Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος (23 Οκτωβρίου) ονομάζεται αδελφόθεος γιατί, ήταν γιός του Ιωσήφ, του μνηστήρα της Παναγίας. Δεν ήταν σύζυγός της, ήταν μάλι στα σε μεγάλη ηλικία και είχε ήδη οικογένεια. Υπενθυμίζουμε ότι ο Άγιος Ιωσήφ ο Μνήστωρ (δηλ. ο μνηστήρας, ο αρραβωνιαστικός ήταν παντρεμένος και είχε 7 παι διά, 4 αγόρια και 3 κορίτσια. Η γυναίκα του πέθανε και όταν η Παναγία μεγάλωσε και έπρεπε να βγει από τον ναό του Ιεροσολύμων, ο Ιωσήφ την πήρε κοντά του, ως ο πιο κοντινός συγγενής της να την πραστατεύει.
Μετά την Ανάσταση αξιώθηκε να είναι από τους πρώτους στους οποίους εμφανί στηκε ο αναστημένος Χριστός. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου οι Απόστολοι τον εξέ λεξαν πρώτο επίσκοπο Ιεροσολύμων. Καθημερινά εισέρχονταν στο Ναό και επί ώρες στεκόταν γονατιστός στην προσευχή σε βαθμό που τα γόνατά του έγιναν σκληρά σαν πέτρα.
Έγινε πρόεδρος στην Αποστολική Σύνοδο το 48 μ.Χ., και έγινε ο πρώτος Επίσκο πος Ιεροσολύμων.
Ο Απόστολος Ιάκωβος συνέταξε (έγραψε) επίσης τη Θεία Λειτουργία που έχει το όνομά του και αποτελεί πηγή όλων των Λειτουργιών της Ορθοδόξου εκκλησίας μας. Η πρώτη Θεία Λειτουργία τελέστηκε από τον ίδιο τον Χριστό κατά το Μυστικό Δείπνο. Εκεί ο Χριστός μοίρασε τον άρτο, το ψωμί σε κομμάτια στους μαθητές του λέγοντας ότι αυτό είναι το σώμα Του. Έπειτα τους έδωσε να πιούν κρασί λέγοντας ότι αυτό είναι το Αίμα Του που ο ίδιος προσφέρει για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες όλων. Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου έχει κάποια χαρακτηριστικά:
Α) Είναι μεγαλύτερη σε διάρκεια
Β) Οι ιερείς βρίσκονται κοντά στους πιστούς, στραμμένοι προς αυτούς χωρίς να τους χωρίζει το τέμπλο.
Γ) Οι πιστοί μεταλαμβά νουν όπως οι ιερείς, χωριστά δηλαδή το σώμα και το αίμα του Χριστού. κ.λπ.
Τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι χριστιανοί για να κοινωνήσουν προετοιμασμένοι το σώμα και το αίμα του Χριστού. Έργο του είναι και η Καθολική Επιστολή του στην Καινή Διαθήκη, στην οποία δίνει χρήσιμες συμβουλές για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στην καθημερινή μας ζωή.
Ο Άγιος Ιάκωβος ποίμανε την Εκκλησία των Ιεροσολύμων με δικαιοσύνη, στοργή και ακλόνητη πίστη. Γύρω στο 62 μ.Χ ο Άγιος Ιάκωβος μαρτύρησε από τους Εβραί ους. Τον έριξαν από το πτερύγιο του ναού, τον λιθοβόλησαν και ένας από αυτούς τον αποτελείωσε χτυπώντας τον με ξύλο στο κεφάλι.
Για την υπερβολική του δικαιοσύνη οι Εβραίοι τον αποκαλούσαν «Δίκαιο». Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του κάθε χρόνο στις 23 Οκτωβρίου. Ὡς τοῦ Κυρίου Μαθητής, ἀνεδέξω δίκαιε τὸ Εὐαγγέλιον ὡς Μάρτυς ἔχεις τὸ ἀπαράτρεπτον τὴν παρρησίαν ὡς Ἀδελφόθεος τὸ πρεσβεύειν ὡς Ἱεράρχης. Ἱκέτευε Χριστὸν τὸν Θεόν, σωθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.
