένα φαινόμενο που η Εκκλησία μας πα­ραδέχεται την ύπαρξή του. Πρόκειται για την περίπτωση που κάποιος με φθόνο, με μίσος, για εκδίκηση, θέλει το κακό ενός προσώπου κι έτσι πα­ρακινεί το διάβολο να βλάψει τούτο το πρόσωπο. Το ίδιο αποτέλεσμα συμβαίνει κι όταν κανείς με λόγια στείλει κάποιον στον διάβολο. Με λίγα λόγια «ματιάζει» εκείνος που έχει μέσα του κακία και φθόνο.
    Η Εκκλησία αναγνωρίζει την βασκανία και μέσα στο βιβλίο τού Ευχολογίου υπάρχει συγκεκριμένη ευχή, την οποία διαβάζουν οι ιερείς και μόνο, έτσι ώστε να απαλλάσσονται οι πιστοί από την επήρεια του σατανά.

Εφόσον η βασκανία είναι επιρροή του σατανά, απαιτείται και ειδική ευχή που εξορκίζει τον διάβολο. Άρα δεν καταφεύγουμε στην φίλη της μαμάς μας, στην γειτόνισσα ή σε οποιονδήποτε άλλον λέει ότι ξέρει να ξεματιάζει. Όποιος δεν έχει την ιεροσύνη δεν έχει και την δυνατότητα να ξεματιάσει (υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις όπως π.χ. οι γονείς ή οι παππούδες των παιδιών) και μάλιστα αμαρτάνει και αυτός που ξεματιάζει αλλά και αυτός που καταφεύγει σε αυτή την επιλογή. Χαρακτηριστικά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει για τις χριστιανές γυναίκες που ασχολούνται με αυτές τις πρακτικές, ότι τις αποστρέφεται γιατί χρησιμοποιούν το όνομα του Θεού για να Τον υβρίσουν.

Δεν κινδυνεύουν φυσικά από το μάτι οι ιερείς αλλά και όσοι έχουν πνευματικά όπλα που συντρίβουν τον διάβολο όπως την νηστεία, την προσευχή, την εξομολόγηση και πάνω από όλα την Θεία Κοινωνία.
Αν κάποιος μετά το ξεμάτιασμα από τον οποιονδήποτε νιώσει καλύτερα, τότε αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: Ή γιατί επέδρασσε αυτή η ενέργεια ψυχολογικά ή γιατί ο πονηρός έδιωξε το αίσθημα της αδιαθεσίας, προκειμένου να καταφύγει ο άνθρωπος στο ίδιο ξεμάτιασμα.

Γιατί δεν πρέπει να φοράμε μπλε χάντρες και ματάκια; Διότι προέρχονται από την Μαύρη μαγεία και αντί για προστασία και καλό, κάνουν κακό στους ανθρώπους. Ο Σταυρός του Χριστού είναι η καλύτερη και μεγαλύτερη προστασία από το μάτι και κάθε κακό.   
Η μαγεία τι είναι;

 Πολλές φορές οι άνθρωποι για να λύσουν τέτοιου είδους θέματα ή και διάφορα άλλα καταφεύγουν στην μαγεία. Είτε σκόπιμα είτε άθελά τους χωρίς να γνωρίζουν τις συνέπειες.
Δυστυχώς στην εποχή μας η μαγεία, με τις διάφορες μορφές της, έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας. Τα κρούσματα της λευκής και μαύρης μαγείας αυξάνονται επικίνδυνα. Οι μάγοι, οι πνευματιστές, οι εξορκιστές, οι οραματίστριες, οι μέντιουμ, οι αστρολόγοι κ.λ.π. πληθαίνουν όλο και περισσότερο και κάνουν χρυσές δουλειές.

Είναι και αυτό ένδειξη της απομάκρυνσής μας από τον αληθινό Θεό. Η πίστη στο Θεό και η ζωντανή σχέση μαζί Του, έχουν ατονήσει. Ο άνθρωπος αισθάνεται ανασφαλής, νιώθει το κενό και προσπαθεί να το υποκαταστήσει με τη μαγεία και τον αποκρυφισμό. Είναι παρατηρημένο από την ιστορία ότι όσο η πίστη των ανθρώπων στον ζώντα Θεό ατονεί, τόσο αναβιώνει η μαγεία και αυξάνουν οι μάγοι.
Οι συνέπειες στη ζωή εκείνων που καταφεύγουν στη μαγεία, είναι τραγικές. Ξεκινούν με την ελπίδα ότι θα λύσουν τα προβλήματά τους και καταλήγουν σε σύγχυση και αδιέξοδο, σε μαρασμό και κατάθλιψη, σε ψυχοσωματική και οικονομική εξουθένωση.
Όλα αυτά είναι εντελώς απαράδεκτα να γίνονται από χριστιανούς. O Θεός απαγόρευσε αυστηρά στους Εβραίους να ασχολούνται με τα μαγικά. Και απαγορεύει, τα μαγικά επειδή οδηγούν τόσο εκείνους που τα χρησιμοποιούν, όσο και εκείνους που τα ζητούν, στην προσκύνηση και τη λατρεία των δαιμόνων. Γι’ αυτό και αποτελούν θανάσιμη αμαρτία.
Η εκκλησία θεωρεί μεγάλο αμάρτημα την ενασχόληση με τη μαγεία και ορίζει μεγάλα επιτίμια. Μόνον ο άνθρωπος που ζει μέσα στην οικογένεια του Θεού, στο χώρο της εκκλησίας είναι ασφαλισμένος.
Ο Άγιος Νικόδημος αναφέρει: «Οι μάγοι, οι μάγισσες και όσοι καταφεύγουν σ’ αυτούς, δεν έχουν θέση στη βασιλεία των ουρανών. Χάνουν τον παράδεισο... Και πάλι σας λέω, φυλαχθείτε! ...Μην πηγαίνετε σε μάγους και μάγισσες. Σ’ όλες τις περιστάσεις και για όλες σας τις ανάγκες να προστρέχετε στην βοήθεια του Θεού, στην προστασία της Θεοτόκου και στις πρεσβείες των αγίων. Έτσι, κι από τις ασθένειες και τις ανάγκες σας θα ελευθερωθείτε, και από την αιώνια κόλαση θα λυτρωθείτε, και την ουράνια βασιλεία θα κληρονομήσετε.


Τα "λεγόμενα" ξεματιάσματα
   
    Υπάρχει καταρχήν, η εσφαλμένη αντίληψη, ότι οι λεγόμενες ευχές ξεματιάσματος, λέγονται μόνο άνδρα σε γυναίκα, ή από γυναίκα άνδρα. Το τι λέγεται τώρα τις περισσότερες φορές, στις ευχές και "γητειές" αυτές, είναι το κάτι άλλο περιεχόμενο τους μόνο χριστιανικό δεν είναι και ασφαλώς δεν έχουν καμία θεολογική υπόσταση. 

    Συνδυάζουν τις δεισιδαιμονίες τους με τις " ευχές προς τον Χριστό και τους Αγίους και χωρίς να το καταλαβαίνουν τις περισσότερες φορές, παραδίδονται στην εσφαλμένη και απατηλή αντίληψη, ότι προσευχήθηκαν και έπραξαν το καλλίτερο κατά την γνώμη τους δυνατό. 

    Άλλες φορές πάλι, αφού ανακατέψουν διάφορα "αγιωτικά" και επικαλεσθούν και πάλι το όνομα Του Χριστού, θα εξαποστείλουν το "κακό", στα "όρη στ' άγρια βουνά, στα ξύλα στα λιθάρια". 


Το λάδι και το ξεμάτιασμα
   
    Όταν κάποιο παιδί της Εκκλησίας μας περνάει κάποια δοκιμασία, η Εκκλησία μεταξύ των τόσων πολλών ευχών και προσευχών, που έχει καθιερώσει, χρίει τον δοκιμαζόμενο άνθρωπο με το λάδι που υπάρχει στο αναμμένο μας καντηλάκι, αφού μάλιστα έχει προηγηθεί και το Μυστήριο του Αγίου Ελαίου. Δηλαδή, ο χριστιανός έχει τη δυνατότητα να χρισθεί και να σταυρωθεί με το Άγιο 'Ελαιο. 

    Ο Διάβολος λοιπόν, τι κατάφερε να πετύχει με τον δεισιδαίμονα άνθρωπο; Να βάλει τον χριστιανό όχι να χρισθεί με το αγιασμένο λαδάκι από το κανδήλι, αλλά να πάρει ο άνθρωπος το λάδι και αντί να χρισθεί με το νικηφόρο σημείο του Σταυρού, να το ρίξει στο ποτηράκι με το νερό και στην συνέχεια να "λαντουρίσει" τον δοκιμαζόμενο άνθρωπο. 

    Έτσι, ούτε ο χριστιανός χρίεται, προκειμένου να αντλήσει την ευλογία και την προστασία του Θεού, αλλά ούτε και το Ιερό Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου, τιμάται με την πρέπουσα προσοχή και προσευχή. Ένα Μυστήριο που ο Ιερεύς εύχεται μεταξύ άλλων: "Δέσποτα, αγίασαν το έλαιον τούτο, ώστε γενέσθαι τοις χριομένοις εξ' αυτού εις θεραπείαν και απαλλαγών παντός πάθους, μολυσμού σαρκός και πνεύματος, και παντός κακού".
  
    Άλλο λοιπόν το λαδάκι που με ευλάβεια θα πάρουμε από το κανδήλι μας και θα έχει αγιαστεί με το Ευχέλαιο, με το οποίο θα χρισθούμε και άλλο πράγμα το λαδάκι που θα πετάξουμε στο ποτήρι με το νερό, για να παρατηρήσουμε το σχήμα του, και να βγει η απόφαση του "ξεματιάσματος".

    Σε άλλες περιπτώσεις πάλι, παίρνουν αλάτι, δένουν κόμπους σε πανιά και σε υφάσματα και κάνουν τα πάντα, εκτός από αυτό που η εκκλησία μας δέχεται, σε ανάλογη περίπτωση. 

   Άλλο πράγμα η ευχή και η προσευχή της Εκκλησίας μας και άλλο τα μαντζούνια και τα διάφορα αυτοσχέδια ξόρκια, που στέλνουν το "κακό" στα βάθη των Ωκεανών, στα όρη στα ψηλά βουνά και όπου αλλού τους κατευθύνει ο διάβολος, προκειμένου να πλανέψει και κερδίσει τον δεισιδαίμονα άνθρωπο.



Το αλληλοφτύσιμο των ανθρώπων

Σε Μυστήριο της Βαπτίσεως, έχουμε παραβρεθεί οι περισσότεροι από εμάς. Εκεί ο ανάδοχος, αφού ερωτηθεί υπό του ιερέως τρεις φορές. "Απετάξω τω Σατανά"; αυτός απαντά: "Απεταξάμην" και τότε ο Ιερεύς λέγει στον ανάδοχο: "Και εμφύσησον και έμπτυσον αυτώ". Δηλαδή, ο ανάδοχος να φυσήξει, "να σφυρίξει" και να φτύσει τον διάβολο. Αυτό γίνεται, για να δείξουμε ότι δεν υπολογίζουμε τον διάβολο, γι' αυτό του σφυράμε και τον φτύνουμε στη διάρκεια της Κατηχήσεως, στο Μυστήριο της Βαπτίσεως. 

Γίνεται δηλαδή ότι και στην καθημερινή μας ζωή, όταν κάποιος θέλει, να υποβιβάσει τον συνάνθρωπο του: τον φτύνει και του σφυρίζει ειρωνικά. Από εδώ και πέρα αρχίζει το πρόβλημα στη δεισιδαίμονα ζωή μερικών ανθρώπων. 

Υπάρχει μία άσχημη και πλανεμένη συνήθεια, που όταν κάποιος θαυμάσει, λόγω ωραιότητας ή ευτυχίας, έναν συνάνθρωπο του ή ακόμη και ένα ωραίο αντικείμενο, τότε "το φτύνει, για να μη το ματιάσει" από "τα κακά μάτια". 
    
Δηλαδή, αντί να "φτύνουμε και να σφυρίζουμε", καθημερινά στον πειρασμό με τα έργα της βιωματικής και καθαρής πίστεως μας, φτάνουν οι άνθρωποι, στο οικτρό και αδιανόητο για την Χριστιανική πίστη μας σημείο, να φτύνονται μεταξύ τους. 

Το Ορθόδοξο και χριστιανικό ασφαλώς είναι, όχι βέβαια να αλληλοφτυνόμαστε, αλλά να ευχόμαστε και να προσευχόμαστε για την προφύλαξη του άνθρωποι από την Βασκανία, μόνο δια το σημείου του Τιμίου Σταυρού και με την καθαρή επίκληση του ονόματος Του Ιησού Χριστού, λέγονται κάποια από τις καθιερωμένες προσεχές της Εκκλησίας μας, όπως: Το "Πάτερ ημών", "το Σύμβολο της Πίστεως", και τόσες άλλες προσευχές και ευχές, που υπάρχουν. 

 Αρκεί να είναι ορθόδοξες και χριστιανικές. Επαναλαμβάνοντας για μια ακόμη φορά, ότι αυτές είναι οι ευχές και οι προσευχές, οι ανά τους αιώνες καθιερωμένες εκ της Ιεράς Συνόδου. Κάθε άλλη προσευχή ή προσθήκη σε προσευχή, που δεν είναι αποδεκτή από την Εκκλησία μας, εγκυμονεί κινδύνους, να ανακατευτεί η ορθόδοξη πίστη μας, με ευχές που δεν έχουν σχέση με τη λατρευτική ζωή της Ορθοδοξίας μας και να καταντήσουν, μαντζούνια και ευχές, που μόνο προσευχές, στον Σωτήρα μας Χριστό δεν είναι.

Υπάρχει η άσχημη και δαιμονοκίνητη συνήθεια, κάποιος να φτύνει τον κόρφο του, για να γλιτώσει κάτι το μη καλό και αρεστό.

Αστρολογία

    Κατ' αρχήν, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η επιστήμη της Αστρονομίας, καμία σχέση δεν έχει με την λεγόμενη Αστρολογία. Η μία, η Αστρονομία είναι επιστήμη και ασχολείται με τα άστρα από φυσικής πλευράς, ενώ στην άλλη, την Αστρολογία, ωίντεται μία εκμετάλλευση της ανθρώπινης αγωνίας ή αφέλειας. 

    Με την συνεργία των διαφημίσεων, έχουν θεοποιηθεί τα άστρα. Έτσι, οι κινήσεις τους και η τροχιά τους, στο ηλιακό μας σύστημα, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης. Από την Αστρονομία ως επιστήμη, φτάνουν, στο σημείο, ως νοήμονες άνθρωποι, να πιστεύουν μερικοί, ότι τα υλικά αυτά δημιουργήματα, κατευθύνουν συγχρόνως, όλες τις τύχες των ανθρώπων, πάνω στη γη. 

   Σε περιοδικά, εφημερίδες και τηλεοπτικές εκπομπές, μεταδίδουν ανάλογα μηνύματα, που αφορούν τις δραστηριότητες των ανθρώπων, εφόσον έχουν γεννηθεί, σε μία συγκεκριμένη περίοδο και ανήκουν σε κάποιον συγκεκριμένο ωροσκόπο. 

    Βέβαια, η συνταγή είναι ίδια για όλους τους ανθρώπους, ασχέτως ηλικίας, φύλλου, οικογενειακών υποχρεώσεων κ.λπ. Και όμως, πιστεύουν μερικοί αιχμαλωτισμένοι από την δεισιδαίμονα πίστη τους. Δεν μπορούν να σκεφτούν, ότι την περίοδο αυτή, του "Χ" ωροσκόπου, έχουν γεννηθεί και είναι στη ζωή εκατομμύρια άνθρωποι, που πρέπει, κατά περίεργο τρόπο, να προσέξουν συγχρόνως, το αυτοκίνητο τους, το κρυολόγημα τους, την σχέση τους με τον σύντροφο και συνάνθρωπό τους γενικά ή το περπάτημα τους, το ταξίδι τους και άλλα πολλά.

  Ο Προφήτης Ησαΐας, χαρακτηριστικά, πολλά χρόνια πριν την έλευση του Ιησού Χριστού, αναφερόμενος . στους Βαβυλώνιους, που τρέχανε στους αστρολόγους της εποχής των, έλεγε μεταξύ άλλων: "Οι ορώντες τους αστέρας αναγειλάτωσαν σε, η μέλλει επί σε έρχεσαι".

   Στην Αστρολογία, ο άνθρωπος έχει προσβληθεί από μία σοβαρότατη ασθένεια, που λέγεται "ΑΣΤΡΟΜΑΝΙΑ ΩΡΟΣΚΟΠΟΜΑΝΙΑ". Δεν χρειάζεται να τρέξουμε στα αστέρια, για να μάθουμε τρόπους συμπεριφοράς μας, αλλά να προσέχουμε την ζωή μας να ζούμε όπως θέλει ο Θεός.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: 

       

    Ο επίσκοπος και ο Ιερέας είναι αυτός, που θα ευχηθεί και θα μεσολαβήσει στον Θεό για να απαλλαχθεί ο άνθρωπος από την δαιμονική επήρεια. Όχι κάθε κομπογιανήτης, ή κάθε θείτσα μας, ακόμα και η μητέρας μας που δεν γνωρίζει τους κινδύνους που καιροφυλακτούν. Αντί για καλό, κάνουν κακό. 


    Ο Μάγος πάλι θα επικαλεστεί αυτόν, που πιστεύει και λατρεύει, δηλαδή τον σατανά.

    Η μοναδική λύση στο παραπάνω πρόβλημα είναι η Αγιαστική Χάρις, η οποία έρχεται μέσω των ιερέων του Θεού, του Χριστού μας. Κάθε τι άλλο έξω από την Χάρη του Θεού δεν είναι λύση αλλά παράλυση. Και η μόνη λύση στα προβλήματα της Μαγείας και στα διάφορα ξόρκια είναι οι ευχές της Εκκλησίας μας και τίποτε περισσότερο.



Ο ενσυνείδητος χριστιανός, είναι εκείνος, που τρέχει στην Εκκλησία του Χριστού και έχει σύντροφό του "Άγγελον ειρηνικόν, Άγγελον κραταιόν, ψυχής και σώματος φύλακα", ο οποίος Άγγελος επιτιμά και διώχνει μακριά από τον χριστιανό κάθε πονηρό και ακάθαρτο πνεύμα.

Μακρυά από τις μπλε χάντρες και τα ματάκια, διότι προέρχονται από την Μαύρη μαγεία και αντί για προστασία και καλό, κάνουν κακό στους ανθρώπους. Ο Σταυρός του Χριστού είναι η καλύτερη και μεγαλύτερη προστασία από το μάτι και κάθε κακό.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ...
.com/img/a/

.com/img/a/



ΠΡΟΣΕΥΧΗ: 

Μετά από κάθε συνάντηση

    Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (3)

    Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.

    Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Pages