ΘΕΜΑ 26.1 Κυριακή του Παραλύτου! - Νεοτητα Ι.Μ Φωκιδος

ΝΕΑ

03 Μαΐου 2023

ΘΕΜΑ 26.1 Κυριακή του Παραλύτου!

  Η Πασχαλινή προσευχή μας μέχρι της Αναλήψεως


Το Χριστός Ανέστη... χρησιμοποιείται ως φράση χαιρετισμού κατά την πασχαλινή περίοδο και για 40 ημέρες, δηλαδή μέχρι την απόδοση του Πάσχα

Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση
    Εἰς τὸ ὅνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν. 
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν,
θανάτῳ θάνατον πατήσας,
καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι,
ζωὴν χαρισάμενος! (τρεις φορές)
  
Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν
τὸν μόνον ἀναμάρτητον.

Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν
καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν·
σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,
τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.

Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν· ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.

Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ·
Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ̓ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.



ΘΕΜΑ: Κυριακή του Παραλύτου!

Χριστός Ανέστη, παιδιά μου!!!
Πέρασαν κιόλας τρεις εβδομάδες μετά το Πάσχα!

    Η τρίτη Κυριακή μετά το Πάσχα, παιδιά, ονομάζεται Κυριακή του Παραλύτου, επειδή είναι αφιερωμένη στο θαύμα της θεραπείας του παραλύτου, το οποίο έγινε από τον Ιησού Χριστό σε μια κολυμβήθρα, δίπλα στην προβατική πύλη του τείχους της Ιερουσαλήμ.
    Δηλαδή;
Το Ευαγγέλιο που θα ακούσουμε στην εκκλησία, αυτή την Κυριακή, μας αφηγείται αυτή την ιστορία...
Πόσες ώρες μπορεί να αντέξει στο τρέξιμο ένας καλός δρομέας;

    — Εξαρτάται. Και πόσα χιλιόμετρα μπορεί να τρέξει την ώρα; Δέκα; Δεκαπέντε;
    — Ίσως και περισσότερο!
    Σήμερα θα σας διηγηθώ για έναν δρομέα, που έτρεχε συνέχεια 38 χρόνια! Το φαντάζεστε; έτρεχε ολόκληρο το 24ωρο! Θα έτρεξε λοιπόν εκατομμύρια χιλιόμετρα! Και αυτός ο δρομέας ήταν ένας... παράλυτος!
Απίστευτα πράγματα! θα μου πείτε. Και όμως παιδιά! Ο δρόμος της υπομονής είναι πολύ πιο μακρινός και πολύ πιο δύσκολος! Και τον έτρεξε ο παράλυτος αυτός δρομέας επί 38 ολόκληρα χρόνια. Μέρα - νύχτα ασταμάτητα.
    Ας σας διηγηθώ, όμως, αυτή την ιστορία.
Μας την κάνει γνωστή ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο 4ο ιερό Ευαγγέλιο. Πρόκειται για ένα θαύμα που έκανε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός σε αυτόν τον Παράλυτο.

    Ήταν, όπως αποδείχθηκε, ένα παιδί ατίθασο. Αντιδραστικό. Από μικρό ήθελε να κάνει πάντα το δικό του! Συμβουλή δεν άκουγε ποτέ. Μήτε γονείς, μήτε δασκάλους, ούτε το θείο Νόμο υπολόγιζε. Ξέφυγε. Γυρνούσε με τις άταχτες παρέες του μέρα - νύχτα. Κι όσο μεγάλωνε, τόσο και πιο σοβαρές γίνονταν οι παρεκτροπές του. Ξενύχτια. Φαγοπότια. Μεθύσια! Αμαρτίες διάφορες! Ώσπου ήρθαν οι συνέπειες.

    «Μισθός της αμαρτίας» του ήταν να αρρωστήσει βαριά. Παρέλυσε. Οι φίλοι τον παράτησαν. Οι γονείς του; Δεν τους είχε ποτέ υπολογίσει. Ίσως και να είχαν πεθάνει από τη θλίψη τους.

    Κάποιοι τον σήκωσαν και τον απέθεσαν κοντά σε μια θαυματουργή δεξαμενή, που υπήρχε εκεί στα Ιεροσόλυμα. Δεν ενδιαφέρθηκαν πια!...

    Τα χρόνια κυλούσαν και είχε πάρει τον δρόμο του πόνου και του παράπονου, της ντροπής και της υπομονής. Εκεί ριγμένος. Μόνος και έρημος!
    Τι ήταν εκεί;
    — Εκεί, στη βόρεια πλευρά του τείχους της Ιερουσαλήμ, πλάι στην πύλη που έβαζαν τα πρόβατα για τις θυσίες (την προβατική πύλη) υπήρχε μια πολύ μικρή λιμνούλα. Τόσο μικρή που την έλεγαν κολυμβήθρα και δεξαμενή. Και από το όνομα της πύλης, προβατική κολυμβήθρα. Της είχαν δώσει όμως κι ένα άλλο όνομα· Βηθεσδά, που σημαίνει ευσπλαχνία και τόπος ελέους!

    Γιατί;
    Γιατί πραγματικά η μικρή εκείνη λιμνούλα, η Βηθεσδά, ήταν έλεος και ευσπλαχνία του Θεού για κάθε άρρωστο! Της είχε δώσει θεραπευτικές ιδιότητες, όπως και σε τόσες άλλες ιαματικές πηγές και νερά. Όμως, εδώ γινόταν κάτι το ιδιαίτερα θαυμαστό:
    
   Κάθε τόσο Άγγελος Κυρίου ανατάραζε τα νερά της και, όποιος άρρωστος έπεφτε πρώτος μέσα, γινόταν αμέσως καλά, από οποιαδήποτε αρρώστια κι αν έπασχε. Ο πρώτος!

    Κάτω από πέντε στοές (ειδικά υπόστεγα) περίμεναν όλοι να ταραχτεί το νερό. Κι ο καθένας προσπαθούσε να μπει πρώτος! (Κάποιοι είχαν και συνοδούς). Πόσοι και πόσοι δεν θεραπεύτηκαν μέσα στα χρόνια! Έρχονταν άρρωστοι κι έφευγαν γεροί και χαρούμενοι!
Μόνο ο παραλυτικός μας μετρούσε τον δρόμο του χρόνου με μόνο σύντροφο την υπομονή. Κανείς δεν τον πλησίαζε. Κανείς δεν ενδιαφερόταν γι’ αυτόν. Να τον βοηθήσει να πέσει κι αυτός μια φορά πρώτος μέσα στο νερό. Κανείς!

    Πόσο είχε μετανιώσει για τα περασμένα του λάθη! Αχ, γιατί από μικρός να μην είχε αγαπήσει τον δρόμο της αρετής! Τώρα η ψυχή του τραβούσε έρημη και μόνη τον μακρύ και τραχύ δρόμο της συμφοράς του!

    Τριανταοχτώ ολόκληρα χρόνια!! Μα ξάφνου... Κάποιος άγνωστος στέκεται μπροστά του! Του μιλά! Τον ρωτά!
    —«Θέλεις υγιής γενέσθαι»;
    Αν θέλει!; Μα είναι δυνατόν να μη θέλει!;Όμως...
    —«Κύριε, άνθρωπον ουκ έχω»! για να με ρίξει στο νερό, όταν ταραχτεί και μπαίνουν άλλοι πριν από μένα!
    —Σήκω! Πάρε το κρεββάτι σου και περπάτα! Ακούει καλά;
    Ναι. Ακούει καλά! Μια δύναμη τον πλημμυρίζει! Πόδια, χέρια του σαλεύουν! Πετάγεται όρθιος. Στηρίζεται στα πόδια του! Νιώθει γερός! Σηκώνει το κρεββάτι του στους ώμους! Μα!... Μέσα στο σάστισμα και τη χαρά του κοιτάζει δεξιά - αριστερά... Πού είναι ο άνθρωπος που του δώσε τη θαυματουργική προσταγή;
    Να πέσει στα πόδια Του! Να τον ευχαριστήσει; Κόσμος πολύς τον έχει περικυκλώσει με θαυμασμό, με περιέργεια, με απορία!

    —Ε! πού πας, εσύ, με το κρεββάτι στους ώμους; ακούει γύρω του κάποιες φωνές μοχθηρές. Σήμερα είναι Σάββατο. Κι ο Νόμος ορίζει αργία! Δεν επιτρέπεται να σηκώνεις και να κουβαλάς το κρεββάτι σου.
    —Μα! απαντά σαστισμένος και έκπληκτος ο πρώην παράλυτος, Εκείνος που με έκανε καλά μου είπε· «Αρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει»
    —Και ποιος είναι ο άνθρωπος αυτός, που είπε τέτοιο πράγμα; τον ξαναρώτησαν θυμωμένοι.
    Τι όμως να τους απαντήσει, αφού δεν ήξερε το όνομά Του; Αφού ο Μεγάλος Ιατρός του απομακρύνθηκε αθόρυβα, μην περιμένοντας ευχαριστίες και θαυμασμούς;
    —Δεν ξέρω, θα τους είπε. Πέρασαν μέρες. Ο θόρυβος για το θαύμα καταλάγιασε. Ο θεραπευμένος όμως άνθρωπος όλο θυμάται τον Ευεργέτη του. Δοξολογεί τον Θεό για την ανεκτίμητη ευεργεσία. Βρίσκεται στον Ναό. Και να! Κάποιος σταματά πάλι μπροστά του. Είναι Εκείνος! Τον αναγνωρίζει. Φαίνεται ότι θέλει ακόμα κάτι πολύ σοβαρό να του πει. Κι άκου·
    —Κοίταξε, τώρα έχεις γίνει καλά! Πρόσεξε, λοιπόν, να μην ξαναμαρτήσεις· για να μη σου συμβεί τίποτε χειρότερο!

    Τρέχει με χαρά και ενθουσιασμό. Βρίσκει τους Ιουδαίους που τον είχαν ρωτήσει. Και νομίζοντας πως αυτό θα δώσει και σε εκείνους χαρά, τους λέει
    —«Ιησούς εστιν ο ποιήσας με υγιή»!
    Μα οι Ιουδαίοι δε χάρηκαν! Αντίθετα! Και ποιος να το φανταστεί! Από εκείνη την ημέρα άρχισαν να θέλουν με φθόνο να συλλάβουν τον Κύριο και να τον θανατώσουν! Τάχα ότι δεν σέβεται την αργία του Σαββάτου!... Μα ο Κύριος δεν εμποδίζεται από αυτό. Συνεχίζει το έργο της αγάπης Του ανάμεσα στους ανθρώπους.

    Η αμαρτία είναι «αρρώστια της ψυχής» παιδιά. Κάποτε αρρωσταίνει και το σώμα εξ αιτίας της! Προσοχή! Ο Χριστός είναι «ο Ιατρός τών ψυχών και των σωμάτων ημών».
    Ή μήπως εμείς δεν αρρωσταίνουμε;... Και εμείς αρρωσταίνουμε και οι συγγενείς και οι γνωστοί μας. Και βέβαια παίρνουμε τα φάρμακα, που θα δώσει ο γιατρός. Όμως, μήπως χρειάζεται με την ευκαιρία της αρρώστιας να κάνουμε και κάτι άλλο;

    —Να σκεφτούμε μήπως φταίξαμε με κάτι άσχημο που κάναμε! Όπως και να είναι εμείς θα δείξουμε υπομονή. Και θα εμπιστευτούμε με όλη μας την καρδιά τον Μεγάλο Ιατρό μας! Σε Κείνον τίποτα δεν είναι αδύνατο! Η Εκκλησία μας έχει για τις αρρώστιες μας και ιδιαίτερο άγιο Μυστήριο! Το άγιο Ευχέλαιο.

    Ο Κύριος λοιπόν είναι κοντά μας. Πλάι στον καθένα που πονά και υποφέρει. Ας προστρέχουμε με εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν σε κάθε αρρώστια μας και θλίψη. Με ταπείνωση και συναίσθηση για όποια μας λάθη. Κι ας μην ξεχνάμε ότι βραβεύει την υπομονή!

    Το είδαμε καθαρά στην περίπτωση του παραλύτου της Βηθεσδά!
    Όμως, παιδιά, ο Κύριος μας άφησε και το παράδειγμά Του. Γύρω μας υπάρχουν ψυχές ξεχασμένες στον πόνο τους. Ίσως και πολύ κοντά μας! Να ενδιαφερθούμε γι’ αυτές. Να τους φέρουμε το μήνυμα για τον Σωτήρα μας Χριστό, που όλους μας παρακολουθεί και παραστέκει. Εκείνος είναι ο Μεγάλος Ιατρός και Συμπαραστάτης μας σε κάθε θλίψη. Να τους δώσουμε και ωραία βιβλία, που μιλούν για τον Χριστό και τον ανθρώπινο πόνο.

    Να σας πω κι άλλα παραδείγματα;
-Ένα παιδί έσωσε τη μητέρα του από βέβαιο θάνατο με το «Ευχέλαιο» που παρακάλεσε να γίνει!
-Ένα άλλο έψελνε ωραίους ύμνους στη γιαγιά και στον παππού του, που ήταν ανήμποροι!
- Κάποιο τρίτο πήγαινε 2-3 φορές την εβδομάδα και συντρόφευε το ανάπηρο γειτονόπουλο, το καθισμένο στο αναπηρικό καροτσάκι. Του έλεγε ιστορίες για τον Χριστό· του μάθαινε τα τραγούδια του Κατηχητικού. Και πόσα ακόμα που δεν τα μαθαίνουμε ποτέ αλλά ο παντογνώστης Θεός τα γνωρίζει…
    
    Λοιπόν παιδιά μου...
    Εμπιστοσύνη στον Μεγάλο Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων μας, τον Χριστό!!!



Παιχνίδι

1. Χρωματίζουμε την εικόνα:





2. Κρυφτό


       Ένα από τα πιο κλασικά και δημοφιλή ομαδικά παιχνίδια, το κρυφτό, μπορεί να απασχολήσει τα παιδιά για πολλή ώρα. Ένα παιδί μετράει συνήθως φωναχτά ως το 100, ή αλλιώς “τα φυλάει” κλείνοντας τα μάτια του ή έχοντας γυρίσει σε μια κολώνα ώστε να μη δει πού θα κρυφτούν οι υπόλοιποι. Όταν γυρίσει, ψάχνει να βρει τους υπόλοιπους παίκτες οι οποίοι έχουν επιλέξει ένα μέρος για να κρυφτούν. Ο πρώτος που θα βρεθεί “τα φυλάει” στον επόμενο γύρο. 

    Παραλλαγή: Μια παραλλαγή του ίδιου παιχνιδιού είναι να τρέξει ο παίκτης που “βρέθηκε” προς τη βάση (συνήθως το σημείο στο οποίο που μετρούσε ο παίκτης ως τα 100) και να πει “φτου” και το όνομα του παιδιού που τα φυλάει. Υπάρχουν κι άλλες παραλλαγές όπου όλοι οι συμμετέχοντες έχουν τη δυνατότητα να πάνε στη βάση και να “σωθούν”.

3. Κυνηγητό:

    Τα παιδιά μαζεύονται σε έναν εξωτερικό χώρο και ορίζουν έναν παίκτη ως κυνηγό. Εκείνος αρχίζει να κυνηγάει τους υπόλοιπους παίκτες οι οποίοι τρέχουν προς κάθε κατεύθυνση για να “γλιτώσουν”. Εκείνος που θα πιαστεί πρώτος γίνεται ο επόμενος κυνηγός.

    Παραλλαγή: Μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή του κυνηγητού είναι οι “ουρές”. Κάθε παιδί φοράει μια ουρά (είτε αγορασμένη είτε χειροποίητη) και έτσι ανεμίζει ένα κομμάτι από ύφασμα καθώς τρέχει. Ο κυνηγός θεωρείται ότι έχει πιάσει ένα παιδί όταν αρπάξει την ουρά του. Αυτός ο τρόπος “πιασίματος” συχνά προτιμάται διότι διευκολύνει και τα μικρότερα παιδιά στο ρόλο του κυνηγού. 

ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ: 

Μετά από κάθε συνάντηση  

Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι,
προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν
τὸν μόνον ἀναμάρτητον.

Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν
καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν·
σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,
τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.

Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν· ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.

Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ·
Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ̓ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.

Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ τάφου καθὼς προεῖπεν, ἔδωκεν ἡμῖν τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ μέγα ἔλεος. μήν.

ΕΙΔΗΣΗ:
Αγαπητά μας παιδιά, και όχι μόνο, φέτος το 2023 η Φιλοξενία στην “Γαλιλαία” της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος θα γίνει και πάλι στους χώρους φιλοξενίας του Μοναστηριού του Τρικόρφου Δωρίδος. Προτεραιότητα έχουν τα παιδιά που κατοικούν ή κατάγονται από το νομό Φωκίδος. 

ΔΗΛΩΣΕΙΣ: στην ιστοσελίδα της Νεότητας, ΟΤΑΝ ΘΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ



Pages