Γιατί γεννήθηκε ο Χριστός;
Ο Χριστός προϋπήρχε ως Θεός. Τώρα γεννήθηκε σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή (όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αύγουστος, βασιλιάς της Ιουδαίας ο Ηρώδης ο Μέγας κτλ.) από την Παναγία Μητέρα Του, χωρίς ανθρώπινο πατέρα, αλλά από το Άγιο Πνεύμα. Αυτό το νεογέννητο βρέφος όμως είναι το ίδιο πρόσωπο που δημιούργησε το σύμπαν!
Ο Χριστός είναι ένα πρόσωπο (το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος), αλλά έχει δύο φύσεις: είναι Θεός και άνθρωπος. Αν ήταν μόνο άνθρωπος, δεν θα μπορούσε να στηριχθεί στις δικές του δυνάμεις και να σώσει τον κόσμο -θα ήταν ένας απλός δάσκαλος, προφήτης ή ο,τιδήποτε άλλο. Αν ήταν μόνο Θεός, θα ήταν ξένος απ'αυτή την «υπόθεση». Δε θα μπορούσε να αγιάσει την ανθρώπινη φύση.
Ο Θεός ξανακαλεί τον άνθρωπο κοντά Του επειδή τον αγαπάει. Ο άνθρωπος δεν κουράστηκε καθόλου... Μόνο και μόνο επειδή αγαπούσε τόσο πολύ τον άνθρωπο, ο Θεός έστειλε στον κόσμο το μονογενή Υιό Του, για να θυσιασθεί για χάρη του ανθρώπου.
Ο Θεός ταπεινώνεται. Γίνεται πραγματικά άνθρωπος, δεν εμφανίζεται απλώς με μορφή ανθρώπου. Για να την θεραπεύσει, συμμετέχει στην ανθρώπινη φύση από τη γέννηση ως το θάνατο -και μάλιστα τον πιο ατιμωτικό θάνατο, τη σταύρωση. Όμως στο τέλος νικάει το θάνατο.
Οι Μάγοι και ο Ηρώδης
Τι ήταν οι Μάγοι; Ήταν Πέρσες σοφοί, διδάσκαλοι, ιερείς, γιατροί και αστρονόμοι. Παρατηρούσαν (με βάση τις επιστημονικές γνώσεις της εποχής τους) τις κινήσεις των αστεριών και εξηγούσαν στους ανθρώπους το μέλλον. Γνώριζαν μια παλιά προφητεία, που έλεγε πως όταν φαινόταν στη Δύση (σε σχέση με την Περσία, που βρισκόταν στην Ανατολή) ένα αστέρι με συγκεκριμένη κίνηση και κατεύθυνση, σήμαινε ότι είχε γεννηθεί ένας μεγάλος βασιλιάς.
Οι Μάγοι, λοιπόν, μόλις είδαν το αστέρι που περίμεναν για πολλούς αιώνες, έτρεξαν να τον προσκυνήσουν.
Τα δώρα των Μάγων δεν ήταν τυχαία. Πρόσφεραν στο Χριστό χρυσό, λιβάνι και σμύρνα. Όλα αυτά τα δώρα είναι προϊόντα της Αραβίας και είχαν διάφορες χρήσεις. Χρυσάφι, επειδή ήταν βασιλιάς του κόσμου. Λιβάνι, όπως ταιριάζει στο Θεό. Σμύρνα (πολύτιμο άρωμα), όπως έκαναν στους νεκρούς της εποχής εκείνης, επειδή επρόκειτο να θυσιαστεί στο Σταυρό, για να σωθούν όλοι οι άνθρωποι.
Υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν τον Χριστό. Νοιώθουν να απειλούνται από την παρουσία Του, όπως ο Ηρώδης, που φοβόταν μήπως χάσει το θρόνο του. Δικαίωμα τους να μην τον θέλουν. Ο Χριστός σέβεται την ελευθερία τους. Υπάρχουν κι άλλοι, που προχωρούν παραπέρα: Προσπάθησαν να εξοντώσουν είτε τον ίδιο τον Χριστό (ο Ηρώδης, οι Φαρισαίοι, οι Ιουδαίοι αρχιερείς) είτε όσους πιστεύουν σ' Αυτόν και να εξαφανίσουν την Εκκλησία Του (Ρωμαίοι αυτοκράτορες και άλλοι διώκτες Του). Ίσως συναντήσουμε και γύρω μας ανθρώπουν που βλαστημούν τον Χριστό, βρίζουν την πίστη Του, κοροϊδεύουν τους Χριστιανούς. Δεν τους υπολογίζουμε, γιατί γνωρίζουμε ποιος είναι ο Χριστός και γιατί πιστεύουμε σ' Αυτόν.
Η εικόνα της Γέννησης του Κυρίου
Γεμάτοι ιερές εικόνες είναι οι ναοί μας. Όχι μόνο για να τις ασπαζόμαστε οι πιστοί. Κάθε εικόνα είναι κι ένα ολόκληρο βιβλίο, που μας διδάσκει. «Βιβλία των αγραμμάτων» ονομάζει τις εικόνες ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, γιατί αποτυπώνονται εκεί παραστατικά η διδασκαλία της Εκκλησίας μας ή και οι βίοι των αγίων μας. Αυτά, δηλαδή, που ένας μορφωμένος θα διάβαζε σε διάφορα βιβλία. Ας δούμε, όμως, τι μπορεί κανείς να «διαβάσει» στην εικόνα της Γέννησης του Κυρίου!
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ! Το μήνυμα που στάλθηκε από τον Ουρανό στους Μάγους, για να τους οδηγήσει στον αναμενόμενο Λυτρωτή. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι ο αστέρας ήταν άγγελος Κυρίου με τη μορφή αστεριού!
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ που αναγγέλει τη Γέννηση του Μεσσία στους ΒΟΣΚΟΥΣ της Βηθλεέμ. Λέει: «Γεννήθηκε για σας σήμερα σωτήρας»!
ΣΚΟΤΑΔΙ της σπηλιάς συμβολίζει αυτήν την άγνοια αλλά και την ψυχή μας που χωρίς τον Θεό είναι μέσα στο σκοτάδι.
ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ που ψέλνουν: «Δόξα στον ύψιστο θεό και ειρήνη στη Γη και ευαρέσκεια στους ανθρώπους»!
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ (δηλ. αστρολόγοι, βασιλιάδες και ιερείς) που έρχονται απ' την Ανατολή για να προσκυνήσουν τον «νεογέννητο βασιλιά των Ιουδαίων», φέρνοντας τα δώρα τους.
Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ! Η γυναίκα που έφερε στον κόσμο τον Σωτήρα του. Με σεβασμό, όμως, κοιτάζει το θείον Βρέφος, που γέννησε. Η Παναγία ήταν παρθένος κατά την σύλληψη, παρέμεινε παρθένος κατά την γέννηση, και έμεινε για πάντα παρθένος. Για αυτό μιλάμε για το αειπάρθενο (πάντοτε παρθένος) της Παναγίας μας.
ΤΟ ΛΟΥΤΡΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Δεν μαρτυρείται στα ιερά Ευαγγέλια κι ούτε μπορεί να έγινε στην ερημιά του σπηλαίου. Άλλωστε η Παναγία γέννησε χωρίς πόνο και φυσικά το μωρό, ο Ιησούς δεν είχε αίματα, άρα δε χρειαζόταν να καθαριστεί. Δηλώνει, όμως, έτσι ο αγιογράφος την ανθρώπινη φύση του Κυρίου.
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ! Φεγγοβολεί μέσα στα λευκά σπάργανά Του. Όλοι οι λαοί Τον περίμεναν. Όλοι οι άνθρωποι, εκτός απ' τον Ηρώδη, χαίρονται για τον ερχομό Του.
Ο ΙΩΣΗΦ, ο προστάτης της Παναγίας και του μικρού Ιησού.
Ο «γέρος» δίπλα στον Ιωσήφ του είναι ο διάβολος που τον βάζει σε σκέψεις γύρω από την αγνότητα της Μαριάμ.
Σχετικά τροπάρια
«Σήμερον ὁ Χριστός...» - Ύμνος από τον Όρθρο της εορτής: «Σήμερα ο Χριστός στη Βηθλεέμ γεννιέται απ' την Παρθένο. Σήμερα παίρνει αρχή αυτός που δεν είχε λάβει ποτέ αρχή κι ο Λόγος του Θεού σαρκώνεται. Οι ουράνιες δυνάμεις χαίρονται κι η γη ευφραίνεται μαζί με τους ανθρώπους. Οι Μάγοι προσφέρουν τα δώρα. Οι ποιμένες το θαύμα διαλαλούν. Κι εμείς χωρίς σταμάτημα υμνούμε: Δόξα στον Ύψιστο θεό, πάνω στη γη ειρήνη και αγάπη στους ανϋρώπους».
«Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ...» - Ιδιόμελον Εσπερινού Χριστουγέννων (ήχος β´) «Τι να σου προσφέρουμε, Χριστέ, για το ότι ήρθες στη γη σαν άνθρωπος για χάρη μας; Καθένα απ' όσα δημιούργησες σου προσφέρει ασταμάτητα την ευχαριστία: οι άγγελοι τον ύμνο, οι ουρανοί το αστέρι, οι μάγοι τα δώρα, οι βοσκοί το θαύμα (που είδαν) και εμείς την Παρθένο μητέρα Σου. Εσύ, ο θεός, που υπάρχεις πριν ακόμη αρχίσει ο χρόνος να μετράει, ελέησέ μας».
