Θέμα: Η υποδοχή (υπαπαντή) του Κυρίου μας
- Χρόνια πολλά! Μεγάλη ημέρα η σημερινή!
- Ξέρει κανείς τι γιορτάζουμε κάθε χρονο στις 2 Φεβρουαρίου; (...) Την Υπαπαντή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού!
- Ξέρει κανείς τι σημαίνει η λέξη «Υπαπαντή»; (...) Σημαίνει την παρουσίαση του μικρού Χριστού στον ναό του Σολομώντα στα Ιεροσόλυμα, σαράντα μέρες μετά τη Γέννησή Του.
- Σας θυμίζει κάτι αυτό; (...) Ακόμα και σήμερα, όταν γεννηθεί ένα μωράκι και αφού περάσουν σαράντα μέρες, πηγαίνει στον Ιερό Ναό να «σαραντήσει».
- Εκεί ο ιερέας διαβάζει ειδική ευχή στη μητέρα και στο βρέφος, το υποψήφιο νέο μέλος της Εκκλησίας! Θα γίνει επίσημο μέλος της Εκκλησίας μας την ημέρα της βάπτισής του.
- Πολλά είπαμε όμως, ας μιλήσουμε για τη μεγάλη γιορτή της Υπαπαντής!
Χρόνια πολλά παιδάκια μου καλά! Χρόνια πολλά και στις μανούλες σας, που σύμφωνα με την Εκκλησία μας, σήμερα κανονικά είναι η γιορτή τους, διότι είναι η εορτή της μητέρας!
Σήμερα, 2 Φεβρουαρίου, είναι η ημέρα της Υπαπαντής του Χριστού μας! Μεγάλη γιορτή της Εκκλησίας μας! Τι να σημαίνει άραγε η λέξη Υπαπαντή;
Ας παρατηρήσουμε την εικόνα της Υπαπαντής. Μήπως αναγνωρίζετε κάποια από τα πρόσωπα που βλέπετε στην εικόνα, πού νομίζουν ότι μπορεί να βρίσκονται.
Βλέπουμε την Παναγία, τον Ιωσήφ, το Χριστό βρέφος, ένα γέροντα ιερέα που τον λένε Συμεών και μια ηλικιωμένη γυναίκα που τη λένε Άννα. Προσοχή! Δεν πρόκειται για την Αγία Άννα, τη μητέρα της Παναγίας αλλά για την Άννα την Προφήτισσα. Τα πρόσωπα αυτά βρίσκονται στο Ναό του Σολομώντα, όπου λάτρευαν οι Ισραηλίτες τον Θεό.
Αυτή είναι η εικόνα της Υπαπαντής. Βλέπετε που ο Συμεών υποδέχεται στην αγκαλιά του τον μικρό Χριστό; Υπαπαντή,λοιπόν, σημαίνει «υποδοχή», επειδή ο Συμεών υποδέχτηκε τον Χριστό στο Ναό του Σολομώντα, όταν τον έφερε η Παναγία βρέφος σαράντα ημερών για να τον αφιερώσει στο Θεό. Αυτό το έθιμο συνεχίζεται και σήμερα με τον «σαραντισμό» των παιδιών. Εσείς έχετε δει «σαραντισμό» μωρού, δηλαδή κάποιο μωρό που το φέρνει η μητέρα του στην εκκλησία για να σαραντίσει;
Θέμα: Η υποδοχή (Υπαπαντή) του Κυρίου μας
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ας δούμε με λίγα λόγια τι έγινε...
Σαράντα μέρες μετά τη Γέννηση του Χριστού στη Βηθλεέμ, η Θεοτόκος Μαρία με τον Ιωσήφ πήγαν στον Ναό του Σολομώντα να παρουσιάσουν το βρέφος στους ιερείς και να το αφιερώσουν στον Θεό σύμφωνα με όσα είχε ορίσει ο Μωυσής. Επειδή δεν είχαν χρήματα να προσφέρουν για θυσία ένα μεγάλο ζώο (αρνί) θα πρόσφεραν ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο νεογέννητα περιστέρια.
Αυτό το γεγονός αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν ήλθε να καταργήσει τον Μωσαϊκό νόμο, όπως ισχυρίζονταν οι υποκριτές Φαρισαίοι και Γραμματείς, αλλά να τον συμπληρώσει, να τον τελειοποιήσει. Στον ναό τους περίμενε ένας πολύ ηλικιωμένος γέροντας, ο Συμεών, ο οποίος πήρε στα χέρια του τον μικρό Ιησού και δοξολόγησε τον Θεό που τον αξίωσε να κρατήσει τον Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου!
Ποιος ήταν όμως αυτός ο Συμεών;
Ο Προφήτης Συμεών ήταν άνδρας σοφός, ευλαβής και δίκαιος, χωρίς όμως να γνωρίζουμε την ακριβή καταγωγή του. Ήταν ένας από τους εβδομήκοντα (Ο΄) μεταφραστές, όπου στην Αλεξάνδρεια μεταφράζοντας την Αγία Γραφή από την εβραϊκή στην ελληνική γλώσσα, επικεντρώθηκε έντονα στο χωρίο (στίχο) του Προφήτη Ησαΐα «Ιδού η Παρθένος έξει εν γαστρί και τέξεται υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (Ησ. ζ΄,14). Ένα χωρίο, στο οποίο έδειξε δυσπιστία.
Σύμφωνα με την παράδοση, έχοντας στο νου τις σχετικές αμφιβολίες του και περνώντας κάποιο ποταμό, έριξε το δακτυλίδι του, λέγοντας ότι αν θα το ξανάβρισκε, θα πίστευε όσα έγραφε η προφητεία. Φεύγοντας από την Αλεξάνδρεια, διανυκτέρευσε σε κάποια πόλη μαζί με τους συνοδοιπόρους του και αγοράζοντας κάποια ψάρια για το γεύμα τους, βρήκε μέσα στην κοιλιά του δικού του ψαριού το δακτυλίδι του.
Με έκπληξη είδε ο Συμεών το παράδοξο σημείο αυτό και ως απάντηση του Θεού στην κάθε αμφιβολία του. Έλαβε δε την Θεϊκή υπόσχεση «μη ιδείν θάνατον, πριν ή αν ίδη τον Χριστόν Κυρίου» (Λκ, β΄, 26). Τότε αποφάσισε να κατευθυνθεί και να κατοικήσει στα Ιεροσόλυμα για να εκπληρωθεί η πληροφορία του Θεού, ότι θα αξιωθεί πριν τον θάνατό του να δει και να δεχθεί στην αγκαλιά του Εκείνον που τότε δεν πίστευε. Εκεί στην Αγία Γη, κάθε πρωί έμπαινε στο Ναό και προσευχόμενος ανέμενε την εκπλήρωση της Θεϊκής υπόσχεσης, καρτερώντας να δει το Θείο Βρέφος.
Ο Δίκαιος Προφήτης Συμεών ο Θεοδόχος (αυτός που δέχτηκε στα χέρια του τον Θεό), αφού τους ευλόγησε προφήτευσε ότι όποιοι δεν πιστέψουν στον Χριστό θα χαθούν ενώ όσοι πιστέψουν θα σωθούν και θα κερδίσουν τον Παράδεισο. Ακόμα προφητεύει τον πόνο που θα νιώσει η Παναγία κατά το Πάθος, την Σταύρωση και τον θάνατο του υιού της από τον λαό που τόσο αυτός ευεργέτησε. Μόλις προφήτευσε, ό Συμεών γύρισε στο σπίτι του (σημερινή Ιερά Μονή «Κατά Μόνας») και πέθανε απέραντα ευχαριστημένος που εκπληρώθηκε η υπόσχεση του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Εορτάζουμε τη μνήμη του την επομένη (3 Φεβρουαρίου) της Υπαπαντής. Είναι ο τελευταίος «δίκαιος» του ιουδαϊκού νόμου της Παλαιάς Διαθήκης, και ο πρώτος του νόμου της θείας χάριτος, της Καινής Διαθήκης.
Ποια ήταν η προφήτιδα Άννα;
Στις 3 Φεβρουαρίου γιορτάζει και η Προφήτιδα Άννα. Ήταν θυγατέρα του Φανουήλ και καταγόταν από τη φυλή του Ασήρ, όγδοου γιου του Ιακώβ. Παντρεύτηκε πολύ νέα, και μετά από επτά χρόνια έμεινε χήρα. Από κει και πέρα έζησε μόνη της, χωρίς να ξαναπαντρευτεί. Παρηγοριά και ευχαρίστηση της ήταν η προσευχή, η νηστεία, η ανάγνωση των Γραφών, η φιλανθρωπία και η συχνή παρουσία της στο Ιερό σ' όλες τις πρωινές και εσπερινές δεήσεις. Για τον τρόπο αυτό της ζωής της, το Άγιο Πνεύμα μετέδωσε στην Άννα το προφητικό χάρισμα.
Αξιώθηκε μάλιστα, αν και 84 ετών τότε, να υποδεχθεί στο Ναό μαζί με τον Δίκαιο Συμεών το θείο Βρέφος. Κατά τη συνάντηση εκείνη, η καρδιά της Άννας πλημμύρισε χαρά. Πλησίασε, προσκύνησε το παιδί και κατόπιν, αφού ευχαρίστησε και δοξολόγησε και αυτή τον Θεό, διακήρυττε ότι ήλθε ο Μεσσίας προς όλους, οι όποιοι ζούσαν περιμένοντας με ειλικρινή ευσέβεια τη λύτρωση του Ισραήλ. Η μνήμη της Προφήτιδας Άννας επαναλαμβάνεται στις 28 Αυγούστου.
Η Υπαπαντή του Κυρίου είναι μια Δεσποτική εορτή. Τι σημαίνει αυτό;
Δεσποτικές εορτές χαρακτηρίζονται όλες οι χριστιανικές εορτές που είναι αφιερωμένες στην ανάμνηση και τον επίγειο βίο του Ιησού Χριστού. Διακρίνονται σε δύο κατηγορίες τις «ακίνητες» (εορτάζονται σε σταθερή ημερομηνία) και τις «κινητές δεσποτικές εορτές» (εορτάζονται σύμφωνα με το πότε είναι το Πάσχα).
Θεομητορικές εορτές ονομάζονται οι θρησκευτικές χριστιανικές εορτές που έχουν καθιερωθεί σύμφωνα με επίκεντρο της εορτής την Παναγία. Με αυτές τις εορτές τιμώνται γεγονότα του επίγειου βίου της από τη γέννηση έως και την Κοίμησή της.
Α! Ξέχασα να σας υπενθυμίσω ότι η Υπαπαντή του Κυρίου είναι η Χριστιανική Ορθόδοξη εορτή της Μητέρας! Χρόνια πολλά λοιπόν σε όλες τις μητέρες του κόσμου! Χρόνια πολλά, μαμά! (Μην ξεχάσουμε λοιπόν φιλιά, λουλούδια, κάρτες, αγκαλιές... και να τη βοηθάμε λίγο και στο σπίτι!
Πρακτική εφαρμογή
Μας κάνει εντύπωση πως ο Κύριος, από τις πρώτες μέρες της Ενανθρωπήσεώς του, ακολουθεί τον νόμο κατά γράμμα:
1. περιτέμνεται την όγδοη μέρα (η Περιτομή του Χριστού εορτάζεται την 1η Ιανουαρίου, μαζί με τη μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου) και
2. Παρουσιάζεται στον Ναό όταν σαραντίζει, προσφέροντας την κατάλληλη θυσία. Στις 2 Φεβρ, εορτάζουμε αυτό το γεγονός. Ήρθε στον κόσμο για να τον σώσει (Ιωάν. 12:47), όχι για να καταργήσει τον Μωσαϊκό νόμο (έναν νόμο που ο ίδιος έδωσε άλλωστε στον λαό Του) αλλά για να τον εκπληρώσει (Ματθ. 5:17).
Εμείς πώς γνωρίζουμε με τετοια λεπτομέρεια την ζωή του Χριστού; Από που μπορώ να την μάθω; (...) - Βρίσκεται μέσα στην Αγία Γραφή, στη Βίβλο. Διαβάζουμε καθημερινά τον λόγο του Θεού;
Πώς μελετούμε την ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ;
Πρώτο βήμα: Κάνω μια προσευχή πριν αρχιζω να διαβάζω...
Προσεύχομαι ο Κύριος να ανοίξει τον νου και την καρδιά μου
Δεύτερο βήμα: Κάνω ανάγνωση. Διαβάζω προσεκτικά το κομμάτι του Λόγου που επέλεξα
Τρίτο βήμα: Κάνω αφήγηση. Περιγράφω με απλά λόγια στο μυαλό μου το κομμάτι που διάβασα από τον Λόγο του Θεού.
Τέταρτο βήμα: Σκέπτομαι και μελετώ. Σκέπτομαι πάνω στα Λόγια του Θεού και ψάχνω την Γραφή μου και κάνω συγκρίσεις, ερωτήσεις και συσχετισμούς.
Πέμπτο βήμα: Υπογραμμίζω και σημειώνω Υπογραμμίζω τα πιο σημαντικά εδάφια του κειμένου που διάβασα.
Έκτο βήμα: Καθρεπτίζομαι στον Λόγο του Θεού.
Βάζω το εαυτό μου στον Λόγο του Θεού. Κάτι έχει να μου πει ο Λόγος του Θεού προσωπικά.
Έβδομο βήμα: Αποστηθίζω.
Μαθαίνω απ’ έξω κάποια σημεία ή εδάφια κλειδιά που θα με βοηθήσουν στην χριστιανική μου πορεία.
Τελευταίο βήμα: Προσευχή και ευχαριστία.
Ευχαριστώ τον Θεό για όσα μου χάρισε από τον Λόγο του και προσεύχομαι να μου δώσει χάρη και δύναμη να εφαρμόσω τα λόγια που διάβασα στην ζωή μου.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ:
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
1.«Τα δεμένα πόδια»
Τρέξιμο σε ζευγάρια που έχουν δεμένα τα κορδόνια των παπουτσιών τους. Το ζευγάρι που θα καταφέρει να φτάσει πρώτο κερδίζει!!!
ΠΡΟΣΕΥΧΗ:
Μετά από κάθε συνάντηση
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (3)
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
