Εισαγωγή
Βγάλαμε τη σημαία στο μπαλκόνι; Ακόμα;;; Οπωσδήποτε μόλις γυρίσουμε σπίτι! Η σημαία μας δεν είναι ένα απλό πανί, είναι ένα σύμβολο για το οποίο πολλοί άνθρωποι έχουν χύσει το αίμα τους, πολλοί έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους! Δεν ξεχνάμε ότι πάνω στη σημαία υπάρχει και ο Σταυρός του Χριστού, κάτι που κάνει την ελληνική σημαία ιερό σύμβολο. Σήμερα θα μιλήσουμε για τη διπλή γιορτή της 25ης Μαρτίου. Αλήθεια, ποιος θα μας πει τα δύο πολύ σημαντικά γεγονότα που εορτάζουμε;Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου (Λουκ. 1, 26-38)
• Όταν η Μαρία έγινε δεκαπέντε ετών, οι γονείς της είχαν κοιμηθεί, γι' αυτό οι ιερείς φρόντισαν να την αποκαταστήσουν. Προέκριναν ως καταλληλότερο τον δίκαιο Ιωσήφ. Η Γραφή τον ονομάζει Δίκαιο: «Ιωσήφ δε ο ανήρ αυτής, δίκαιος ων...» (Ματθ. α';19), που σημαίνει πως είχε όλες τις αρετές. Ο Γέροντας Ιωσήφ ήταν χήρος και πατέρας με επτά παιδιά από άλλη γυναίκα. Αυτά είναι τα «θετά» άδέλφια του Ιησού και όχι παιδιά της Θεοτόκου, η οποία είναι Αειπάρθενος, παρέμεινε δηλαδή Παρθένος και μετά τη γέννηση του Κυρίου και ποτέ δεν ήλθε σε σαρκική επαφή με τον Ιωσήφ, όπως βλάσφημα διδάσκουν οι προτεστάντες και άλλοι αιρετικοί. Έτσι ο αρραβώνας ήταν απαραίτητος, για να δικαιολογηθεί η υπερφυσική γέννηση του Ιησού με την παρουσία του Ιωσήφ.
• Ο Ιωσήφ παρέλαβε τη Μαριάμ και ήρθε στη Ναζαρέτ. Τον τέταρτο μήνα μετά την έξοδό της από το Ναό, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάστηκε μπροστά της λέγοντάς: «Χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξί...».
• Στο Ευαγγέλιο του Λουκά διαβάζουμε ότι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφτηκε την Μαρία (Μαριάμ) στη Ναζαρέτ όπου έμενε με τον μνηστήρα της Ιωσήφ. Αφού τη χαιρέτησε και την καθησύχασε, την πληροφόρησε ότι επιλέχθηκε από τον Θεό για να γίνει μητέρα του Ιησού, του Υιού του Θεού. Η Μαρία δέχθηκε το θέλημα του Θεού και το Άγιο Πνεύμα την επισκίασε (σκέπασε) και αυτή έμεινε έγκυος.
• (Σημείωση: δεν αναφέρεται κάπου ότι ο Αρχάγγελος κρατούσε κρίνο όπως βλέπουμε σε πολλές εικόνες. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι οι εικόνες αυτές δεν είναι ιερές π.χ. Ευαγγελίστρια Τήνου)
• Η απόφαση αυτή της Θεοτόκου είναι πολύ σημαντική και άλλαξε την ιστορία όλου του ανθρώπι νου γένους: ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να μας σώσει από τον θάνατο και να μας ξαναβάλει στον Παράδεισο. Αυτό το χαρμόσυνο μήνυμα (ευ + αγγελία) γιορτάζουμε ακριβώς εννέα (9) μήνες πριν τη Γέννηση του Χριστού (25 Δεκεμβρίου). Είναι, λοιπόν, μια σπουδαία Θεομητορική γιορτή.
Η Εθνική γιορτή της 25ης Μαρτίου
Την ίδια μέρα (25η ΜΑρτίου) η Ελλάδα μας γιορτάζει και την έναρξη του Αγώνα κατά των Τούρκων. Μετά την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς Τούρκους, το Έθνος μας έμεινε σκλαβωμένο για περίπου 400 χρόνια! Τεράστια χρονική περίοδος γεμάτη τρόμο, καταπίεση, φτώχια, εξευτελισμούς, φυλακίσεις, βασανιστήρια, σφαγές και (το χειρότερο όλων) εξισλαμισμούς. Πολλές φορές ξεσηκώθηκαν οι δύστυχοι ραγιάδες περιμένοντας βοήθεια από άλλα χριστιανικά έθνη, μα οι προσπά θειές τους πνίγονταν στο αίμα. Όσοι δεν άντεχαν τη σκλαβιά έφευγαν στα βουνά όπου γίνονταν κλέ φτες ζώντας ελεύθεροι μέσα στις κακουχίες.
Η Εκκλησία στήριξε το Έθνος στα δύσκολα αυτά χρόνια με διάφορους τρόπους: Κράτησε ενωμένους τους Έλληνες μέσω της Πίστης, διαφύλαξε την ελληνική γλώσσα, προστάτεψε τους κυνηγημέ νους Έλληνες μέσα στα μοναστήρια, φώτισε τα σκοτάδια της σκλαβιάς με ιερείς και μοναχούς Δασκάλους του Γένους. Και, όταν έφτασε η ώρα του Ξεσηκωμού, βοήθησε με όποιον τρόπο μπο ρούσε τον Μεγάλο Αγώνα που οδήγησε στο «ποθούμενο» του πατρο-Κοσμά του Αιτωλού, την Ελευ θερία της Πατρίδας μας.
Στις 25 Μαρτίου γιορτάζουμε την Επανάσταση του 1821 που έγινε εναντίον του τουρκικού ζυγού μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς. Στην ουσία αναφερόμαστε στην ένοπλη εξέγερση των Ελλήνων εναντίον των Οθωμανών με σκοπό την ίδρυση ανεξάρτητου κράτους, του ελληνικού κράτους που υπάρχει ακόμη και σήμερα.
Με άλλα λόγια γιορτάζουμε την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Όπως, όμως, και στην περίπτωση της 28ης Οκτωβρίου, έτσι και την 25η Μαρτίου γιορτάζουμε ουσιαστικά την έναρξη και όχι τη λήξη της επανάστασης.
Πιο συγκεκριμένα, η Επανάσταση, σε διπλωματικό επίπεδο, ξεκίνησε ήδη από τα τέλη Φεβρουα ρίου του 1821 από την μακρινή Μολδοβλαχία (σημερινή Ρουμανία) από τον πρίγκηπα Αλέξανδρο Υψηλάντη. Στην Ελλάδα η εξέγερση ξεκίνησε από την Πελοπόννησο και γρήγορα εξαπλώθηκε στη Στερεά Ελλάδα κι από εκεί σε ολόκληρη τη χώρα.
Από τους κυριότερους εκπροσώπους του υπήρξε ο Ρήγας Φεραίος ή Βελεστινλής, ο οποίος είχε γράψει και το περίφημο "καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή", φράση η οποία συνδέθηκε άρρηκτα με τον απελευθερωτικό αγώνα.
Σύμφωνα με τους λαϊκούς θρύλους η Επανάσταση ξεκίνησε από τα Καλάβρυτα και συγκεκριμένα από την Αγία Λαύρα. Εκεί, ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε κρυφά τη σημαία της Επανάστασης στις 25 Μαρτίου 1821, δίνοντας το έναυσμα για τον απελευθερωτικό αγώνα. Το γεγονός αυτό καταγράφηκε ιστορικά και μάλιστα τού δόθηκε έμφαση καθώς συσχέτιζε την Εκκλησία με την Επανάσταση.
Έτσι η επέτειος εορτασμού του ιστορικού αυτού γεγονότος καθορίστηκε να γίνεται κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου. Η ιστορία κατέγραψε και βεβαίωσε ότι το λάβαρο της επανάστασης δεν σηκώθηκε τυπικά από τον ιεράρχη αλλά ουσιαστικά αφού οι έλληνες ιερωμένοι ιεράρχες, ιερείς, διάκονοι και μο ναχοί προσέφεραν και την ζωή τους ακόμη χάριν της επανάστασης!
Ιδιαίτερα από την περιοχή της Ελλάδας αναφέρονται επώνυμα στις πηγές 73 Αρχιερείς, που έλαβαν ενεργό μέρος στον Αγώνα. 42 Αρχιερείς υπέστησαν ταπεινώσεις, εξευτελισμούς, φυλακίσεις, διώξεις κάθε είδους, βασανιστήρια, εξορίες κ.λπ.
Δύο Οικουμενικοί Πατριάρχες (Γρηγόριος Ε', Κύριλλος ΣΤ') και 45 Αρχιερείς (Μητροπολίτες) εκτελέστηκαν ή έπεσαν σε μάχες. Κατά τον Γάλλο Πρόξενο Πουκεβίλ οι κληρικοί-θύματα του Αγώνα ανέρχονται συνολικά σε 6.000.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ:
§
