ΘΕΜΑ 30.3 Το Σύμβολο της Πίστεως (Το Πιστεύω) - Γενοκτονία των Ποντίων

Η Πασχαλινή προσευχή μας μέχρι της Αναλήψεως

Το Χριστός Ανέστη... χρησιμοποιείται ως φράση χαιρετισμού κατά την πασχαλινή περίοδο και για 40 ημέρες, δηλαδή μέχρι την απόδοση του Πάσχα.

Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση

Εἰς τὸ ὅνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν,

θανάτῳ θάνατον πατήσας,

καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι,

ζωὴν χαρισάμενος! (τρεις φορές)

Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι,

προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν

τὸν μόνον ἀναμάρτητον.

Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν

καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν·

σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,

τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.

Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν· ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.

Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ·

Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ̓ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.

Γνωστοποιήσεις 21-22/5/2022

Αγαπητά μας παιδιά, και όχι μόνο, φέτος το 2022 με την ευλογία του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κου Θεοκτίστου, η Φιλοξενία στην “Γαλιλαία” της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος θα γίνει και πάλι στους χώρους φιλοξενίας του Μοναστηριού του Τρικόρφου Δωρίδος. Προτεραιότητα έχουν τα παιδιά που κατοικούν ή κατάγονται από το νομό Φωκίδος. Και φέτος θα τηρηθούν οι όποιοι προβλεπόμενοι από τη νομοθεσία όροι για τον Κορονοϊό και για την φιλοξενία παιδιών.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ: στην ιστοσελίδα της Νεότητας:

https://www.neotitafokid.gr

1η ΠEPIOΔOΣ: 27 ΙΟΥΝ. - 3 ΙΟΥΛ.

AΓΟΡΙΑ & ΚΟΡΙΤΣΙΑ 10-12 ετών (Ε & ΣT΄ Δημοτ.)

2η ΠEPIOΔOΣ: 4 - 16 IOYΛIOY

AΓΟΡΙΑ 12-18 ετών (Γυμνασίου - Λυκείου)

3η ΠEPIOΔOΣ: 20 - 30 IOYΛ.

ΚΟΡΙΤΣΙΑ 12-18 ετών (Γυμνασίου - Λυκείου)

4η ΠEPIOΔOΣ: 18 - 21 (ΠΠΣΚ) Αυγ.

ΕΓΓΑΜΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ́ως 50 ΕΤΩΝ

5η ΠEPIOΔOΣ: 22 - 28 Αυγ.

Φοιτητές/Εργαζόμενοι Άνδρες-Γυναίκες 18-40 ΕΤΩΝ

6η ΠEPIOΔOΣ: 29 - 3 Σεπτ.

Ελληνικό Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής & Ερευνών Πατρών

Σας έχουμε αποστείλει μέσω της Ιεράς Μητροπόλεως σχετικές αφίσες και φυλλάδια που αφορούν την ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ. Παρακαλούμε αφού τα παραλάβετε να τα μοιράσετε στα παιδιά σας.

• Επειδή πρόκειται να παραγγείλουμε τα ενθύμια των φετινών κατηχητικών συνάξεων, παρακαλούμε άμεσα...

• να μας γνωστοποιήσετε ΑΜΕΣΑ πόσα ενθύμια θέλετε να σας αποστείλουμε, μέσω: e-mail: info.grnef@gmail.com, ή με μήνυμα στο κινητό: 6986-388736.

• χωριστά για κάθε βαθμίδα (π.χ. 10 τεμ. για παιδιά Προσχολικής, 20 τεμ. για παιδιά Δημοτικού, 15 τεμ. για παιδιά Γυμν. Λυκείου),

• μην ξεχάσετε να σημειώσετε τον Ιερό Ναό από τον οποίο προέρχεται η γνωστοποίηση

• Η λήξη κατηχητικών συνάξεων προγραμματίζεται για το τέλος Μαΐου, καθώς και μία συνάντηση μέσα στον Ιούνιο για να τους δώσουμε τα ενθύμια.

ΘΕΜΑ 1ο: Το Σύμβολο της Πίστεως (Το Πιστεύω)

Ο Χριστός ανέστη, παιδιά μου! (Αληθώς ανέστη!)

   Ο Χριστός ανέστη! (Αληθώς ανέστη!)
   Ο Χριστός ανέστη! (Αληθώς ανέστη!)
   Δόξα τη τριημέρω Αυτού εγέρσει! (Προσκυνούμεν Αυτού την τριήμερον έγερσιν!)

Είναι κάποιος από εσάς ανάδοχος, δηλαδή νονός ή νονά; (Αν όχι, έχετε παραβρεθεί σε Βάπτιση;) Πολύ ωραία! Λίγο πριν αρχίσει το Μυστήριο, ο ιερέας διαβάζει ευχές στην είσοδο του Ιερού Ναού. Εκεί ο/η ανάδοχος απαγγέλει το Σύμβολο της Πίστεως εκ μέρους του βαπτιζόμενου (εάν πρόκειται για βρέφος). Πρόκειται για το γνωστό μας «Πιστεύω» (αφού ξεκινάει με τη λέξη αυτή) ή όπως αλλιώς λέγεται «Το Σύμβολο Νικαίας-Κωνσταντινούπολης».

Το «Πιστεύω» εκφράζει με περιληπτικό τρόπο την αλήθεια και την αυθεντική πίστη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αποτελείται από 12 άρθρα (στίχους). Τα 7 πρώτα άρθρα διατυπώθηκαν στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. όπου οι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες, με πρωτοστάτη τον Μεγάλο Αθανάσιο, αντιμετώπισαν την επικίνδυνη αίρεση του Άρειου που υποστήριζε ότι ο Χριστός είναι κτίσμα και όχι τέλειος Θεός.

    1. Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.

   Πιστεύω, ως ορθόδοξος Χριστιανός, σε έναν Θεό, Πατέρα, Κυρίαρχο του παντός, που δημιούργησε από το μηδέν και με απόλυτη ελευθερία και αγάπη τον ουρανό και τη γη. Δημιούργησε, δηλαδή, τόσο τον ορατό και υλικό, όσο και τον αόρατο και πνευματικό κόσμο.

2. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο.

   Πιστεύω και σ’ έναν Κύριο, τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, που είναι ο μονογενής Υιός του Θεού Πατέρα και Γεννήθηκε απ’ Αυτόν προαιωνίως. Είναι φως, όπως και ο Πατέρας Του. Είναι αληθινός Θεός, επειδή γεννήθηκε από τον αληθινό Θεό. Ο Υιός δεν είναι δημιούργημα ή κτίσμα του Θεού, όπως πίστευαν διάφοροι αιρετικοί, αλλά έχει την ίδια Θεία ουσία με τον Πατέρα (είναι «ομοούσιος») και τα πάντα δημιουργήθηκαν δια του Υιού.

3. Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.

   Ο Υιός του Θεού, για τη δική μας σωτηρία, κατέβηκε από την ουράνια δόξα Του στη γη και έλαβε σάρκα, όμοια με τη δική μας, από την Παρθένο Μαρία με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Έγινε δηλαδή άνθρωπος όμοιος σε όλα μ’ εμάς, εκτός από την αμαρτία και έζησε σε συγκεκριμένο χρόνο πάνω στη γη.

4. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα.

   Σταυρώθηκε, έπαθε και τάφηκε για μας, όταν ρωμαίος επίτροπος της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος.

5. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς.

Και αναστήθηκε, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, την τρίτη ημέρα από τον τάφο, ενώ ήταν νεκρός.

6. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.

   Μετά την Ανάστασή Του ανέβηκε στον ουρανό με τη δύναμη που είχε ως Θεός, δοξάζοντας έτσι την ανθρώπινη φύση. Ανέβηκε και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα Του.

7. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.

   Θα έρθει και πάλι στον κόσμο με δόξα, σε χρόνο που τον γνωρίζει μόνο ο Θεός, για να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Και η Βασιλεία Του δεν θα έχει τέλος.

[ Τα υπόλοιπα 5 άρθρα προστέθηκαν στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Κωνσταντινούπολη το 381 μ.Χ. στην οποία πολεμήθηκαν οι κακοδοξίες του Μακεδονίου, του Απολλιναρίου και των πνευματομάχων (δεν παραδέχονταν τη Θεότητα του Αγίου Πνεύματος). Στη σύνοδο αυτοί πρωτοστάτησαν οι Καππαδόκες Πατέρες (Γρηγόριος Θεολόγος και Γρηγόριος Νύσσης, καθώς και ο Μεγάλος Βασίλειος ο οποίος δεν παρευρέθη).]

8. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν.

   Πιστεύω και στο Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, που έχει κυριότητα και εξουσία. Ζωοποιεί όλη την κτίση και εκπορεύεται από τον Πατέρα. Είναι ομοούσιο με τον Πατέρα και τον Υιό. Προσκυνείται και δοξάζεται ισότιμα μαζί Τους. Καθοδήγησε τους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, που προείπαν για τον ερχομό του Σωτήρα.

9. Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.

Πιστεύω και στην Εκκλησία. Είναι μία, επειδή μία είναι η κεφαλή της, ο Χριστός και μία η πίστη εκείνων που μετέχουν στη ζωή της. Είναι αγία, χωρισμένη από κάθε αμαρτία. Είναι καθολική, επειδή κατέχει όλη την αλήθεια και θέλει να συμπεριλάβει όλους τους ανθρώπους. Είναι αποστολική, επειδή διατηρεί ανόθευτη τη διδασκαλία των Αποστόλων και επειδή οι επίσκοποι που την ποιμαίνουν είναι διάδοχοι εκείνων.

10. Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.

Ομολογώ ένα βάπτισμα στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Μ’ αυτό αρχίζουμε την καινούρια ζωή μέσα στην Εκκλησία. Με αυτό συγχωρείται το προπατορικό αμάρτημα.

11. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.

Πιστεύω και περιμένω την κοινή ανάσταση όλων των νεκρών. Θα αναστηθεί κάθε σώμα για να ενωθεί με την αθάνατη ψυχή του. Η ανάσταση όλων θα γίνει με τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου.

12. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.

Προσδοκώ ότι, μετά την ανάσταση και την τελική κρίση όλων των ανθρώπων από τον Χριστό, θα αξιωθώ να απολαύσω την αιώνια ζωή, μαζί με όλους τους αγίους. Αμήν.

Η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος που έγινε στην Έφεσο το 431 μ.Χ. διευκρίνισε ότι δεν θα γίνονταν άλλες αλλαγές και προσθήκες στο Σύμβολο της Πίστεως και δεν θα υιοθετούνταν άλλα Σύμβολα. Τέλος, η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος που έγινε στη Χαλκηδόνα το 451 μ.Χ. επιβεβαίωσε τη μορφή του.

Σε τι πιστεύει, λοιπόν, ο Χριστιανός; Σε ένα Θεό και σε ένα Κύριο Ιησού Χριστό και στο Άγιο Πνεύμα. Πιστεύουμε στον Τριαδικό Θεό ο οποίος είναι ένας Θεός με τρεις Υποστάσεις (Πρόσωπα) που υπάρχουν άχρονα, αιώνια και αδιαίρετα ως εκδήλωση μιας ουσίας και φύσης.

• Το πρώτο πρόσωπο, ο Θεός Πατέρας, είναι ο αγέννητος Δημιουργός των πάντων.

• Το δεύτερο πρόσωπο, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, έχει δύο τέλειες φύσεις (τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος). Είναι μονογενής Υιός του Θεού (γεννητός άχρονα) και Θεός ομοούσιος με τον Πατέρα. Γεννήθηκε (σαν άνθρωπος) από την Θεοτόκο Μαρία, σταυρώθηκε, πέθανε, αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και ανελήφθη στους ουρανούς.

• Το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα ή Παράκλητος, είναι Θεός· εκπορεύεται από τον Πατέρα (εκπορευτό), συγκροτεί τον θεσμό της Εκκλησίας, μοιράζει τα χαρίσματα, παρακολουθεί και ενισχύει τους ανθρώπους στη σωτηριώδη πορεία τους.

Ο Χριστιανός πιστεύει επίσης σε Μία, Αγία, Καθολική (συμπεριληπτική) και Αποστολική (πιστή στο κήρυγμα των Αποστόλων, το οποίο διαφυλάττουν και συνεχίζουν οι επίσκοποί μας -Αποστολική διαδοχή) Εκκλησία. Εκκλησία είναι το σύνολο των Ορθοδόξων πιστών, το Σώμα του Αναστημένου Χριστού ο οποίος είναι η κεφαλή και ο Νυμφίος της Εκκλησίας.

Τέλος, ομολογεί ένα βάπτισμα, περιμένει με χαρά τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου κατά την οποία θα αναστηθούν όλοι οι κεκοιμημένοι και θα έλθει η αιώνια ζωή της Βασιλείας των Ουρανών.

Πρακτική εφαρμογή

Το «Πιστεύω» εκφωνείται σε κάθε Θεία Λειτουργία και σε άλλα Μυστήρια και Ακολουθίες της Εκκλησίας και φυσικά μπορούμε να το λέμε στην καθημερινή προσευχή μας. Όταν το λέμε διακηρύσσουμε την σταθερή μας Πίστη στον Τριαδικό Θεό και την προσήλωσή μας στις βασικές αλήθειες του Χριστιανισμού.

Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε το «Σύμβολο της Πίστεως» και την ερμηνεία του. Είμαι σίγουρος ότι μπορείτε να το μάθετε, δεν είναι και τόοοσο δύσκολο! Για να δω ποιος το ξέρει για να του δώσω κι ένα δωράκι!!!

Το «Πιστεύω» είναι η θεωρία της Πίστης μας. Η ουσία της Πίστης μας όμως βρίσκεται στην πράξη. Στην καθημερινή ζωή πρέπει να προσπαθούμε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με τον Θεό και τα αδέλφια μας μέσα στην Εκκλησία.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις αλήθειες της Πίστης μας, ακόμα σημαντικότερο είναι να τις βιώνουμε καθημερινά.

Ομολογώντας ότι πιστεύουμε στον Χριστό, οφείλουμε να τηρούμε και τις εντολές του. Σύμφωνα με το Ευαγγέλιό Του, αυτό το πετυχαίνουμε αγαπώντας τον Θεό με όλο το είναι μας και τους αδελφούς μας σαν τον εαυτό μας. Έργα θέλει ο θεός και όχι λόγια. Ας κάνουμε από σήμερα κιόλας μια νέα αρχή... Τι θα ήθελε ο Χριστός από εμένα; Ας το κάνω!

ΘΕΜΑ 2ο: 19 Μαΐου - 100 χρόνια από από την Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο»

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923 [1]. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η εκτόπιση[2], η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις.[3]. Ο αριθμός των θυμάτων έχει υπολογιστεί από έναν Πόντιο μελετητή σε 353.000,[4][5] αριθμός που υιοθετείται και από τις περισσότερες ξένες πηγές[6][7][8][9][10][11][12] και ποντιακές οργανώσεις και αναφέρεται σε επίσημες εκδηλώσεις, ενώ νεότερες μελέτες έχουν αποδείξει ότι ο υπολογισμός αυτός είναι αυθαίρετος και υπολογίζουν τα θύματα σε περίπου 100-150 χιλιάδες νεκρούς.[13] Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ)[14] και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα...

Κατόπιν εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία το 1994 και ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».^[21] Το 1998 η Βουλή ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 14ης Σεπτεμβρίου ως «ημέρα εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος».

[Όποιος επιθυμεί να διαβάσει συγκλονιστικές μαρτυρίες από τον ξεριζωμό των Ποντίων ας ακολουθήσει το παρακάτω λινκ.]

Συγκλονιστικές μαρτυρίες από τη σφαγή των Ποντίων – 100 χρόνια από τη Γενοκτονία

ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ: