ΠΡΟΣΕΥΧΗ:
Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.
ΘΕΜΑ: Η Θεία Κοινωνία
(Δημ. Δ´,Ε´,ΣΤ´)
(Δημ. Δ´,Ε´,ΣΤ´)
Ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα και ψυχή. Και όπως το σώμα χρειάζεται υλική τροφή για να ζήσει και να είναι υγιές έτσι και η ψυχή χρειάζεται πνευματική τροφή. Η τροφή αυτή της ψυχής είναι η συμμετοχή μας στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας ή Θείας Κοινωνίας κατά τη Θεία Λειτουργία.
Κοινωνώ λοιπόν σημαίνει συμμετέχω, σημαίνει επικοινωνώ. Με ποιον; Με τον Ίδιο τον Χριστό! Επίσης επικοινωνώ με την Εκκλησία, δηλαδή όλους τους άλλους πιστούς! Κοινωνώντας από το κοινό Ποτήριο γίνομαι ένα, ενώνομαι με τον Χριστό, γίνομαι ένα με όλους όσοι κοινωνούν σε όλο τον κόσμο!
Το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας το παρέδωσε στην Εκκλησία ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός λέγοντας τα εξής: «Εκείνος που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου έχει ζωή αιώνια και εγώ θα τον αναστήσω κατά τη μεγάλη ημέρα της κρίσης» (Ιωάν. 6:54). Το Μυστήριο αυτό το τέλεσε πρώτος ο Κύριος κατά τον Μυστικό Δείπνο και είναι το κατεξοχήν θεοποιητικό Μυστήριο: ενώ στα άλλα Μυστήρια (Βάπτιση, Χρίσμα, Εξομολόγηση, Ευχέλαιο...) παρέχεται η Χάρη του Αγίου Πνεύματος για τον αγιασμό των Πιστών.
Στην Θεία Ευχαριστία, όμως, παρέχεται ο Ίδιος ο Χριστός, μας δίνει το Σώμα και το Αίμα Του! Έτσι, γινόμαστε κοινωνοί του Αναστημένου Χριστού, μετέχουμε της Αναστάσεώς Του. Γι’ αυτό η Θεία Κοινωνία ονομάζεται και φάρμακο αθανασίας.
Πάνω στην Αγία Τράπεζα (ή πάνω σε αντιμήνσιο) επιτελείται το Μυστήριο των Μυστηρίων, η φρικτή (τρομερή) θυσία της Αγάπης. Η Σταυρική θυσία του Χριστού επαναλαμβάνεται σε κάθε Θεία Λειτουργία «υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας».
Λειτουργός του Μυστηρίου είναι ο ιερέας, ο οποίος είναι ο άνθρωπος που εκπροσωπεί όλους εμάς ενώπιον του Θεού (δεν είναι αντιπρόσωπος του Θεού στη Γη, αλλά εκπρόσωπος των ανθρώπων ενώπιον του Θεού).
Την πιο ιερή στιγμή του Μυστηρίου (κατά την Αγία Αναφορά) ο ιερέας επαναλαμβάνει τα λόγια του Κυρίου: «Λάβετε, φάγετε· τούτο μου εστί το σώμα...» , «Πίετε· εξ αυτού πάντες τούτο εστί το αίμα μου...» και συνεχίζει: «Τα σα εκ των σων σοι προσφέρομεν κατά πάντα και διά πάντα». Ενώ ο ψάλτης ψέλνει απαλά: «Σε υμνούμεν, Σε ευλογούμεν, Σοι ευχαριστούμεν, Κύριε...», ο ιερέας προσεύχεται στο Άγιο Πνεύμα ώστε αυτό να κατέβει και να μετουσιώσει τον άρτο και τον οίνο σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Εκείνη τη στιγμή όλο το εκκλησίασμα στέκεται όρθιο (κάποιοι γονατίζουν από ευσέβεια) και με ευλάβεια συμπροσεύχευται με τον ιερέα.
Λίγο μετά την Κυριακή Προσευχή (Πάτερ ημών...) ο ιερέας μάς συμβουλεύει να προσέξουμε: «Πρόσχωμεν! Τα Άγια τοις Αγίοις!». Τα Άγια (το Σώμα και το Αίμα του Χριστού) αξίζουν να τα πάρουν μόνο οι Άγιοι (οι κατάλληλα προετοιμασμένοι)! Εδώ παρουσιάζεται ένα σοβαρό πρόβλημα! Ποιος είναι άξιος, όσο καλά κι αν έχει προετοιμαστεί με εξομολόγηση και νηστεία, να δεχτεί μέσα του τον Θεό; Απάντηση: κανείς.
Γι΄αυτό κι εμείς απαντάμε με ταπείνωση: «Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.» Εμείς δεν είμαστε άγιοι, Ένας είναι Άγιος: ο Ιησούς Χριστός! Κι αφού ταπεινωθούμε μπροστά Του, ο Κύριος μας κάνει τη χάρη και επιτρέπει να Τον κοινωνήσουμε (ο Κύριος αγαπά τους ταπεινούς και όχι τους περήφανους, βλ. Παραβολή Τελώνου και Φαρισαίου).
Ακολουθεί ο Μελισμός του Αμνού και η Θεία Μετάληψη του ιερέα που γίνονται μυστικά (κρυφά από τον λαό) και γι’ αυτό κλείνει η Θύρα (ή η κουρτίνα) του Ιερού Βήματος. Έπειτα από λίγο, η Θύρα ανοίγει και ο ιερέας μας καλεί να πλησιάσουμε «μετά φόβου (σεβασμού) Θεού, πίστεως και αγάπης» για να μεταλάβουμε. Αποστολή εξετελέσθη!
Για όσους δεν μπόρεσαν να κοινωνήσουν, υπάρχει το Αντίδωρο, ένα αγιασμένο κομμάτι από το πρόσφορο που μοιράζεται στο τέλος της Θείας Λειτουργίας.
Η λέξη αντί-δωρο προέρχεται από 2 λέξεις, από το Αντι και το Δώρο. Κανονικά το αντίδωρο το παίρνουν μόνον όσοι δεν έχουν πάρει το Δώρο που είναι ο Χριστός. Βέβαια σήμερα έχει επικρατήσει να παίρνουν το Αντιδωρο ὀλοι οι εκκλησιαζόμενοι.
Δεν είναι Σώμα Χριστού, είναι όμως ευλογημένο και προσπαθώ να μην πέσει κάτω ούτε ψίχουλο! Σε καμία περίπτωση δεν το πετάω στα σκουπίδια ούτε το δίνω στα σκυλάκια!
ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ & ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ
Για πείτε μου παιδάκια καλά 2 λόγια για τις μεγάλες γιορτές της ερχόμενης εβδομάδος...
26 Οκτωβρίου - Άγιος Δημήτριος ο μυροβλύτης
Ήταν στρατηγός (γι' αυτό τον βλέπουμε καβάλα στο άλογο του) και άρχοντας της πόλης . Πίστευε πολύ στο Χριστό και βοηθούσε κι άλλους νέους να γίνουν Χριστιανοί. Τους μιλούσε για τον Χριστό στην ''Καταφυγή''. Έκαναν κάτι σαν το κατηχητικό που κάνουμε σήμερα.
Ο βασιλιάς του ζήτησε ν' αρνηθεί τον Χριστό, εκείνος όμως δεν θέλησε. Τον έβαλε στην φυλακή και κατόπιν τον σκότωσαν οι στρατιώτες με τις λόγχες τους.
Ο Άγιος Δημήτριος είναι ο πολιούχος της Θεσσαλονίκης και της Ναυπάκτου, προστατεύει δηλαδή την πόλη και τους ανθρώπους της αλλά και όλους τους ανθρώπους. Παρακαλεί το Θεό για όλους εμάς !
28 Οκτωβρίου - α. Η Αγία Σκέπη, β. Επέτειος του ΟΧΙ
α. ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ. Σύμφωνα με το συναξάρι, εορτάζουμε την ανάμνηση της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, δηλαδή με τον χιτώνα που φορούσε (το οποίο είδε ο Όσιος Ανδρέας, ο δια Χριστόν σαλός), να απλώνεται και να σκεπάζει όλους τους πιστούς που βρίσκονταν στον Ιερό Ναό των Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη.
β. ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ όπου η Ελλάδα γιορτάζει την Εθνική επέτειο του «ΟΧΙ» στην εισβολή των Ιταλών και την εποποιία της Πίνδου, κατά την οποία η Υπέρμαχος Στρατηγός του έθνους μας οδήγησε τους φαντάρους μας στη νίκη.
3.2. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ
Χωρίς τροφή το σώμα μας δεν έχει ενέργεια και δύναμη για να κινηθεί, να εργαστεί, να παίξει, να διαβάσει. Και η ψυχή μας, όταν έχει καιρό να κοινωνήσει, παθαίνει το ίδιο, γίνεται αδύναμη και ατροφική. Σαν χριστιανοί οφείλουμε να κοινωνάμε όποτε μας δίνεται η ευκαιρία. Προετοιμασμένοι κατάλληλα με εξομολόγηση και νηστεία συναντάμε τον Κύριο που θυσιάζεται για χάρη μας σε κάθε Θεία Λειτουργία.
Κοινωνώντας γινόμαστε χριστοφόροι και θεοφόροι, μεταφέρουμε μέσα μας τον Χριστό. Γι΄αυτό πρέπει να προσέχουμε πολύ κατά τις επόμενες ώρες (δε φτύνουμε, δε βρίζουμε, δεν τσακωνόμαστε, προσέχουμε να μη χτυπήσουμε και βγάλουμε αίμα). Μπορούμε να κοινωνήσουμε μόνο μια φορά την ημέρα.
Ευλογημένη και παλιά συνήθεια των χριστιανών είναι να παίρνουν το Αντίδωρο στο σπίτι. Μπορώ λοιπόν κάθε πρωί να τρώω λίγο Αντίδωρο πίνοντας και λίγο Αγιασμό. Είναι μια πολύ καλή αρχή για τη νέα μέρα που ξεκινά!
Παπαδάκια στο Ιερό
Παρακαλούμε να βγάλετε τις ανάλογες φωτοτυπίες και να τις μοιράσετε στα παιδιά που μπαίνουν στο ιερό βήμα.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ, ΒΙΝΤΕΟ...)
Παιχνίδια:
1. Αλλιώτικο κρυφτό
Ένα παιδί κρύβεται και όλα τα υπόλοιπα «τα φυλούν» αργά 5-5 μέχρι το 100!!! Μόλις τελειώσουν το μέτρημα ψάχνουν να βρουν αυτόν που κρύφτηκε. Όποιος τον βρει κρύβεται μαζί του στο ίδιο μέρος, μέχρι που όλοι οι παίκτες να στριμωχτούν στην ίδια κρυψώνα. Στο επόμενο παιχνίδι κρύβεται μόνο του το παιδί που πρώτο βρήκε τον κρυμμένο σ’ αυτό το παιχνίδι!
2. Σε πάτησα! (προϋπόθεση η μέρα να είναι ηλιόλουστη!)
Κυνηγητό όπου ο κυνηγός κυνηγάει… τις σκιές των παιδιών! Όποια σκιά πατήσει, το παιδί αυτό μένει ακίνητο χωρίς το δικαίωμα να κινηθεί ξανά. Όποιος μείνει τελευταίος χωρίς να πατηθεί η σκιά του είναι ο επόμενος κυνηγός.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Μετά από την κάθε συνάντηση
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (3)
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
