Αυτός που έχει διάκριση γνωρίζει πότε θα μιλήσει, τι θα πει, αν θα μιλήσει, γιατι θα μιλήσει και πόσο θα πει. Παράλληλα είναι ο καλύτερος γνώστης της σιωπής που απορρέει από την κατά Θεόν ησυχία την οποία βιώνει.
Σε αυτό το σημείο αναφέραμε, πως είναι πολύ σημαντικό να διακρίνουμε στην κάθε κατάσταση την κατάλληλη ώρα, για να σιωπήσουμε και την κατάλληλη ώρα για να μιλήσουμε, χωρίς να προκαλέσουμε εντάσεις με τα λόγια ή την συμπεριφορά μας.
Ούτε, επίσης, είναι φρόνιμο να διακόπτουμε τον συνομιλητή μας και να λέμε την γνώμη μας σε αυτό που μας λέει χωρίς να μας ρωτήσει.
Επίσης τονίσαμε ότι σε περιπτώσεις που μια συζήτηση έχει δογματικό περιεχόμενο και είναι ανάγκη να υπερασπιστούμε την πίστη μας τότε έχουμε δύο επιλογές:
Αν δεν έχουμε πλήρη γνώση του θέματος τότε σιωπούμε, γιατι αν μιλήσουμε τότε υπάρχει πιθανότητα να προσβληθεί η πίστη μας λόγω της άγνοιάς μας.
Αν όμως έχουμε γνώση για το θέμα απαντάμε ευγενικά, χωρίς προσβολές και με κατανόηση της άγνοιας του συνομιλητή μας.
Έπειτα πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες και δεν απαιτείται να απαντάμε πάντα. Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε να ακούμε τον συνομιλητή μας και όχι απλά να τον αφήσουμε να μιλήσει για ξεσπάσει.
Πολύ σημαντικό είναι να διαχωρίζουμε τα νοήματα των εννοιών της κρίσης, της διάκρισης και της κατάκρισης. Επιπρόσθετα ως χριστιανοί θα πρέπει να κρίνουμε μονάχα την αμαρτία και όχι το συνάνθρωπο μας που τη διαπράττει.
Συμπεραίνουμε πως ο άνθρωπος της διάκρισης απαλλάσσεται από τις αυστηρότητες γιατί είναι γνώστης πως η μετάνοια, η συγχωρητικότητα και η αγάπη είναι δώρα Θεού που υπερβαίνουν την αμαρτία ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά.
Τέλος η διάκριση δεν παράγει πόνο, δεν φανερώνει τιμωρίες, δεν οδηγεί σε πνευματική κόπωση. Σώζει και δεν κολάζει αναγνωρίζοντας ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πλάσματα Θεού που ο χριστιανός οφείλει να τα τιμά ως εικόνες Θεού.
Δείτε σχετικά βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=0iLSnlLFx38&t=1271s
https://www.youtube.com/watch?v=2tuMJKvNqnI
https://www.youtube.com/watch?v=LGXcAW3wHt8ν
