Η Πασχαλινή προσευχή μας μέχρι της Αναλήψεως
Το Χριστός Ανέστη... χρησιμοποιείται ως φράση χαιρετισμού κατά την πασχαλινή περίοδο και για 40 ημέρες, δηλαδή μέχρι την απόδοση του Πάσχα.
Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση
Εἰς τὸ ὅνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν,
θανάτῳ θάνατον πατήσας,
καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι,
ζωὴν χαρισάμενος! (τρεις φορές)
Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν
τὸν μόνον ἀναμάρτητον.
Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν
καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν·
σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,
τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.
Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν· ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.
Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ·
Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ̓ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.
ΘΕΜΑ: Το Σύμβολο της Πίστεως
Ο Χριστός ανέστη! (Αληθώς ανέστη!)
Ο Χριστός ανέστη! (Αληθώς ανέστη!)
Δόξα τη τριημέρω Αυτού εγέρσει! (Προσκυνούμεν Αυτού την τριήμερον έγερσιν!)
Είναι κάποιος από εσάς ανάδοχος, δηλαδή νονός ή νονά; (Αν όχι, έχετε παραβρεθεί σε Βάπτιση;) Πολύ ωραία! Λίγο πριν αρχίσει το Μυστήριο, ο ιερέας διαβάζει ευχές στην είσοδο του Ιερού Ναού. Εκεί ο/η ανάδοχος απαγγέλει το Σύμβολο της Πίστεως εκ μέρους του βαπτιζόμενου (εάν πρόκειται για βρέφος). Πρόκειται για το γνωστό μας «Πιστεύω» (αφού ξεκινάει με τη λέξη αυτή) ή όπως αλλιώς λέγεται «Το Σύμβολο Νικαίας-Κωνσταντινούπολης».
Το «Πιστεύω» εκφράζει με περιληπτικό τρόπο την αλήθεια και την αυθεντική πίστη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αποτελείται από 12 άρθρα (στίχους). Τα 7 πρώτα άρθρα διατυπώθηκαν στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. όπου οι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες, με πρωτοστάτη τον Μεγάλο Αθανάσιο, αντιμετώπισαν την επικίνδυνη αίρεση του Άρειου που υποστήριζε ότι ο Χριστός είναι κτίσμα και όχι τέλειος Θεός.
1. Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
2. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
3. Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.
4. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα.
5. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς.
6. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
7. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
Τα υπόλοιπα 5 άρθρα προστέθηκαν στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Κωνσταντινούπολη το 381 μ.Χ. στην οποία πολεμήθηκαν οι κακοδοξίες του Μακεδονίου, του Απολλιναρίου και των πνευματομάχων (δεν παραδέχονταν τη Θεότητα του Αγίου Πνεύματος). Στη σύνοδο αυτοί πρωτοστάτησαν οι Καππαδόκες Πατέρες (Γρηγόριος Θεολόγος και Γρηγόριος Νύσσης, καθώς και ο Μεγάλος Βασίλειος ο οποίος δεν παρευρέθη).
8. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν.
9. Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
10. Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
11. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
12. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.
Η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος που έγινε στην Έφεσο το 431 μ.Χ. διευκρίνισε ότι δεν θα γίνονταν άλλες αλλαγές και προσθήκες στο Σύμβολο της Πίστεως και δεν θα υιοθετούνταν άλλα Σύμβολα. Τέλος, η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος που έγινε στη Χαλκηδόνα το 451 μ.Χ. επιβεβαίωσε τη μορφή του.
Σε τι πιστεύει, λοιπόν, ο Χριστιανός; Σε ένα Θεό και σε ένα Κύριο Ιησού Χριστό και στο Άγιο Πνεύμα. Πιστεύουμε στον Τριαδικό Θεό ο οποίος είναι ένας Θεός με τρεις Υποστάσεις (Πρόσωπα) που υπάρχουν άχρονα, αιώνια και αδιαίρετα ως εκδήλωση μιας ουσίας και φύσης.
• Το πρώτο πρόσωπο, ο Θεός Πατέρας, είναι ο αγέννητος Δημιουργός των πάντων.
• Το δεύτερο πρόσωπο, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, έχει δύο τέλειες φύσεις (τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος). Είναι μονογενής Υιός του Θεού (γεννητός άχρονα) και Θεός ομοούσιος με τον Πατέρα. Γεννήθηκε (σαν άνθρωπος) από την Θεοτόκο Μαρία, σταυρώθηκε, πέθανε, αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και ανελήφθη στους ουρανούς.
• Το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα ή Παράκλητος, είναι Θεός· εκπορεύεται από τον Πατέρα (εκπορευτό), συγκροτεί τον θεσμό της Εκκλησίας, μοιράζει τα χαρίσματα, παρακολουθεί και ενισχύει τους ανθρώπους στη σωτηριώδη πορεία τους.
Ο Χριστιανός πιστεύει επίσης σε Μία, Αγία, Καθολική (συμπεριληπτική) και Αποστολική (πιστή στο κήρυγμα των Αποστόλων, το οποίο διαφυλάττουν και συνεχίζουν οι επίσκοποί μας -Αποστολική διαδοχή) Εκκλησία. Εκκλησία είναι το σύνολο των Ορθοδόξων πιστών, το Σώμα του Αναστημένου Χριστού ο οποίος είναι η κεφαλή και ο Νυμφίος της Εκκλησίας.
Τέλος, ομολογεί ένα βάπτισμα, περιμένει με χαρά τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου κατά την οποία θα αναστηθούν όλοι οι κεκοιμημένοι και θα έλθει η αιώνια ζωή της Βασιλείας των Ουρανών.
Επίλογος ή συμπέρασμα
Το «Πιστεύω» εκφωνείται σε κάθε Θεία Λειτουργία και σε άλλα Μυστήρια και Ακολουθίες της Εκκλησίας και φυσικά μπορούμε να το λέμε στην καθημερινή προσευχή μας. Όταν το λέμε διακηρύσσουμε την σταθερή μας Πίστη στον Τριαδικό Θεό και την προσήλωσή μας στις βασικές αλήθειες του Χριστιανισμού.
Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε το «Σύμβολο της Πίστεως» και την ερμηνεία του. Είμαι σίγουρος ότι μπορείτε να το μάθετε, δεν είναι και τόοοσο δύσκολο! Για να δω ποιος το ξέρει για να του δώσω κι ένα δωράκι!!!
Το «Πιστεύω» είναι η θεωρία της Πίστης μας. Η ουσία της Πίστης μας όμως βρίσκεται στην πράξη. Στην καθημερινή ζωή πρέπει να προσπαθούμε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με τον Θεό και τα αδέλφια μας μέσα στην Εκκλησία.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις αλήθειες της Πίστης μας, ακόμα σημαντικότερο είναι να τις βιώνουμε καθημερινά.
Ομολογώντας ότι πιστεύουμε στον Χριστό, οφείλουμε να τηρούμε και τις εντολές του. Σύμφωνα με το Ευαγγέλιό Του, αυτό το πετυχαίνουμε αγαπώντας τον Θεό με όλο το είναι μας και τους αδελφούς μας σαν τον εαυτό μας. Έργα θέλει ο θεός και όχι λόγια. Ας κάνουμε από σήμερα κιόλας μια νέα αρχή... Τι θα ήθελε ο Χριστός από εμένα; Ας το κάνω!
Παιχνίδι
Το λουρί της μάνας
Τα παιδιά σχηματίζουν ένα κύκλο καθισμένα γύρω από τη μάνα, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα παιδιά. Η μάνα με ένα σχοινί σχηματίζει στο έδαφος διάφορα αντικείμενα (π.χ. ένα μήλο, μια καρέκλα ένα καλάθι...). Τα άλλα παιδιά πρέπει να μαντέψουν το αντικείμενο. Όποιο παιδί μαντέψει σωστά παίρνει από τη μάνα το λουρί, σηκώνεται και κυνηγά τα άλλα παιδιά.
Η μάνα παραμένει στη θέση της και κάθε τόσο φωνάζει: “Τρεις και το λουρί της μάνας!”. Εκείνος που κρατάει το λουρί, συνεχίζει το κυνήγι του και αν ακουμπήσει με το σκοινί κάποιο παιδί, τότε εκείνο βγαίνει από το παιχνίδι. Αν όμως η μάνα φωνάξει: “Τρεις και το λουρί της μάπας (ή φάπας)!” τότε αυτός που κυνηγάει πρέπει αμέσως να γυρίσει πίσω και να παραδώσει το λουρί στη μάνα, αλλιώς τα άλλα παιδιά έχουν το δικαίωμα να τον κυνηγήσουν και να τον πιάσουν!
ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ:
Μετά από κάθε συνάντηση
Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν
τὸν μόνον ἀναμάρτητον.
Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν
καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν·
σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,
τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.
Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν· ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.
Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ·
Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ̓ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.
Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ τάφου καθὼς προεῖπεν, ἔδωκεν ἡμῖν τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ μέγα ἔλεος. Ἀμήν.
