Ποια ήταν η αμαρτία των Σοδόμων; - Νεοτητα Ι.Μ Φωκιδος

ΝΕΑ

30 Νοεμβρίου 2019

Ποια ήταν η αμαρτία των Σοδόμων;


Προσέγγιση - Εισαγωγή
Καλησπέρα παιδιά! Σήμερα τελευταία μέρα του Νοέμβρη! Ποιον Άγιο τιμά σήμερα η Εκκλησία μας; (...) Τον Άγιο Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο! Σωστά!!! 
Ο τόπος μαρτυρίου και ο τάφος του βρίσκονται στην Πάτρα! Νομίζω το γνωρίζετε όλοι σας! Επίσης εκεί βρίσκονται ιερά λείψανα του Αγίου καθώς και ό,τι έχει απομείνει από τον  σταυρό που μαρτύρησε. 
Είναι μεγάλη ευλογία το ότι ένας από τους δώδεκα μαθητές του Κυρίου μαρτύρησε και τάφηκε στη χώρα μας. 
Όσοι από εμάς δεν έχουν πάει νομίζω ότι επιβάλλεται να πάνε, όχι στα  Jumpo αλλά στον Περικαλλή και Μεγάλο ναό του Αγίου Ανδρέα.

Ανάπτυξη για παιδιά Μέσου και Ανωτέρου 
Στο προηγούμενο μάθημα μιλήσαμε για τον Προπάτορα Αβραάμ. Ήταν τόσο δίκαιος και πιστός ώστε αξιώθηκε να φιλοξενήσει τον ίδιο τον Θεό, την Αγία Τριάδα! Και τόσο πολύ αγαπούσε τον Θεό που ήταν πρόθυμος να θυσιάσει ακόμα και τον γιό του Ισαάκ για τη αγάπη του Θεού. Ας δούμε λοιπόν την συνέχεια της ιστορίας διότι έχει πολλά σημαντικά να μας μάθει και να μας διδάξει.

Όταν, λοιπόν, οι τρεις Άγγελοι σηκώθηκαν από το τραπέζι, κοίταξαν προς τα Σόδομα και τα Γόμορρα και άρχισαν να κατευθύνονται προς τις δύο αυτές αμαρτωλές πόλεις. Στον Αβραάμ, ο οποίος ακολουθούσε, είπε ο Θεός: «Οι αμαρτίες αυτών των πόλεων είναι πολύ μεγάλες. Θα πάω εκεί.» Οι δύο Άγγελοι αναχώρησαν για τα Σόδομα και ο τρίτος έμεινε μαζί με τον Αβραάμ.

Τα Σόδομα και τα Γόμορρα ήταν πέντε πόλεις. Έχει επικρατήσει όμως να λέμε για δυο πόλεις οι οποίες φαίνεται ότι ήταν οι επιφανέστερες μεταξύ των πέντε πόλεων. Αυτές οι πέντε πόλεις ήταν τα Σόδομα, Γόμορρα, Αδαμά, Σεβωείμ και Βαλάκ ή αλλιώς Σηγώρ, οι οποίες βρίσκονται καταποντισμένες κάτω από τα νερά της Νεκράς Θάλασσας που βρίσκεται στα σύνορα της Ιορδανίας με του Ισραήλ.

Ο Αβραάμ πλησίασε τον Κύριο και ρώτησε: «Θα καταστρέψεις τον δίκαιο μαζί με τον ασεβή; Αν βρεθούν 50 δίκαιοι άνθρωποι στην πόλη θα τους εξαφανίσεις μαζί με τους άδικους;» Ο Θεός υποσχέθηκε πως αν βρεθούν 50 δίκαιοι δε θα καταστρέψει την πόλη. Ο Αβραάμ παίρνει θάρρος και  μειώνει τον αριθμό των δικαίων σε 45, έπειτα σε 40, σε 30, σε 20, σε 10. Ο Θεός υπόσχεται ότι για χάρη έστω 10 δίκαιων ανθρώπων δεν θα καταστρέψει την πόλη. Αλλά δεν βρέθηκαν δυστυχώς ούτε τόσοι δίκαιοι σε όλες τις πόλεις μαζί.

Ο Αβραάμ, αν και γνωρίζει ότι ο Θεός είναι δίκαιος, προσπαθεί να γλιτώσει τους αμαρτωλούς κατοίκους των Σοδόμων. Δεν νοιάζεται μόνο για τους συγγενείς του, ούτε σκέφτεται: «Αξίζουν αυτή την τιμωρία, ας πρόσεχαν». Αγαπάει και συμπονάει τους συνανθρώπους του παρά τα λάθη τους. Εμείς, άραγε, του μοιάζουμε καθόλου; 
Στο σημείο αυτό βλέπουμε, πόση μεγάλη δύναμη έχει απέναντι στο Θεό, η μεσιτεία των αγίων. Ουσιαστικά δηλ. ο Αβραάμ βρίσκεται ανάμεσα στο Θεό και στην καταστροφή που πρόκειται να έρθει, και ΜΕΣΙΤΕΥΕΙ πρόσωπο προς πρόσωπο στον Θεό για την μετρίαση της απόφασής Του να καταστραφούν οι πόλεις! Μεγάλη λοιπόν η μεσιτεία των Αγίων μας, έστω κι αν δεν εισακούστηκε.

Ο Λωτ, ο δίκαιος ανιψιός του Αβραάμ, ζούσε στην είσοδο της πόλης. Μόλις είδε τους δύο ξένους να πλησιάζουν στα Σόδομα, τους προσκύνησε και τους παρακάλεσε να τους φιλοξενήσει στο σπίτι του για το βράδυ. 

Έφαγαν και την ώρα που ετοιμάζονταν να κοιμηθούν, μαζεύτηκαν έξω από το σπίτι του Λωτ όλοι οι άντρες της πόλης, νέοι και γέροι, και άρχισαν να φωνάζουν στον Λωτ: «Ποιοι είναι αυτοί οι ξένοι; Βγάλε τους έξω να συνευρεθούμε μ’ αυτούς!» Ο Λωτ βγήκε έξω κλείνοντας την πόρτα του σπιτιού και τους είπε Όχι φίλοι μου, μην τους κάνετε κακό. Έχω δυο κόρες που είναι παρθένες. Θα σας φέρω αυτές να κάνετε ό,τι θέλετε. Στους άνδρες όμως αυτούς μην τους κάνετε κακό διότι είναι φιλοξενούμενοί μου. 
Ο Λωτ θυσιάζει τον εαυτό του και την οικογένειά του για να προστατέψει δύο ξένους! Αυτή είναι η αληθινή αγάπη προς τον πλησίον, τον συνάνθρωπο, η αγάπη που φτάνει στην αυτοθυσία. Προσέφερε μέχρι και τις αγνές κόρες του να τις κακοποιήσουν σεξουαλικά προκειμένου να μην πειράξουν τους φιλοξενούμενους! Αυτό φυσικά το έμαθε κοντά στον θείο του, Αβραάμ.

Αντιλαμβανόμεστε ότι το κατά βάση αμάρτημα των κατοίκων αυτών των πόλεων ήταν η αλόγιστη και παράλογη επιθυμία για σεξουαλική συνεύρεση με πρόσωπα του ίδιου φύλου (άνδρες) που συνιστά το πάθος της ομοφυλοφιλίας. Δεν ήταν μόνο ότι αμάρταναν, αλλά και καυχώνταν για την αμαρτία τους. Αυτό ήταν το εξοργιστικό στα μάτια του Θεού. 
Θέλουμε να τονίσουμε εκ των προτέρων ότι η Ορθόδοξη Διδασκαλία δεν ακολουθεί το στερεότυπο: «Ναι στις σχέσεις με το άλλο φύλο. Όχι στις σχέσεις με το ίδιο φύλο».
Αυτή η προσέγγιση, πέρα από το ότι είναι σαφώς εκτός του χριστιανικού πνεύματος, είναι επικίνδυνη για την υγεία και την ευημερία του ατόμου και της κοινωνίας. Επιβλαβείς είναι και οι μεν σχέσεις και οι δε. Είμαστε υπέρ της αγνότητας και της οικογένειας! 

Υπάρχουν στο θέμα αυτό 2 βασικά και διαφορετικά ΠΙΣΤΕΥΩ που επικρατούν ανάμεσα στους ανθρώπους.
1ο ΠΙΣΤΕΥΩ: Η γενετήσια ένωση πρέπει να διαφυλάσσεται για το χώρο του γάμου, της συζυγίας, της τεκνογονίας, της οικογένειας. Σκοπός της είναι να προάγει την ενότητα των συζύγων και να οδηγεί στη δμιουργία παιδιών. Ἀλλωστε και γιαυτό λέγεται γενετήσια ένωση. Είναι ένωση, διότι ενώνει με δεσμούς ισόβιας συζυγικής αγάπης δύο ανθρώπους. Και είναι γενετήσια διότι οδηγεί στη γένεση, δηλ. τη δημιουργία νέων ανθρώπων. Τα εκτός γάμου γινόμενα είναι εφάμαρτα είτε με το ίδιο φύλο είτε με το αντίθετο.

2ο ΠΙΣΤΕΥΩ: Δεν μιλάει για ένωση, αλλά για σεξ. Ένα άτομο μπορεί να κάνει σεξ όταν θέλει, όπως θέλει, με όποιον θέλει (του αντιθέτου ή του ίδιου φύλου), και με όσους θέλει, φτάνει να συναινεί-συμφωνεί και το άλλο πρόσωπο ή άλλα πρόσωπα. Δεν έχει καμμία υποχρέωση να προχωρήσει στη σύναψη γάμου ή να αποκτήσει παιδιά. Και για να μην αποκτά παιδιά μπορεί να χρησιμοποιεί την αντισύλληψη και την έκτρωση. Το σώμα είναι δικό σου και το κάνει ό,τι θέλεις.

Η Ορθόδοξη διδασκαλία τάσσεται υπέρ του πρώτου ΠΙΣΤΕΥΩ. Δεν καταδικάζει ανθρώπους αλλά την αμαρτία, την οποία θεωρεί εμπόδιο για να πλησιάσει κανείς το Θεό. 
Αυτοί αγρίεψαν και του είπαν: “Eίσαι ξένος εδώ στη χώρα μας και θα γίνεις και κριτής μας; θα σε κακοποιήσουμε περισσότερο από εκείνους.” Προσπάθησαν να πλησιάσουν για να σπάσουν την πόρτα. Τότε οι δύο Άγγελοι άπλωσαν τα χέρια τους και έβαλαν τον Λώτ μέσα στο σπίτι και έκλεισαν την πόρτα.

Τότε τους ανθρώπους που βρίσκονταν στην πόρτα του σπιτιού τους τύφλωσαν από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο και αυτοί κουράστηκαν γιατί δεν μπορούσαν πλέον να βρουν την πόρτα.

Έπειτα, οι άνδρες δηλαδή οι Άγγελοι, συμβούλεψαν τον Λωτ να πάρει την οικογένειά του και να εγκαταλείψουν αμέσως την πόλη γιατί θα καταστρεφόταν. Ο Λωτ πήγε στους γαμπρούς και τους μίλησε αλλά εκείνοι δεν τον πίστεψαν νόμισαν ότι αστειεύεται.

Οι δυο Άγγελοι τότε πήραν από το χέρι τον Λωτ, τη γυναίκα του και τις δυο κόρες του και τους οδήγησαν έξω από την πόλη. Είπαν στον Λώτ “πάρε τη γυναίκα σου και τις κόρες σου για να μη χαθείς κι εσύ. Φύγε για να σώσεις τη ζωή σου, μην κοιτάξεις πίσω σου, ούτε να σταματήσεις σε κανένα μέρος της κοιλάδας, τρέξε στο όρος για να μην καταστραφείς.” Ο Λωτ είπε σε αυτούς: “Δεν θα προλάβω να πάω στο όρος γιατί θα με προφθάσει η καταστροφή. Να αυτή η μικρή πόλη είναι κοντά μου για να καταφύγω εκεί.” 
Τότε λέει ο Κύριος στον Λωτ: άκουσα το λόγο σου να μην καταστρέψω την πόλη αυτή που ανέφερες. Πήγαινε λοιπόν γρήγορα εκεί να σωθείς γιατί δεν θα κάνω τίποτα μέχρι να σωθείς εκεί. Η πόλη αυτή που κατέφυγε ο Λωτ ονομάστηκε Σηγώρ που σημαίνει μικρή ενώ το πρώτο της όνομα ήταν Βαλάκ που σημαίνει καταστροφή. 

Στο σημείο αυτό βλέπουμε, και πάλι βλέπουμε πόση μεγάλη δύναμη έχει απέναντι στο Θεό, η μεσιτεία των αγίων. Ουσιαστικά δηλ. ο Θεός είχε αποφασίσει να καταστρέψει και τη Σηγώρ, που ήταν μία από τις 5 πόλεις που έπεφτε φωτιά και θειάφι. Αλλά επειδή ο Λωτ ζητά από το Θεό να πάει εκεί γιατί δεν προλαβαίνει να πάει μακρύτερα να σωθεί  ο Θεός ΑΚΥΡΩΝΕΙ την απόφασή του να καταστρέψει και την πόλη της Σηγώρ. Μεγάλη λοιπόν η μεσιτεία των Αγίων μας, η οποία τώρα εισακούστηκε.

Το πρωί έφτασαν με ασφάλεια στην πόλη Σηγώρ και ο Θεός άρχισε να βρέχει θειάφι και φωτιά πάνω στις πόλεις Σόδομα και Γόμορρα οι οποίες καταστράφηκαν μαζί με ό,τι υπήρχε γύρω τους. Η σύζυγος του Λωτ, περίεργη καθώς ήταν, γύρισε να δει την καταστροφή σε αντίθεση με την εντολή του Αγγέλου. Αμέσως έμεινε «στήλη άλατος», δηλ. έγινε άγαλμα από αλάτι! Ο Λωτ και οι κόρες του, αν και λυπήθηκαν πολύ, δεν κοίταξαν πίσω και σώθηκαν.

Πολύ κακή συνήθεια η περιέργεια! Αντί να προσέχουμε τον εαυτό μας, να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να αγωνιζόμαστε ώστε να γινόμαστε καλύτεροι μέρα με τη μέρα, ασχολούμαστε με τη ζωή και τα λάθη των συνανθρώπων μας με μια αρρωστημένη περιέργεια και χαιρεκακία.

Ο Θεός γνωρίζει τα πάντα. Επειδή είναι πολυέλεος και μακρόθυμος, κάνει υπομονή, περιμένει ο κάθε άνθρωπος να μετανοήσει για τα λάθη του. Είναι όμως και δίκαιος και αμερόληπτος. Η αμετανοησία έχει βαρύ τίμημα, όπως θα δούμε παρακάτω.


Ποια ήταν η αμαρτία των Σοδόμων;
Ποιο ήταν το αμάρτημά τους αυτό; Σύμφωνα με τον Προφήτη Ιεζεκιήλ στο ΙΣΤ κεφάλαιο στίχος 49 και εξής: αναφέρει ότι ήταν η υπερηφάνεια. 
Λέει σε μετάφραση το βιβλικό κείμενο (Ιεζ. 16,49)-50: ... η παρανομία των Σοδόμων, της αδελφής σου αυτής πόλεως, ήταν η υπερηφάνεια. Μέσα στην αφθονία των άρτων και του οίνου και των υλικών αγαθών ζούσε αυτή και οι κωμοπόλεις της μία άσωτη και σπάταλη ζωή.

Επί πλέον υπήρχε σε αυτή και στις κωμοπόλεις της και σκληρότητα, διότι οι κάτοικοι δεν έδιναν (ελεημοσύνη) στο απλωμένο χέρι τού πτωχού και αυτών που ζητούσαν βοήθεια. Καυχιόντουσαν και αμάρταναν με αυθάδεια και χωρίς φόβο και ντροπή ενώπιόν μου (μπροστά στα μάτια μου). Επειδή δε εγώ έβλεπα την παράνομο αυτή ζωή τους, τους κατέστρεψα.

Ο Μέγας Βασίλειος σχολιάζει ότι την αμαρτία τους την διαφήμιζαν παντού και χαιρόντουσαν γι’ αυτά που έκαναν. Η ρίζα της αμαρτίας τους αυτής ήταν η αλαζονεία. Δεν ήταν μόνο ότι αμάρταναν, αλλά καυχιόντουσαν για την αμαρτία τους.

Pages