Χιονοπόλεμος στον Παρνασσό

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Πολλά ευχάριστα γεγονότα συνέβησαν στην πρόσφατη εκδρομή του κατηχητικού. Πρώτα πρώτα ξεκινήσαμε από το αγαπητό μας Καστράκι Δωρίδος με προορισμό τους Δελφούς, τον Παρνασσό, την Αράχωβα και την Ιτέα!

Αρχικά είχαμε τον καταπληκτικό συνοδό μας και κατηχητή μας πατέρα Αυγουστίνο ο οποίος στη διάρκεια της διαδρομής με το λεωφορείο μάς διασκέδασε με έξυπνα ανέκδοτα και μας μοίρασε χαμόγελα. Η αγαπητή μας Μαρία, μας μοίρασε πατατόπιτες και κέικ νηστίσιμο, λόγω Σαρακοστής! Υπέροχα. Ευχαριστούμε Μαρία! Άλλα παιδιά άκουγαν μουσική, άλλα μιλούσαν, άλλα τραγουδούσαν και άλλα κοιτούσαν τον υπέροχο ουρανό που είχε εκείνη την μέρα...

Φτάνοντας στην Ιτέα και ενώ όλοι περιμέναμε να προχωρήσουμε, το πούλμαν έκανε στάση και προς έκπληξή μας, ήρθαν μερικοί φίλοι μας και μας ακολούθησαν για παρέα.

Στους Δελφούς

Όταν φτάσαμε στον πρώτο προορισμό μας, που ήταν ήταν οι Δελφοί, με χαρά διαπιστώσαμε ότι αυτό το μέρος, μας έφερνε πολλές αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια. Αρχικά επισκεφθήκαμε το ανοιχτό υπέροχο και θαυμάσιο θέατρο "Φρύνιχος", όπου και καθίσαμε εκεί λίγη ώρα θαυμάζοντας αφενός το θέατρο αλλά και την υπέροχη θέα.

Κατόπιν προχωρήσαμε με προορισμό τον ναό του Αγίου Νικολάου Δελφών. Τι όμορφος εξωτερικά και εσωτερικά ναός που είναι!!! Πραγματικό στολίδι. Μόλις φτάσαμε προσκυνήσαμε τις εικόνες και τα πολλά ιερά λείψανα, μας μίλησε ο πατέρας και στο τέλος ψάλαμε το απολυτίκιο του Αγίου Νικολάου. Βγαίνοντας έξω από το ναό βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες, αλλά στο παγκάκι ήταν οι εντυπωσιακές!

Κατόπιν επισκεφθήκαμε τον Αρχαιολογικό χώρο των Δελφών! Ο αρχαιολογικός χώρος των Δελφών απέχει 1 χλμ από τους Δελφούς στον δρόμο Αράχωβας-Άμφισσας-Ιτέας.

Περπατήσαμε όλο τον αρχαιολογικό χώρο, βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες, αλλά και διαβάσαμε τα σχετικά αναγραφόμενα σε κάθε τόπο. Ήταν η πρώτη φορά που τους επισκεφθήκαμε και πραγματικά πήγαμε ένα ταξίδι στο παρελθόν. Στην κληρονομιά αυτή που μας άφησαν οι πρόγονοί μας και εμείς θα πρέπει να είμαστε περήφανοι για αυτήν.

Χιονοπόλεμος

Όταν τελειώσαμε επιτέλους ήρθε η στιγμή που όλοι περιμέναμε "Χιονοπόλεμος στον Παρνασσό"... Μόλις φτάσαμε σοκαριστήκαμε από τα υπερβολικά όμορφα τοπία πανέμορφα σπίτια κάτασπρα δέντρα, μαγαζιά και πάρα πολύ χιόνι. Δεν ξέρω που ακριβώς σταματήσαμε αλλά ήταν όοοοοοοοοοολα άσπρα εκτός τον δρόμο!!!

Όταν κατεβήκαμε από το λεωφορείο, ξεκίνησε ο "πόλεμος" έφευγαν χιονόμπαλες στον αέρα και δεν ήξερες από που να πρωτοφυλαχτείς γιατί σε είχαν βάλει όλοι "στόχο". Τα παπούτσια βούλιαζαν μέσα στο χιόνι και από το κρύο δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε... Βουλιάζαμε κυριολεκτικά στο χιόνι! Μιλάμε ίσως και για 1 μέτρο χιόνι! Η εντολή του π. Αυγουστίνου ήταν κάθετη: "Δεν πάτε πουθενά αν δεν σας βλέπω έναν-έναν! Δεν πάτε κάπου που δεν έχω οπτική επαφή και όχι πολύ μακρυά μου!!!". Βέβαια και ο ίδιος ο παπούλης έπαιζε μαζί μας σαν μικρό παιδί και έπαιζε καλάαααα!!!

Σε κάποια φάση μια μικρή ομάδα παιδιών ανεβήκαμε μέχρι τον λόφο και κατρακυλήσαμε ως κάτω... Κάναμε βουτιές μέσα στο χιόνι! πηδάγαμε σαν κατσίκια, κάναμε επιθέσεις ο ένας στον άλλο... γενικά ένας ωραίος λευκός χαμόςςςςςς!!!

Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες πολλά βιντεάκια και περιμέναμε πώς και πώς να αλλάξουμε ρούχα γιατί είχαμε γίνει παπάκια. Μπήκαν τα αγόρια στο λεωφορείο άλλαξαν και μετά μπήκαν τα κορίτσια...

Στην Αράχωβα

Μόλις τελειώσαμε επιβιβαστήκαμε και φύγαμε για Αράχωβα. Πανέμορφος χειμερινός προορισμός αλλά... ξεπαγιάσαμε. Μόλις κατεβήκαμε από το λεωφορείο περιμέναμε να πάμε να φάμε αλλά δεν βρίσκαμε πουθενά τίποτα νηστίσιμο που θέλαμε!!! Να᾽ναι καλά η πίτσα της αδελφής μου Ραφαηλίας (ωραία πίτσα αδελφή μου!) που είχε φτιάξει, αλλά τι να χορτάσεις μόνο με αυτήν!!! Έτσι σταθήκαμε οι περισσότεροι σε μια στάση λεωφορείου και ο πατέρας με δύο παιδιά πήγαν να ψάξουν ταβέρνα για να αγοράσουν πατάτες τηγανιτές!!! Ξεκίνησε να χιονίζει και η θερμοκρασία ήταν -2°C ενώ η αίσθηση ήταν -6°C λόγω του αέρα!!

Τουρτούριζαν μερικοί!!! Πάαααααααρα πολύ κρύο! Πάλι καλά που ήρθαν οι πατάτες και μας "ζέσταναν". Ήταν θαυμάσιες!!! Σηκωθήκαμε όλοι από την στάση και πήγαμε σε ένα περίπτερο για να περιμένουμε το δικό μας λεωφορείο. Περιμένοντας εκεί πέρασε ένας διάσημος γιουτιούμπερ και τον χαιρετίσαμε... Πώς τον λένε βρε παιδιά; Επιτέλους ήρθε το δικό μας λεωφορείο και ζεσταθήκαμε γιατί είχαμε παγώσει όλοι μας ...

Στην Ιτέα

Και εκεί που νομίζατε ότι όλα τελείωσαν χαχαχα εδώ ξεκινάνε τα καλά! Κατεβήκαμε στο κατηχητικό της Ιτέας για φαγητό και πριν πάμε είχαμε μιάμιση ώρα ελεύθερο... Άλλα παιδιά πήγαν βόλτα, άλλα κάθισαν στο κατηχητικό και παίξανε και άλλα τραγουδούσαν... Όταν ήρθε η ώρα να παραγγείλουμε νηστίσιμα σουβλάκια με μπιφτέκι λαχανικών ή σουβλάκι θαλασσινών, όπως καθόμασταν έκανε διακοπή ρεύματος σε όλη την Ιτέα και δεν ξέραμε τι να κάνουμε ... τέλος πάντων όλα πήγαν καλά και γυρίσαμε στο κατηχητικό φάγαμε και οι πατέρες μάς είπαν να κάτσουμε σε έναν κύκλο να κάνουμε παρεΐτσα και να μιλήσουμε.

Τέλος έπρεπε δυστυχώς να επιστρέψουμε στα σπίτια μας και κλασικά πράγματα, αγκαλιές, φιλιά, ψιλοκλάματα κ.λπ. Στο πούλμαν κατά την διάρκεια του γυρισμού τραγούδια, ανέκδοτα, αστεία από τον Γιώργο, τον πάτερ και τα παιδιά και οι τελευταίες συμβουλές από τον π. Αυγουστίνο που μας έλεγε να ΜΗΝ παρασυρόμαστε από τον κόσμο, αλλά να είμαστε σταθεροί κοντά στον Χριστό μας. Κατόπιν όλοι μαζί κάναμε ομαδική προσευχή που κάναμε γεμάτοι χαρά από αυτή την τέλεια εμπειρία και την σμίξη με τους αγαπημένους μας φίλους, αλλά και το μοναδικό παιχνίδι του χιονοπόλεμου!!!!

Ευχαριστούμε τον οδηγό μας Πέτρο και την γυναίκα του Γεωργία για τις φωτογραφίες!!!

Ουάου τέλεια όλα!!!!! Σας αγαπάμε παιδιάααα!!!! Πάτερρρρρρ πότε θα ξαναπάμε;;;;

Για το κατηχητικό Καστρακίου
- Μόνικα Βέλιου -
Μάρτιος ᾽22