Θέμα 25.3 Ο Χριστός Ανέστη

Η Πασχαλινή προσευχή μας μέχρι της Αναλήψεως

Το Χριστός Ανέστη... χρησιμοποιείται ως φράση χαιρετισμού κατά την πασχαλινή περίοδο και για 40 ημέρες, δηλαδή μέχρι την απόδοση του Πάσχα.

Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση

Εἰς τὸ ὅνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν,

θανάτῳ θάνατον πατήσας,

καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι,

ζωὴν χαρισάμενος! (τρεις φορές)

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι,

προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν

τὸν μόνον ἀναμάρτητον.

Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν

καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν·

σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,

τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν.

Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν· ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ.

Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ·

Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ̓ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

Ἀφοῦ εἴδαμε τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ,

ἂς προσκυνήσουμε τὸν ἅγιο καὶ Κύριο,

τὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ τον μόνον ἀναμάρτητο.

Τὴν Σταυρική Σου θυσία Χριστὲ προσκυνοῦμε καὶ τὴν ἁγία σου Ἀνάσταση

ὑμνοῦμε καὶ δοξάζουμε· διότι Ἐσὺ εἶσαι ὁ Θεός μας,

καὶ Θεὸ ἄλλον ἐκτὸς ἀπὸ Ἐσένα δὲν ἀναγνωρίζουμε κανένα,

καὶ μόνο τὸ ὄνομά Σου σημαίνει Θεὸς γιὰ ἑμᾶς.

Ἐλᾶτε ὅλοι οἱ πιστοί, ἂς προσκυνήσουμε τὴν ἁγία ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ·

ἀφοῦ ἡ ἀνάστασή Του ποὺ ἔγινε μετὰ τὴν Σταυρική Του Θυσία,

ἔφερε μεγάλη χαρὰ σὲ ὅλον τὸν κόσμο.

Παντοτινὰ θὰ εὐλογοῦμε τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, καὶ παντοτινὰ θὰ ὑμνοῦμε τὴν ἀνάστασή Του. Διότι, ἐπειδὴ ὑπέμεινε Πάθη καὶ Σταυρό ἀπὸ ἑμᾶς γιὰ ἑμᾶς, κατανίκησε κι ἔδιωξε τὸν θάνατο.

ΘΕΜΑ: Ο Χριστός Ανέστη χαρά μου!

Ο Χριστός ανέστη, παιδιά μου! (Αληθώς ανέστη!)

Ο Χριστός ανέστη! (Αληθώς ανέστη!)

Δόξα τη τριημέρω Αυτού εγέρσει! (Προσκυνούμεν Αυτού την τριήμερον έγερσιν!)

Ο Κύριος και Θεός μας, ο γλυκύτατος Ιησούς, αναστήθηκε! Νίκησε τον θάνατο και τράβηξε από τον Άδη προς τον Παράδεισο όλους όσοι πιστεύουν σε Αυτόν. Λίγο πριν αναστήσει τον Λάζαρο, ο Ιησούς είχε πει στη Μάρθα: Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή. Ο πιστεύων εἰς ἐμὲ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. (Ιωάν. 11:25-26) Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή· εκείνος που πιστεύει σ’ Εμένα, κι αν πεθάνει, θα ζήσει· και όποιος ζει κι πιστεύει σ’ Εμένα δεν θα πεθάνει ποτέ.

Ακούγοντας αυτά τα λόγια από τον πανάγιο στόμα του Χριστού, ο οποίος είναι η Αλήθεια, πραγματικά η ψυχή μας γαληνεύει και δυναμώνει! Τι σπουδαίο αρχηγό έχει η Εκκλησία μας! Ο πιο τρομερός εχθρός του ανθρώπου μετά την Πτώση ήταν ο θάνατος. Με την Ανάστασή Του, ο Χριστός καταπάτησε τον θάνατο και η πόρτα του Παραδείσου, η οποία ήταν κλειστή μετά την Παρακοή των Πρωτοπλάστων, άνοιξε και πάλι για κάθε άνθρωπο. Χριστός ανέστη!

Για σαράντα ημέρες (μέχρι την Πέμπτη της Αναλήψεως) απευθύνουμε τον αναστάσιμο χαιρετισμό -ήδη στο σχολείο κάθε πρωί λέμε την αναστάσιμη προσευχή. Μέσα στο Ιερό των ναών παρατηρούμε ότι ο Σταυρός είναι άδειος και το Σώμα του Ιησού είναι τυλιγμένο σε λευκό ύφασμα ενώ η ωραία πύλη παραμένει ανοιχτή. Ο Κύριος μετά την Ανάστασή Του εμφανίστηκε σε όσους ποθούσαν να Τον δουν: πρώτα στην Παναγία μητέρα Του και τις Μυροφόρες και έπειτα στους μαθητές του. Όλοι αυτοί έβλεπαν και άγγιζαν το Αναστημένο Σώμα του Κυρίου, μιλούσαν και έτρωγαν μαζί Του. Αληθώς Aνέστη ο Κύριος! Αυτό κήρυξαν οι Απόστολοι σε όλο τον κόσμο: την Ανάσταση του Χριστού.

Εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός ότι η Ανάσταση του Χριστού, η μεγαλύτερη γιορτή της Πίστης μας, περιγράφεται απλά και με λίγα λόγια στο Ευαγγέλιο. Ο Χριστός εμφανίζεται μόνο σε όσους τον αναζητούν -δεν εμφανίζεται ούτε στους σταυρωτές Του, ούτε στον Πιλάτο, ούτε στους Φαρισαίους και τους Γραμματείς. Ο Θεός μας είναι Θεός της Αγάπης. Δεν θέλει ο άνθρωπος να πιστέψει σε Αυτόν με το ζόρι. Μας αφήνει ελεύθερους, δεν παραβιάζει το αυτεξούσιο, την ελεύθερη βούλησή μας. Πλαστήκαμε ελεύθεροι ακόμα και να αμφισβητούμε την ύπαρξη του Θεού! Ο Χριστός έχει αρχοντιά. Περιμένει από εμάς να κάνουμε το πρώτο βήμα προς το μέρος Του. Χριστέ μου, φώτισέ μας να Σε γνωρίσουμε!

Γιατί λέμε «Χριστός Ανέστη»

και «Αληθώς Ανέστη».

[Μέρος από την ομιλία του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος,

Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη, Πάσχα 2016]

Σε ποιον τόπο ζούσε αρχικά ο άνθρωπος (οι πρωτόπλαστοι) και τι λάθος έκανε;

   Οι πρωτόπλαστοι, όπως αναφέρει η Αγία Γραφή, ζούσαν στον Παράδεισο, μέσα στην χώρα του Φωτός. Ως εντολή από τον Θεό είχε να φτάσει στο καθ’ ομοίωσιν που είναι η θέωσή του. Εκείνος, όμως, με την ανυπακοή που υπέδειξε, αμάρτησε, έχασε δηλαδή το σκοπό και το στόχο του, και έτσι έγινε η μεγάλη του πτώση. Ξέπεσε του Παραδείσου. Ξέπεσε του Φωτός. Ξέπεσε της Ζωής και κληρονόμησε τα αποτελέσματα της παρακοής που ήταν η φθορά και ο θάνατος!

Και ο Θεός βλέποντας αυτή τη δυστυχία των ανθρώπων τι έκανε;

   Αλλά ο Θεός, ως στοργικός και φιλεύσπλαχνος Πατέρας, λυπήθηκε τα παιδιά Του που ως άσωτοι γιοί και θυγατέρες απομακρύνθηκαν απ’ το πατρικό τους σπίτι, τον Παράδεισο, και βιώνουν την κόλαση. Λυπήθηκε ο Πατέρας μας όλους εμάς και αποφάσισε να μας δώσει μια δεύτερη ευκαιρία ενώσεως μαζί Του, που θα αποτελέσει τη σωτηρία μας από τον θάνατο και τα δεινά του, γλυτώνοντας μας έτσι από την κόλαση και ανοίγοντας μας και πάλι το δρόμο για την επιστροφή μας στον Παράδεισο.

   Έτσι, αποφάσισε ο ίδιος ο Θεός να γίνει άνθρωπος, να γίνει όμοιος σε όλα με εμάς, πλην της αμαρτίας. Ήρθε ο Θεός επί της γης, για να σώσει ως Πατέρας τα παιδιά Του από τον πόνο, τη θλίψη και το θάνατο. Ήρθε και μας κάλεσε να επιστρέψουμε στον Παράδεισο, που είναι το πατρικό μας σπίτι, εκεί που ο Ίδιος κατοικεί και είναι η χώρα του Φωτός, της Ζωής και της Αθανασίας.

Πώς απέδειξε ο Χριστός ότι πράγματι αυτός είναι ο υιός του Θεού;

Ο Χριστός μας υπέδειξε ότι ο δρόμος που ακολουθούμε, οδηγεί όχι μόνο στην προσωρινή καταστροφή μας και στον προσωρινό θάνατό μας, αλλά οδηγεί στην αιώνια καταστροφή μας και στον αιώνιο θάνατό μας. Μας είπε ότι αν θέλουμε να αποκτήσουμε ξανά τη ζωή και την αθανασία, η λύση είναι μια: η ένωσή μας μαζί Του. Μας υπέδειξε ότι πορευόμαστε σε λάθος δρόμο, γι’ αυτό και βροντοφώναξε ότι «Εγώ ειμί η οδός».

   Βροντοφώναξε ότι όλοι οι άλλοι μας λένε ψέματα, μας κοροϊδεύουν και μας εξαπατούν, γι’ αυτό και μας είπε «Εγώ ειμί η αλήθεια και η ζωή». Βροντοφώναξε και μας είπε ότι «Όποιος με ακολουθήσει, δεν θα οδηγηθεί στο θάνατο, αλλά στη ζωή, διότι Εγώ είμαι η Ανάσταση». Όλα δε τα ανωτέρω τα επιβεβαίωνε στο λαό, επιτελώντας σημεία θαυμαστά, τα οποία μαρτυρούσαν του λόγου το αληθές.

Και τι έκαναν οι άνθρωποι που άκουσαν τα λόγια του Χριστού;

   Ακούγοντας τα παραπάνω λόγια του Ιησού ξαναγεννήθηκε η ελπίδα στις ψυχές των ανθρώπων. Υπάρχει πλέον σωτηρία. Το είπε ο «Γεσουά», ο Ιησούς δηλαδή, που το όνομά Του σημαίνει «ο Γιαχβέ είναι η σωτηρία μας», δηλαδή «ο Θεός είναι η μόνη ελπίδα για τη σωτηρία του ανθρώπου». Το είπε ο «Εμμανουήλ», που το όνομά Του σημαίνει «ο Θεός είναι ανάμεσά μας». Είπε ότι όχι μόνο λέει την αλήθεια, αλλά ότι ο Ίδιος είναι η Αλήθεια. Τους είπε ότι «όποιος με ακολουθήσει, θα τον οδηγήσω ξανά στη χώρα του Φωτός» και «ως απόδειξη της αλήθειας που σας λέγω, σας δίνω το εξής σημείο: Γκρεμίσατε το ναό τούτο και Εγώ σε τρεις ημέρες εγερώ αυτόν», δηλαδή, «σκοτώστε αυτό το σώμα και σε τρεις ημέρες θα το αναστήσω. Αυτό σας δίνω ως σημάδι ότι σας λέγω την αλήθεια». Και ο κόσμος που Τον πίστεψε, Τον ακολούθησε.

   Το πλήθος του λαού που Τον ακολουθούσε, αλλά και οι εχθροί Του, παρακολουθούσαν βήμα προς βήμα κάθε στιγμή της ζωής Του. Τα γεγονότα τα περιγράφουν τα Ευαγγέλια. Συκοφαντήθηκε, συνελήφθηκε, φυλακίστηκε, υπέστη μαρτύρια, καταδικάστηκε σε θάνατο και μάλιστα σταυρικό. Ήδη τους είχε μιλήσει περί του θανάτου Του. Ήδη τους είχε πει ότι σας δίνω σημείο ότι όσα λέγω είναι η αλήθεια, ότι Εγώ είμαι το Φως, Εγώ είμαι η Ζωή, Εγώ είμαι η Οδός, Εγώ είμαι η Ανάσταση, Εγώ είμαι η Αθανασία. Τώρα όλοι καρτερούν, αγωνιούν και αναμένουν να πε ράσουν οι τρεις ημέρες.

Μετά τον θάνατό Του τι συνέβηκε;

   Ακόμη και οι Αρχιερείς που δεν τον ήθελαν, γι᾽αυτό και τον θανάτωσαν, φοβούνται ακόμα και νεκρό τον Ιησού. Αγωνιούν γι’ αυτό το τριήμερο και ζητούν από τον Πιλάτο να στείλει ολόκληρη κουστωδία, δηλαδή 16 στρατιώτες Ρωμαίους να φυλάνε τον Τάφο, μη τυχόν και οι μαθητές του Ιησού έλθουν νύχτα και κλέψουν το σώμα Του και διαδώσουν στον λαό ότι ο Ιησούς βγήκε αληθινός και την τρίτη ημέρα αναστήθηκε.

   Τι κι αν φυλάνε όμως το μνήμα Του 16 στρατιώτες; Την τρίτη ημέρα μετά τον θάνατό Του, που ήταν η πρώτη ημέρα μετά το Σάββατο, ο Ιησούς «Ανέστη εκ νεκρών», και άρχισε να εμφανίζεται στους μαθητές Του, στις μυροφόρες, αλλά και σε άλλους 500 ανθρώπους, όπως επιβεβαι ώνουν τα Ευαγγέλια.

Ο Ιησούς Ανέστη, Ο Χριστός Ανέστη!

   «Ο Ιησούς Ανέστη», φώναζε ο λαός. «Αληθινά Αναστήθηκε, Τον είδαμε και εμείς», απαντούσαν οι άλλοι. Έτσι το μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού εξαπλώθηκε ξαφνικά σε ολόκληρο το Ισραήλ. «Ο Χριστός Ανέστη». «Αληθώς Ανέστη». Άρα τα όσα μας δίδαξε και μας είπε είναι η αλήθεια. Είναι η οδός της σωτηρίας μας. Είναι η ζωή μας. Είναι Εκείνος που νίκησε το θάνατο και υποσχέθηκε σε εμάς ότι θα μας αναστήσει όλους εν τη εσχάτη ημέρα. Ο Χριστός ως νικητής του θανάτου, έγινε η απαρχή των κεκοιμημένων. Γι’ αυτό, όποιος ποθεί να γλιτώσει από τον θάνατο, μια οδός υπάρχει: Όσο ζει, να απομακρύνεται από την αμαρτία που τον χωρίζει από τον Θεό, και που τον εμποδίζει να φτάσει στη θέωσή του. Όποιος ενώνεται με τον Θεό, ήδη έχει την ζωή μέσα του και ο θάνατος δεν μπορεί να τον κυριεύσει.

Τι θα γινόταν εάν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί;

   Εάν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί την τρίτη ημέρα, όπως ο ίδιος το είχε υποσχεθεί, σαν σημάδι της αλήθειας των λόγων Του, τότε όλα όσα δίδαξε κατά την διάρκεια της επίγειας ζωής Του θα γκρεμίζονταν σαν χάρτινος πύργος. Η Ανάστασή Του επιβεβαίωσε τα λόγια Του ως αληθινά, γι’ αυτό και όλοι οι εχθροί Του ανά τους αιώνες πολεμούν την Ανάσταση του Ιησού. Προσπαθούν με χίλιους δύο τρόπους να πείσουν το λαό ότι ο Χριστός δεν ανέστη εκ νεκρών, και τα όσα κήρυξε και δίδαξε ήταν κίβδηλα.

Ο Ιησούς όμως Ανέστη!

   Ο Ιησούς όμως Ανέστη! Το επιβεβαιώνουν τόσοι μάρτυρες της Ανάστασής Του, που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για να το κηρύξουν παντού. Γι’ αυτό και οι χριστιανοί διαλαλούν το μήνυμα αυτό εις τους αιώνες, φωνάζοντας «ο Χριστός Ανέστη» και η απάντηση προς όλους τους εχθρούς του Ιησού είναι ότι «Αληθώς Ανέστη». Ο Ιησούς βγήκε αληθινός. Η ελπίδα πήρε ξανά σάρκα και οστά, ο θάνατος καταργήθηκε και μετατράπηκε σε ύπνο, που περιμένει την Ανάσταση, απαρχή της οποίας έγινε ο Ιησούς. Γι’ αυτό και τα νεκροταφεία ονομάζονται κοιμητήρια, διότι δεν φιλοξενούν νεκρούς αλλά κεκοιμημένους.

   Ο Χριστός Ανέστη, αδελφοί μου! Καλή Ανάσταση σε όλους εμάς εν τη εσχάτη ημέρα. Αὐτῶ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάσχα σημαίνει Διάβαση - Πέρασμα

Ήλθε όμως ο Μεσσίας, ήλθε ο Χριστός, ο Εκλεκτός του Θεού, που ως άλλος Μωυσής άρπαξε τον λαό του Θεού από την χώρα του θανάτου και τον πέρασε στη χώρα της Ζωής. Από τη χώρα του σκότους στη χώρα του Φωτός.

Το Άγιο Φως

   Η θαυματουργή έλευση του Αγίου Φωτός κάθε Μεγάλο Σάββατο στον Τάφο του Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ είναι το μοναδικό γεγονός στην παγκόσμια ιστορία που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, την ίδια μέρα, επί 17 αιώνες.

   Τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε μπροστά σε μια επίθεση, από πολλούς, κατά ενός ουσιαστικού στοιχείου του Χριστιανικής και ιδιαίτερα της Ελληνορθόδοξης παράδοσης, του Αγίου Φωτός, με αφορμή τη μεταφορά του Αγίου Φωτός, με τιμές αρχηγού κράτους. Δεν είναι η πρώτη φορά που διάφοροι κύκλοι βάλλονται κατά των χριστιανικών εθίμων που επί εκατονταετίες επιβιώνουν στη χώρα μας και διανθίζουν την θρησκευτική μας παράδοση.

   Κατά την χριστιανική παράδοση, το Άγιο Φως ή Φως της Αναστάσεως είναι θαύμα, το οποίο επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο λίγο πριν τον εορτασμό της Ανάστασης, στον Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα, κατά το οποίο η φλόγα ανάβει με θαυματουργό τρόπο εντός του Παναγίου Τάφου και μόνο υπό την παρουσία του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Σύμφωνα με αναλυτές, το θαύμα του Αγίου Φωτός, το οποίο επαναλαμβάνεται χωρίς να χαθεί στο πέρασμα του χρόνου επί αιώνες, αναδεικνύει μια σπάνια περίπτωση ζωντανής παράδοσης.

   Στις ορθόδοξες Εκκλησίες το φως μεταδίδει ο ιερέας-λειτουργός της στους πιστούς τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου και λίγο πριν τον εορτασμό της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τα λόγια: «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν τον αναστάντα εκ νεκρών». Κατόπιν, ανάβουν όλα τα φώτα του ναού, συμβολίζοντας το φωτισμό της ανθρωπότητας δια μέσου της Ανάστασης του Χριστού.

Πρακτική εφαρμογή

Αυτές τις μέρες δεν πρέπει να λείπει από το στόμα μας ο αναστάσιμος χαιρετισμός! Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη (ο Κύριος)! Συμμετέχουμε στις ιερές ακολουθίες και κοινωνούμε Σώμα και Αίμα Χριστού. Η χαρά μας είναι μεγάλη, τίποτε άλλο δεν έχει σημασία, ο Χριστός αναστήθηκε! Χριστός ανέστη, χαρά μου!

Η Ανάσταση του Χριστού έχει νόημα για την ύπαρξή μας μόνο αν ζούμε σύμφωνα με τις εντολές Του. Ο αγώνας μας αυτός είναι δύσκολος αλλά χαρούμενος και ο Δίκαιος Κριτής βλέπει την προσπάθειά μας και μας επιβραβεύει ανάλογα.

Δε γίνεται να λέμε «Χριστός ανέστη» και από το ίδιο στόμα να βγαίνουν ψέματα, βρισιές, συκοφαντίες. Ο Χριστός βρίσκεται αναστημένος ανάμεσά μας κι εμείς τον πληγώνουμε με τις αμαρτωλές σκέψεις και πράξεις μας. Το φετινό Πάσχα είναι μια ακόμα ευκαιρία που μας δίνεται για να μετανοήσουμε, να αλλάξουμε ζωή και να μεταμορφωθούμε. Χριστός ανέστη, παιδιά μου!

ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ: