…// ΨΥΧΟΓΕΝΗΣ ΑΝΟΡΕΞΙΑ
Η (ψυχογενής) ανορεξία είναι μια ψυχοσωματική διαταραχή. Εμφανίζεται για καθαρά ψυχολογικούς λόγους, αλλά, καθώς το σώμα υποφέρει οι βλάβες μπορεί να γίνουν οργανικές και μόνιμες. Η γυναικεία ομορφιά παρουσιάζεται σε όλες τις εποχές ως ένα ιδεώδες. Στη σύγχρονη εποχή ως πρότυπο μίμησης για τις νέες κοπέλες προβάλλεται η εικόνα του αδύνατου σώματος (μοντέλα, ηθοποιοί). Οι σωματικές αλλαγές της εφηβείας αποτελούν ενόχληση και ο τρόπος ντυσίματος που επιλέγεται (παντελόνια, φόρμες γυμναστικής) εξαφανίζει κάθε ίχνος θηλυκότητας.
Στην εφηβεία μια σχετική δίαιτα, που διαρκεί 4 έως 6 μήνες, χαρακτηρίζεται ως αποδεκτή για την οικογένεια και ικανοποιεί το αίσθημα του αδυνατίσματος. Όμως μερικές φορές η απώλεια βάρους δεν προκαλεί ικανοποίηση στην έφηβη, η οποία εξακολουθεί να θεωρεί το βάρος της υπερβολικό.
Το αποτέλεσμα είναι η δίαιτα να γίνεται πιο αυστηρή και η λήψη τροφής να περιορίζεται προοδευτικά στο ελάχιστο. Χρησιμοποιούνται τεχνικές “αδειάσματος” από τις τροφές με εμετούς ή με χρήση διουρητικών και υπακτικών. Το αδυνάτισμα μπορεί να είναι εντυπωσιακό καθώς η νέα μπορεί να χάσει το 50% του αρχικού βάρους της, δίνοντας την εντύπωση της καχεξίας. Συνοδεύεται από υποθερμία, επιβράδυνση της καρδιακής λειτουργίας, υπογλυκαιμία κ.λπ.
Τα κορίτσια αυτά που υποφέρουν από νευρική ανορεξία όταν κοιτάζονται στον καθρέπτη έχουν μια αλλοιωμένη εικόνα του εαυτού τους. Νομίζουν ότι πρέπει να χάσουν και άλλα κιλά, οπότε το πρόβλημα επιδεινώνεται. Τα ποσοστά ψυχογενούς ανορεξίας βαρύνουν περισσότερο τα κορίτσια, σε ποσοστό 1 αγόρι ανά 10 κορίτσια.
Οι γονείς συχνά φθάνουν στα όρια της απελπισίας μπροστά στην άρνηση της νέας για σωστή διατροφή, αφού και μια επίσκεψη στο γιατρό πολλές φορές είναι ακατόρθωτη. Είναι βέβαιο ότι, όταν τα πράγματα γίνουν σοβαρά, είναι αναγκαία η αντιμετώπιση από ειδικό επιστήμονα.
…// ΒΟΥΛΙΜΙΑ
Στη βουλιμία παρατηρείται μεγάλη κατανάλωση τροφίμων σε μικρό χρονικό διάστημα. Πάντως και η βουλιμία ξεκινά όπως η ανορεξία. Έπειτα από μια περίοδο αυξημένης ανησυχίας για το βάρος και την εμφάνιση, η έφηβη αποφασίζει να κάνει δίαιτα. Η δίαιτα προοδευτικά γίνεται αυστηρή, η κοπέλα κουράζεται, εξασθενεί η δυνατότητα ελέγχου στην πρόληψη τροφής και αρχίζουν οι κρίσεις βουλιμίας. Οι περισσότερες βουλιμικές έχουν κανονικό βάρος ή είναι αδύνατες. Για να το πετύχουν αυτό, καταφεύγουν στους εμετούς και τη χρήση υπακτικών και διουρητικών.
Οι βουλιμικές νοιώθουν άγχος κι ενοχές γι΄ αυτή τους την συνήθεια και καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να το κρύψουν από την οικογένειά τους. Αγοράζουν μεγάλες ποσότητες φαγητού που μπορεί να τις καταναλώσιουν εκτός σπιτιού. Η πρόκληση εμετού είναι συχνό φαινόμενο κατά τη διάρκεια ή στο τέλος μιας κρίσης βουλιμίας. Λόγω της συχνής πρόκλησης εμετών διατρέχουν τους ίδιους κινδύνους με τις ανορεξικές.
Όταν τα πράγματα γίνουν σοβαρά χρειάζεται και εδώ αντίστοιχη σοβαρή αντιμετώπιση από ειδικό επιστήμονα.
