Η Αγία Φιλοθέη ανήκει στον χορό των Νεομαρτύρων. Νεομάρτυρες ονομάζονται όλοι όσοι μαρτύρησαν για την Πίστη του Χριστού στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Ονομάζονται έτσι για να τους ξεχωρίζουμε από τους πρώτους, τους αρχαίους Μάρτυρες που έδωσαν τη ζωή τους για τον Χριστό τα χρόνια των σκληρών διωγμών από τους ειδωλολάτρες αυτοκράτορες (1ος -3ος αι. μ.Χ.).
Η Αγία, όταν έμεινε ορφανή βρέθηκε με μια τεράστια περιουσία. Ποιος δε θα ζήλευε την τύχη της; Ήταν η πιο περιζήτητη νύφη της εποχής: νέα, όμορφη, μορφωμένη και πάμπλουτη. Η Αγία όμως έχει άλλα σχέδια: γίνεται μοναχή και αρχίζει να ξοδεύει την περιουσία της για να ανακουφίσει τους συνανθρώπους της. Σώζει από τη σκλαβιά και τον εξισλαμισμό δεκάδες Ελληνίδες και χτίζει ναούς και ιδρύματα ανακουφίζοντας τις ψυχές και τα σώματα των σκλαβωμένων Ελλήνων. Αφιερώνει όλη της τη ζωή στον Χριστό τηρώντας την εντολή της αγάπης.
Ο ίδιος ο Χριστός έθεσε ως μοναδικό κριτήριο σωτηρίας την συμπεριφορά μας προς τους άλλους. «Σας βεβαιώνω πως αφού τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους αδερφούς μου, τα κάνατε για μένα, είπε».
Αν καταλάβουμε τι πραγματικά ζητάει από εμάς ο Κύριος, θα βρεθούμε μπροστά σε μια έκπληξη! Όποιος δεν κάνει τα παραπάνω, δεν έχει θέση στη Βασιλεία των Ουρανών! Τα λόγια του Κυρίου είναι σκληρά αλλά ξεκάθαρα: «Φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι πηγαίνετε στην αιώνια φωτιά, που έχει ετοιμαστεί για το διάβολο και τους δικούς του. Γιατί, πείνασα και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα και δε μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και δε με περιμαζέψατε, γυμνός και δε με ντύσατε, άρρωστος και φυλακισμένος και δεν ήρθατε να με δείτε»!
Η Αγία Φιλοθέη (όπως και όλοι οι Άγιοι) αγάπησαν και φρόντισαν τον συνάνθρωπο. Εμείς; Μπορεί να μην είμαστε πλούσιοι, όμως σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από εμάς.
Τι μπορούμε να κάνουμε για τους συνανθρώπους μας; Μια επίσκεψη σε έναν άρρωστο, ένα απλό δώρο ή μια κάρτα στους φυλακισμένους π.χ. του Μαλανδρίνου, δυό λόγια παρηγοριάς σε κάποιον που εχει ανάγκη, λίγα τρόφιμα ή έστω ένα ποτήρι νερό σε κάποιον που υποφέρει δεν είναι απλώς μια πράξη φιλανθρωπίας, είναι εντολή του Κυρίου που οδηγεί στη σωτηρία. Να βοηθήσω τα αδέλφια μου ή τους φίλους μου σε κάτι που έχουν ανάγκη, σε μια αγγαρεία, σε μία εργασία, να παρέχω βοήθεια πλένοντας κανα πιάτο, να σκουπίσω, να τακτοποιήσω το δωμάτιό μου για να ξεκουράσω την μητέρα μου, να κουβαλήσω κανα ξύλο να ξεκουράσω τον πατέρα μου κ.λπ.
Η ελεημοσύνη, ακόμα και η πιο μικρή, είναι κλειδί που ανοίγει την πύλη του Παραδείσου.
