Ο Άγιος Κύριλλος έζησε επί βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού και γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.Χ. από εύπορους Έλληνες γονείς. Ανιψιός του αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεοφίλου, ο Κύριλλος έλαβε μεγάλη θεολογική μόρφωση και διαδέχτηκε τον θείο του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο Αλεξανδρείας.
Ο Νεστόριος, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως από τον Απρίλιο του έτους 428 μ.Χ., εδημιούργησε την αίρεση του Μονοφυσιτισμού. Αρνιόταν δηλαδή την καθ' υπόσταση ένωση των δύο εν Χριστώ φύσεων, θείας και ανθρώπινης, αποδεχόταν μόνο ενοίκηση ή συνάφειά τους και εθεωρούσε την Παναγία όχι ως Θεοτόκο, αλλ' ως « Χριστοτόκο» ή « ανθρωποτόκο» .
Ο Άγιος Κύριλλος διεφύλαξε τη Χριστολογία της Εκκλησίας και διακύρηξε ότι ο Χριστός κατά την θεία Του φύση είναι ο Θεός Λόγος και ο οποίος κατ᾽οικονομίαν έγινε και τέλειος άνθρωπος «ηνώθη κατά φύσιν και καθ' υπόστασιν τη σαρκί» . Έτσι, η Παναγία είναι Θεοτόκος, διότι στον ο όρος αυτός συνοψίζει άριστα την ενότητα του προσώπου του Χριστού.
Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος τον Β΄ για τον λόγο αυτό συγκάλεσε στις 7 Ιουνίου του έτους 431 μ.Χ., στην Έφεσο, την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Ο Άγιος Κύριλλος υπήρξε πρόεδρος αυτής. Η Σύνοδος κατεδίκασε τη διδασκαλία του Νεστορίου και τον αιρεσιάρχη και μετά από περιπέτειες, αφορισμό και καθαίρεση του Κυρίλλου αλλά και επαναφορά στομν θρόνο του έγιναν αποδεκτές οι θέσεις των Ορθοδόξων. Τότε επικυρώθησαν από όλους τα Πρακτικά της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Με πολλά πνευματικά κατορθώματα στο ενεργητικό του, ο Κύριλλος παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του στον Κύριο την 27η Ιουνίου του 444 μ.Χ., αφού πατριάρχευσε για 32 περίπου χρόνια.
Η Εκκλησία θέλησε να αδελφώσει την μνήμη των δύο Μεγάλων Πατέρων και Αρχιεπισκόπων Αλεξανδρείας και όρισε τον συνεορτασμό τους στις 18 Ιανουαρίου.
ΥΓ. Στον Άγιο Κύριλλο αποδίδονται το Τριαδικό υμνολόγιο «Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού...» , το εγκώμιο της Θεοτόκου «Άξιον εστιν ως αληθώς...» , το χαριστήριο Απολυτήριο «Θεοτόκε Παρθένε» και άλλα άσματα. Αυτός εποίησε και τον ιδιαίτερο τύπο των Ωρών της Μεγάλης Παρασκευής, τον οποίο αναθεώρησε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Σωφρόνιος.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς κῦρος οὐράνιον θεολογία ἡ σή, βραβεύει ἐν πνεύματι τῇ ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ τὴν χάριν τὴν ἔνθεον• σὺ γὰρ καθυπογράψας τῆς Τριάδος τὴν δόξαν, μύστης τῆς Θεοτόκου καὶ ὑπέρμαχος ὤφθης, παρ' ἧς λαμπρῶς ἐδοξάσθης, ἱεράρχα Κύριλλε.
Σχολιασμός
ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ:
Ο Άγιος Κύριλλος σε αντίθεση με τον Μέγα Αθανάσιο καταγόταν από εύπορους γονείς, έλαβε μεγάλη και αξιόλογη μόρφωση και μάλιστα διαδέχθηκε τον θείο του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αλεξανδρείας.
Θα μπορούσε κάποιος να σχολιάσει πως εφόσον είχε όλα τα απαραίτητα εφόδια από παιδί, δεν δυσκολεύτηκε και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια πέτυχε τους στόχους του και έκανε πραγματικότητα τα όνειρά του.
Πόσοι, αλήθεια, έχουν όλα τα εφόδια ειδικά σε μια σύγχρονη και προηγμένη κοινωνία όπως η δική μας, με πολλά περιθώρια εξέλιξης και γνώσης; -Πολλοί είναι η απάντηση.
-Και πόσοι άραγε από αυτούς που έχουν όλα τα παραπάνω είναι άγιοι και μάλιστα μεγάλοι; -Λίγοι έως ελάχιστοι είναι η απάντηση. Πόσα παιδιά εύπορων γονέων καταλήγουν να μην κάνουν τίποτα στην ζωή τους; Ή πολλές, δυστυχώς, φορές καταλήγουν να πέφτουν θύματα των ναρκωτικών ουσιών;
Το γιατί μας το διδάσκει ο Άγιος Κύριλλος. Θα μπορούσε και αυτός να επαναπαυτεί στα πλούτη και στην άνεση και να μην κάνει απολύτως τίποτα, να μην δώσει κανέναν αγώνα και ιδιαιτέρως για την Ορθοδοξία. Εκείνος όμως έδωσε πολλούς αγώνες, διακρίθηκε στα πνευματικά κατορθώματα και πατριάρχευσε για περισσότερα από 30 ολόκληρα χρόνια.
Πρακτική εφαρμογή
Ο Άγιος Κύριλλος υποστήριξε την Ορθόδοξη άποψη ενάντια στην διδασκαλία του αιρετικού Νεστορίου θεωρούσε την Παναγία όχι ως Θεοτόκο, αλλ' ως « Χριστοτόκο» ή « ανθρωποτόκο». Ο Άγιος Κύριλλος υποστήριξς σωστά ότι η Παναγία είναι Θεοτόκος, διότι γέννησε Θεό και άνθρωπο μαζί.
Εμείς ως νέοι ξέρουμε να απαντήσουμε σε κάθε αιρετικό ποια είναι η ορθόδοξη άποψη στα δόγματα της Εκκλησίας; Εμείς ξέρουμε τα δόγματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας; Ξέρουμε να τα υποστηρίξουμε και να τα υπερασπιστούμε; Ή μήπως μόνο τους κανόνες των ποδοσφαιρικών ομάδων γνωρίζουμε;
Μήπως θα πρέπει να μάθουμε μερικά από τα δόγματα της Εκκλησίας, τα οποία μάλιστα είναι πολύ σημαντικά για εμάς, διότι εαν δεν τα γνωρίζουμε κινδυνεύουμε να πέσουμε σε αιρεση;
