Βλέπεις το σχολείο σαν ένα βήμα για την περαιτέρω σου εκπαίδευση και την επαγγελματική σου αποκατάσταση. Και έτσι είναι τα πράγματα. Εκτός από αυτούς που βαριούνται να πάνε σχολείο, οπότε και αδιαφορούν κατά μία έννοια για όσα διδάσκονται στο σχολείο, έχω δει πολλά παιδιά που διαλέγουν μια σχολή ή ένα επάγγελμα που δεν τους ταιριάζει. Δεν ακολούθησαν αυτό που αγαπούσαν, ίσως από την πίεση της οικογένειας, των καθηγητών ή των συμμαθητών. Όμως δεν είναι όλοι για όλα. Είναι λάθος των γονιών να υπερτιμούν τις ικανότητες του παιδιού τους και να επιβάλλουν την επιτυχία στο πανεπιστήμιο. Έτσι καταστρέφονται ή θάβονται ταλέντα, που θα μπορούσαν να εξελιχθούν, και να πετύχουν κάτι καλύτερο.
Κριτήριο επιλογής, δυστυχώς είναι το “φαίνεσθαι” και το χρήμα. Το πόσα χρήματα θα βγάζεις είναι το μόνιμο ερώτημα και όχι το αν σου αρέσει αυτό που θα κάνεις. Η αλήθεια είναι, ότι δεν υπάρχει η αγάπη για τη μάθηση και την αληθινή παιδεία. Το σχολείο δεν μας μαθαίνει να αγαπάμε τα γράμματα, μα ούτε και τα βιβλία. Δυστυχώς τα παιδιά δεν αγαπούν το βιβλίο, όπως και οι μεγαλύτεροι. Το σχολείο μας προετοιμάζει για τις Πανελλήνιες εξετάσεις, αλλά όχι για τη ζωή. Παρέχει εφόδια για την αγορά εργασίας, αλλά όχι δεξιότητες ζωής, για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες που σίγουρα θα προκύψουν. Η ζωή ναι μεν είναι ωραία, αλλά περνάμε και δύσκολα. Χρειαζόμαστε εφόδια και λύσεις για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα.
Και κάτι ακόμη. Πολλά παιδιά αγωνιούν για την επιλογή σχολής και επαγγέλματος. Ακόμα και όταν τα παιδιά αποφασίσουν κάτι που νομίζουν ότι τους αρέσει, ότι τους ταιριάζει, ωστόσο δεν σκέφτονται για το αν και πως θα ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτού που διαλέγουν. Υψώνουν ψηλά τον πήχυ των απαιτήσεων και ξαφνικά οι γονείς ενημερώνουν το παιδί τους λέγοντάς του ότι “δεν έχω την δυνατότητα να σε υποστηρίξω οικονομικά εάν περάσεις σε μια σχολή μακρυά από την πόλη μας”.
Μπορεί οι προσδοκίες και τα όνειρα να ματαιωθούν. Πόσα παιδιά ήδη από το πρώτο έτος των σπουδών απογοητεύονται; Γι᾽ αυτό λοιπόν όταν σκέπτεσαι τι θα αποφασίσεις, να προβληματίζεσαι και στο αν θα μπορέσεις να το υποστηρίξεις. Ένα από τα βασικότερα θέματα της ζωής είναι η επιλογή επαγγέλματος.
Όμως κοίταξε γύρω σου. Θα δεις πολλούς ανθρώπους να μην αγαπούν την δουλειά τους, το επάγγελμά τους, να είναι δυστυχισμένοι. Δεν αγαπούν τη δουλειά τους και γι᾽ αυτό γκρινιάζουν, μεμψιμοιρούν, όλα τους φταίνε. Κοίταξε λοιπόν να διαλέξεις κάτι που θα αγαπάς και θα το χαίρεσαι. Και το κυριότερο: Ό,τι και να κάνεις, όποιο επάγγελμα και να διαλέξεις, να προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο. Το επάγγελμά σου να είναι ευκαιρία προσφοράς. Ο στόχος σου να συνδέεται με ένα ιδανικό, γιατί πολλοί έχουν στόχο αλλά όχι ιδανικό. Για παράδειγμα το να πεις “θέλω να γίνω γιατρός”. Αυτό είναι ο στόχος. Το “γιατί να γίνω γιατρός” είναι ιδανικό: “Για να βοηθἠσω τον κόσμο”.
Κι αν τελικά έρθουν στη ζωή σου, έτσι τα πράγματα που να ασκείς ένα επάγγελμα που και δεν ήταν της επολογής σου ή στους στόχους σου, έχεις δύο λύσεις: Ή να το βλέπεις σαν βάρος και αγγαρεία ή να βλέπεις τα θετικά του και να το αγαπήσεις. Διάλεξε το δεύτερο. Κάντο και δε θα χάσεις!
