ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.
Γνωστοποιήσεις τρέχουσας εβδομάδας
• ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΟΡΤΗΣ: Σας θυμίζουμε ότι πρέπει να θυσιάσουμε κάποιο χρόνο για την προετοιμασία τυχόν χριστουγεννιάτικης εορτής που σκεπτόμαστε να πραγματοποιήσουμε με τα παιδιά των ομάδων μας.
• ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ: Σας αποστέλλουμε Χριστουγεννιάτικα Τραγούδια για να αρχίσετε τις πρόβες για την Χριστουγεννιάτικη γιορτή σας ή για ψυχαγωγία των παιδιών.
Εισαγωγή
Καλό μήνα! Πωπω, γιορτές! Αγίου Ανδρέου, Αγίου Πορφυρίου, Αγίας Βαρβάρας, Αγίου Σάββα, Αγίου Νικολάου… Πόσα γλυκά φάγαμε και θα φάμε! Ήδη μύρισαν τα μελομακάρονα -νόστιμα και νηστίσιμα!
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα! Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να μας σώσει… Μυστήριον ξένον και παράδοξον, πράγματι!
Ας συνεχίσουμε το ταξίδι μας στη Παλαιά Διαθήκη, ανοίγοντας το δεύτερο βιβλίο της, την Έξοδο.
ΘΕΜΑ: Ο Προφήτης Μωυσής & η διάβαση της Ερυθράς θάλασσας
Κύρια αφήγηση ή διήγηση
Πέρασαν 200 χρόνια και οι απόγονοι του Ιακώβ και των 12 παιδιών του έγιναν ένα αληθινά μεγάλο έθνος στην Αίγυπτο. Ο γέροντας Πατριάρχης είχε ζητήσει να ταφεί στη γη Χαναάν, για να θυμούνται οι απόγονοί του πως η Αίγυπτος δεν είναι η πατρίδα που τους υποσχέθηκε ο Θεός, μα μια χώρα ξένη.
Ο νέος Φαραώ όμως μισούσε και φοβόταν τους Ισραηλίτες και τους υποχρέωνε να δουλεύουν σκληρά χτίζοντας τεράστιες οχυρωμένες πόλεις. Και έπειτα έβγαλε μια τρομερή διαταγή: κάθε νεογέννητο αγόρι των Ισραηλιτών έπρεπε να πνίγεται στον ποταμό Νείλο! Σχέδιο απαίσιο που μας θυμίζει την κακία του απάνθρωπου Ηρώδη!
Η ιστορία του Μωυσή
Μια Εβραία μητέρα άφησε το 3 μηνών αγοράκι της σ’ ένα ξύλινο καλάθι στα νερά του Νείλου. Χαρούμενη η μεγαλύτερη αδελφή του είδε την κόρη του Φαραώ ν’ ακούει τα κλάματα του μωρού, κάνοντας μπάνιο στο ποτάμι, και να το αγκαλιάζει με στοργή, παρόλο που κατάλαβε την καταγωγή του. Της φάνηκε σαν δώρο των θεών της και δέχτηκε την πρόταση της αδελφούλας του να το θηλάσει η μητέρα της, μέχρι να μεγαλώσει και να ζήσει, σαν εγγονός του Φαραώ, στο παλάτι.
Ο νεαρός πρίγκιπας δεν ξέχασε την πίστη που διδάχτηκε σαν νήπιο από την αληθινή του μητέρα, γι’ αυτό και, όταν μεγάλωσε, εγκατέλειψε το παλάτι για να βοηθήσει το λαό του. Μόλις όμως σκότωσε έναν Αιγύπτιο που τυραννούσε άδικα έναν Ισραηλίτη, αναγκάστηκε να φύγει απ’ τη χώρα κυνηγημένος και να ζήσει, ως βοσκός πια, με δική του οικογένεια για 40 χρόνια σε μέρος μακρινό. Προσευχή και άσκηση στόλιζαν πλέον τον ώριμο Μωυσή. Ήταν έτοιμος για την αποστολή του.
Στους πρόποδες του ευλογημένου όρους Σινά αντίκρισε κοντά στο κοπάδι του με δέος μια φλεγόμενη βάτο! Ένας θάμνος τυλιγμένος στις φλόγες, χωρίς όμως να καίγεται, ήταν το πρώτο σημάδι του Δημιουργού, προτυπώνοντας την Υπεραγία Θεοτόκο μας που δέχτηκε μέσα της τη φωτιά της παρουσίας του Υιού του Θεού κι έμεινε αγνή παρθένος. Με φόβο έβγαλε τα σανδάλια του ο Μωυσής στον ιερό εκείνο τόπο και πληροφορήθηκε από τον Κύριο την αποστολή που τον περίμενε, να σώσει το λαό του απ’ τη σκλαβιά οδηγώντας τον στην ελευθερία.
Η ράβδος που κρατούσε θα γινόταν όργανο για πλήθος θαύματα, μια και ήδη, αφήνοντας την στο έδαφος, έγινε φίδι κι έπειτα πάλι ράβδος όπως πρώτα. Στο δισταγμό του μήπως δεν τα καταφέρει, ο Θεός του χάρισε πολύτιμο βοηθό τον αδελφό του Ααρών που είχε ήδη ξεκινήσει από την Αίγυπτο για να τον συναντήσει. Μα ούτε τα θαύματα της ράβδου ούτε οι απανωτές καταστροφές που έπληξαν (χτύπησαν) την Αίγυπτο και έμειναν γνωστές στην ιστορία σαν δέκα πληγές, συγκίνησαν τον αμετανόητο Φαραώ.
Το νερό του ποταμού έγινε αίμα (1η πληγή),
βάτραχοι (2η πληγή),
σκνίπες (3η πληγή) και
μύγες (4η πληγή)
πλημμύρισαν δρόμοι και σπίτια, θάνατος χτύπησε τα ζώα των Αιγυπτίων (5η πληγή) και
ανυπόφορες πληγές γέμισαν τα σώματά τους και των ζώων τους (6η πληγή).
Το φοβερό χαλάζι (7η πληγή)
ακολούθησαν σύννεφα από ακρίδες (8η πληγή) και
τέλος 3 μέρες απόλυτου τρομακτικού (ψηλαφητού) σκοταδιού (9η πληγή) δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα.
Οι Αιγύπτιοι παρακαλούσαν πια το βασιλιά τους να ελευθερώσει τους υπόδουλους Ισραηλίτες, μα ο Φαραώ έπειτα από κάθε πληγή ξεχνούσε τις υποσχέσεις του για απελευθέρωση και γινόταν πιο σκληρόκαρδος. Ώσπου ήρθε η
10η και πιο τρομερή πληγή: ο άγγελος του θανάτου χτύπησε τα μεσάνυχτα κάθε αιγυπτιακό σπίτι, θανατώνοντας όλα τα πρωτότοκα αγόρια, απ’ τον γιο του Φαραώ έως τον γιο της τελευταίας υπηρέτριας.
Μόνο τα παιδιά των Ισραηλιτών σώθηκαν, γιατί όλες οι οικογένειες είχαν ειδοποιηθεί από τον Μωυσή να αλείψουν με το αίμα ενός προβάτου τους παραστάτες των σπιτιών τους προτού το ψήσουν και το φάνε έως το πρωί. Αυτό το πασχαλινό αρνάκι, μια και Πάσχα σημαίνει πέρασμα προς την ελευθερία, έσωσε τους πιστούς προτυπώνοντας τον Χριστό μας, που σαν πρόβατο έχυσε το αίμα Του και μας λύτρωσε απ’ τη δουλεία του διαβόλου.
Φωτεινή νεφέλη την ημέρα και στύλος φωτιάς τη νύχτα οδήγησαν τους Ισραηλίτες, διωγμένους άρον- άρον από τους έντρομους Αιγύπτιους, μετά τη φοβερή αυτή πληγή. Μέχρι και κοσμήματα και χρυσαφικά τους έδιναν, αρκεί να μην τους ξανάβλεπαν ποτέ μπροστά τους. Αλλά μόλις ο λαός του Θεού στρατοπέδευσε μπροστά στην Ερυθρά Θάλασσα, τα παλιά τους αφεντικά άλλαξαν γνώμη κι άρχισαν να τους καταδιώκουν.
Οι Ισραηλίτες τρόμαξαν μα ο Κύριος έστειλε πίσω τους πυκνό σκοτάδι που θόλωσε τους εχθρούς τους. Ο Μωυσής ύψωσε τη ράβδο και το χέρι του, σχηματίζοντας Σταυρό, και μονομιάς σχίστηκαν τα νερά της Ερυθράς θάλασσας στη μέση, ανοίγοντας στεγνό πέρασμα για τον καταδιωγμένο λαό του.
Άδικα επιχείρησαν τα άρματα του Φαραώ να τους ακολουθήσουν. Μόλις πέρασε κι ο τελευταίος Ισραηλίτης στην άλλη πλευρά της θάλασσας, ο Μωυσής ύψωσε το χέρι του ξαναφέρνοντας τα νερά στη θέση τους. Όλοι οι εχθροί πνίγηκαν, κανείς δεν απειλούσε πια τον λαό του Θεού. Ήταν πια ελεύθεροι από τη σκλαβιά του Φαραώ, ελεύθεροι να επιστρέψουν στη Γη της Επαγγελίας!
ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ:
Οι 10 πληγές του Φαραώ μας δίνουν αρκετή τροφή για σκέψη. Καταρχάς αφορούσαν και φυσικά στοιχεία που λατρεύονταν ως θεότητες από τους Αιγυπτίους (π.χ. ο ποταμός Νείλος, οι βάτραχοι, οι αγελάδες). Ενώ στην αρχή οι μάγοι του Φαραώ φάνηκαν να πετυχαίνουν παρόμοια πράγματα με τεχνάσματα, σταδιακά ομολόγησαν την αδυναμία τους, μολονότι δεν πίστεψαν στον αληθινό Θεό. Το ίδιο και ο Φαραώ που συνεχώς αναιρούσε την υπόσχεσή του να ελευθερώσει τους Ισραηλίτες μετά από κάθε πληγή.
Δεν αρκούν, λοιπόν, τα θαύματα για να πιστέψουμε, γι’ αυτό και δεν πρέπει να ζητάμε θαύμα για να βεβαιωθούμε για τη δύναμη του Θεού. Η πίστη είναι εμπιστοσύνη και σχέση με το Θεό και δεν απαιτεί θαύμα. Τον Θεό τον αγαπούμε και για αυτό κάνουμε το θέλημά Του, κι όχι αυτό που αρέσει σε εμάς. Δεν πιστεύουμε στο Θεό διότι κάνει θαύματα, αλλά διότι τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε για ότι έχει κάνει για εμάς. Σε αυτό μας βοηθάει το κατηχητικό, έτσι ώστε να τα καταλάβουμε όλα αυτά.
Οι πληγές συνέτισαν αρκετούς Αιγυπτίους που έφυγαν, όπως αναφέρεται στο βιβλίο της Εξόδου, μαζί με τους Ισραηλίτες. Δυστυχώς ο αμετανόητος Φαραώ και το μεγαλύτερο μέρος του λαού του δεν είχαν κανένα όφελος από αυτές, γι’ αυτό και καταποντίστηκαν τελικά ώστε να μην γίνονται ολοένα χειρότεροι.
Ο Θεός επιτρέπει δοκιμασίες στην ζωή μας και πολλές φορές έχουμε μεγάλες ή μικρές δυσκολίες. Θα πρέπει τις δυσκολίες να τις αντιμετωπίζουμε πνευματικά, με υπομονή, προσευχή παράκληση στο Θεό και όχι με νεύρα, βρισιές, τσακωμούς και χίλια μύρια κακά. Να ερευνούμε που φταίμε εμείς και να διορθώνουμε τα λάθη και τις αμαρτίες μας. Να είμαστε αγαπημένοι με τους γείτονες και τους συμμαθητές μας, κι αν κάτι συμβεί να είμαστε ετοιμοι να ζητήσουμε συγγνώμη!
Το έθιμο της θυσίας του αμνού (που προτύπωνε το Χριστό) μαζί με άζυμο άρτο και πικρά χόρτα (που συμβόλιζαν την πικρή δουλεία), τα οποία οι Ισραηλίτες έπρεπε να φάνε γρήγορα όρθιοι κι έτοιμοι για ταξίδι, ονομάστηκε Πάσχα (= πέρασμα) και εορταζόταν κάθε χρόνο ως ανάμνηση της σωτηρίας από τη δουλεία στην Αίγυπτο.
Για εμάς το αληθινό, βέβαια, Πάσχα αποτέλεσε η Σταύρωση κι η Ανάσταση του Χριστού μας, το πέρασμα από το σκοτάδι στο Φως, από τον θάνατο στη Ζωή. Γι᾽αυτό γιορτάζουμε τόσο πολύ την γιορτή του Πάσχα διότι ο κάθε χριστιανός έχει σκοπό να σταματήσει την ζωή που κάνει μακρυά από τον Χριστό και να περάσει (=Πάσχα) στην ζωή που είναι πλέον κοντά στον Χριστό. Να μην ζει σαν ειδωλολάτρης αλλά σαν Χριστιανός, αφού πήρε το όνομα του Χριστού!
Πώς θα ετοιμάσουμε την ψυχή μας ώστε να γιορτάσει σωστά τη μεγάλη Δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων που πλησιάζει;
Με καθαρή εξομολόγηση και πνευματικό αγώνα (προσευχή, νηστεία, εγκράτεια, ελεημοσύνη). Μόνο τότε η καρδιά μας θα μετατραπεί σε φιλόξενη φάτνη, κατάλληλη να υποδεχτεί τον νεογέννητο Βασιλιά Ουρανού και Γης. Καλή συνέχεια σε όλους!
ΠΡΟΒΟΛΗ ΒΙΝΤΕΟ:
ΠΡΟΒΟΛΗ ΒΙΝΤΕΟ:
Αναλυτικότερα υπάρχει και η σειρά από την Π. Δ.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ...
1. Χρωματίζουμε την εικόνα !!!
2.Bowling
1. Χρωματίζουμε την εικόνα !!!
2.Bowling
Το ξέρατε ότι για να παίξετε το γνωστό παιχνίδι δεν χρειάζεται να τρέξετε στο κέντρο της περιοχής σας ή να μπείτε σε έξοδα για να αγοράσετε ένα σετ;
Γεμίζοντας 10 μπουκάλια νερού ή αναψυκτικού με μικρά αντικείμενα φτιάχνετε τις δικές σας κορίνες. Τα παιδιά πρέπει να απομακρυνθούν από τις κορίνες (περίπου 10 βήματα μακριά) και να κυλήσουν μια μπάλα προς αυτές με στόχο να ρίξουν όσες περισσότερες γίνεται. Κάθε παίκτης έχει δύο ευκαιρίες τη φορά. Όταν έρθει η σειρά του επόμενου, οι κορίνες πρέπει να ξανά στήνονται στην αρχική τους θέση!
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!
Το ξέρατε ότι για να παίξετε το γνωστό παιχνίδι δεν χρειάζεται να τρέξετε στο κέντρο της περιοχής σας ή να μπείτε σε έξοδα για να αγοράσετε ένα σετ;
Γεμίζοντας 10 μπουκάλια νερού ή αναψυκτικού με μικρά αντικείμενα φτιάχνετε τις δικές σας κορίνες. Τα παιδιά πρέπει να απομακρυνθούν από τις κορίνες (περίπου 10 βήματα μακριά) και να κυλήσουν μια μπάλα προς αυτές με στόχο να ρίξουν όσες περισσότερες γίνεται. Κάθε παίκτης έχει δύο ευκαιρίες τη φορά. Όταν έρθει η σειρά του επόμενου, οι κορίνες πρέπει να ξανά στήνονται στην αρχική τους θέση!
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Μετά από την κάθε συνάντηση
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (3)
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
