Μέσο & Ανώτερο | Προσέγγιση - Εισαγωγή
Διαβάζουμε ή το πρωτότυπο από την Π.∆. (Γεν. 1,1 - 2,7) ή Ελεύθερη απόδοση στη νεοελληνική, Εικονογραφημένη Βίβλος Β. Μουστάκη - Ι. Τιμαγένους, Η ∆ημιουργία, σελ. 14-15. 3.
Εξηγούμε την δημιουργία της κάθε ημέρας. Πολύ πρακτική είναι η εικονογραφημένη Βίβλος, μόνο ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΟΧΗ για προσπερνά πολλά στοιχεία από την κυρίως διήγηση.
Αναλύουμε την διήγηση σύμφωνα με τους παρακάτω στόχους.
2.1. Κύρια αφήγηση ή διήγηση
Ανάπτυξη για παιδιά Μέσου & Ανωτέρου
Αφού εξηγήσουμε την κάθε ημέρα ξεχωριστά στοχεύουμε στα υψηλά νοήματα και επεξηγούμε περισσότερο με ερωτήματα (διαδραστικό μάθημα) παρά με διήγηση:
Το σύμπαν, είναι αποτέλεσμα τύχης; -ΑΠ.: Ο κόσμος δεν είναι αποτέλεσμα τύχης αλλά δημιουργίας ενός ανωτάτου όντος, του Θεού, του τριαδικού Θεού. Ένας Θεός με τρεις υποστάσεις και είναι ο Θεός της Βίβλου και της Ορθοδοξίας. ∆εν έχει άλλο όνομα, ούτε είναι ο ίδιος με τους Θεούς των Ανατολικών θρησκειών.
Γνωρίζετε ποιος ή ποιοι στην ιστορία της ανθρωπότητας ανακήρυξαν τον εαυτό τους Θεό; - ΑΠ.: Οι εκπρόσωποι των μεγαλύτερων θρησκειών παγκοσμίως ήταν άνθρωποι (Βούδας, Μωάμεθ) και έχουν πεθάνει. ∆εν ανακήρυξαν τον εαυτό τους Θεό. Ο μοναδικός που το έκανε ήταν ο Χριστός γιατί ΌΝΤΩΣ ήταν, είναι και θα συνεχίζει να είναι μέσα στους αιώνες ο Ζωντανός Υιός και Λόγος του Θεού.
Τι όφελος είχε ο Θεός να δημιουργήσει το σύμπαν; - ΑΠ.: α. ∆εν είχε όφελος ούτε ανάγκη καμμία, αλλά δημιούργησε τον κόσμο από αγάπη και μόνο. Αυτό σημαίνει ότι τα κίνητρα του Θεού είναι ΜΟΝΟ αγαπητικά. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι πρώτα κατασκεύασε την πλάση. Έφτιαξε με τέτοιο τρόπο τον κόσμο ώστε να είναι έτοιμος να υποδεχτεί και να υπηρετήσει το ανώτερο δημιούργημα, τον άνθρωπο. Τον δημιούργησε για να διαλαλείται διαμέσου του κόσμου η θεία του δύναμη και εξουσία. β. Αλλά, τον δημιούργησε κυρίως εξαιτίας της απείρου αγάπης του κινούμενος, για να δείξει την αγάπη Του αυτή για να μας καταστήσει μετόχους, της δικής Του χαράς και δόξας και μακαριότητας. Να χαρούμε δηλ. μαζί του.
Με ποιον ή ποιους (πρόσωπα) θα χαιρόταν ο Θεός; - ΑΠ.: Με τα λογικά ιδίως όντα, αγγέλους και ανθρώπους. Αυτός είναι ο λόγος και ο σκοπός, αυτή είναι η αιτία της δημιουργίας του σύμπαντος κόσμου από το Θεό. Η αγάπη είναι το κίνητρο, το ελατήριο και η αρχή. Η ευτυχία και η μακαριότητα των λογικών όντων είναι ο σκοπός και το τέλος του.
Τι είπε ο Θεός μετά το τέλος της δημιουργίας; - ΑΠ.: “καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα ἕκτη.” Το ότι έφτιαξε τα πάντα με σοφία & λίαν καλώς βρίσκει αποδείξεις στο οτιδήποτε. π.χ. Όλη η δημιουργία έχει μία δομή, μία σειρά που είναι απόλυτα κατανοητή και ορθή. Κυριότερα η πολύπλοκη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού (ένα καλοκουρδισμένο ρολόι), αποδεικνύει ότι η πλάση είναι καλώς λίαν! Ο άνθρωπος από μόνος του δεν είναι σε θέση να αλλάξει τίποτα. ∆εν μπορεί ας πούμε να αλλάξει τη θέση των ματιών του. Και αυτό γιατί τα πάντα είναι τοποθετημένα επάνω μας με τον πιο λειτουργικό τρόπο.
Μπορεί ο κόσμος να δημιουργήθηκε μόνος του; - ΑΠ.: Όλες οι δημιουργίες από το πιο μικρό σπίρτο έχουν έναν δημιουργό. ∆εν είναι δυνατόν τα πάντα να δημιουργήθηκαν από κάποιον και το τελειότερο ον να προήλθε από το τίποτα ή από έναν πίθηκο! Η φύση, τα ζώα, η εναλλαγή των εποχών, η δομή της γης, οι πλανήτες, τα πάντα βοούν Τον ∆ημι- ουργό τους. Ο George Horace Gallup (1901-1984, Αμερικανός, ο πατριάρχης των ∆ημοσκοπήσεων) λέει ότι: «Μπορώ να αποδείξω τον Θεό στατιστικά. Ας πάρουμε το ανθρώπινο σώμα: Η πιθανότητα να έχουν γίνει όλες αυτές οι οργανικές λειτουργίες στην τύχη, είναι στατιστικά μηδενική»!
O κόσμος όλος δημιουργήθηκε σε έξι 24ωρα; - ΑΠ.: Όταν η Γραφή λέει έξι μέρες, «καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία» και «ἡμέρα δευτέρα» κ.ο.κ., δεν μας λέει ότι οι μέρες αυτές είναι 24ωρες ηλιακές μέρες, αφού ο ήλιος δεν είχε αναφανεί, για να διαχωρίζει τις ημέρες από τις νύκτες. Ο ήλιος μόλις την τέταρτη μέρα παρουσιάζεται στον ορίζοντα. ∆εν πρόκειται, λοιπόν, περί ημερών 24 ωρών, όπως είναι οι δικές μας. Πρόκειται για μακρά, μακρότατα χρονικά διαστήματα, ίσως και εκατοντάδων, ίσως και χιλιάδων, ίσως και εκατομμυρίων ετών, που η Γραφή τα ονομάζει μέρες. ∆εν είναι μέρες της καθημερινής ζωής μας. Είναι μέρες της θείας δημιουργίας. Και κάθε μία μέρα από αυτές είναι αιώνες ολόκληροι! Λέει και ο ψαλμωδός στο Θεό• «ὅτι χίλια ἔτη ἐν ὀφθαλμοῖς σου ὡς ἡμέρα ἡ ἐχθές, ἥτις διῆλθε, καὶ φυλακὴ ἐν νυκτί.» (Ψαλμ. πθ ́ 4).
∆ιακρίνουμε κάποια σειρά και τάξη στον τρόπο της δημιουργίας; - ΑΠ.: Φυσικά και υπήρξε αλλά και υπάρχει τάξη. Άρχισε από τα ατελή και προχώρησε στα τελειότερα. Από τα ανόργανα στα ενόργανα, από τα άψυχα στα έμψυχα. Πρώτα από την ανόργανη και άπλαστη και άμορφη ύλη και προχώρησε προοδευτικά στα φυτά, τα ζώα, τον άνθρωπο, τελευταία σε αυτόν, επειδή ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα των δημιουργημάτων του. Και είναι η κορωνίδα των δημιουργημάτων του Θεού ο άνθρωπος, αφού στον άνθρωπο έδωσε και ψυχή, η οποία είναι μεν πνευματική και αθάνατη, αλλά και αυτή δημιούργημα του Θεού, εκ του μη- δενός προερχόμενη.
Ο άνθρωπος δημιουγήθηκε με διαφορετικό τρόπο από ότι όλα τα υπόλοιπα όντα; - ΑΠ.: Nαι διαφορετικά, διότι τον άνθρωπο τον έπλασε με τα χέρια Του, ενώ τα υπόλοιπα δημιουρ- γήματα ”είπε και έγιναν”“. Να τονιστεί ότι με τον άνθρωπο ασχολήθηκε προσωπικά μαζί του, αφού τον έπλασε με τα χέρια Του.
Ο άνθρωπος επλάσθη κατ´ ̓εικόνα και ομοίωσιν του Θεού; - ΑΠ.: Η φράση ''κατ ́εικόνα'' σημαίνει ότι ο κάθε άνθρωπος πλάστηκε να έχει χαρίσματα και αρετές του Θεού σε μικρό βαθμό που δεν ανακαλούνται όπως π.χ. αγάπη, σοφία, ειρήνη, δύναμη κ.λπ... ενώ ο Θεός τις έχει στον υπέρτατο βαθμό. “Καθ’ ομοίωσιν” σημαίνει ότι ο κάθε άνθρωπος, με την άσκηση της αρετής (του κατ’ εικόνα δηλαδή) προσπαθέι να μοιάσει στο Θεό. ∆ηλαδή, με το να συμπεριφέρεται με φιλανθρωπία προς τους συνανθρώπους του, να αγαπά τους ''συνδούλους'' του με κάθε ευσπλαχνία και συμπάθεια κατακτά το “Καθ`ομοίωσιν” άρα γίνεται, κατά χάριν, όμοιος με το Θεό.
ΠΕΡΙ ΜΥΘΩΝ Ο ΛΟΓΟΣ
Τι είναι μύθος; Στην καθομιλούμενη γλώσσα ο μύθος είναι φαντασία, κάτι που δε θεωρείται αληθινό. Ωστόσο, κάποιοι υποστηρίζουν, χωρίς αποδείξεις βέβαια, ότι η Π.Δ. είναι μύθος ή ότι εμπεριέχει φανταστικές ιστορίες. Ας δούμε λοιπόν τι έχουμε να απαντήσουμε:
ΜΥΘΟΣ 1: “Είναι μύθος η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι πραγματικότητα”
ΑΠ: Έχουν διασωθεί τουλάχιστον 10.000 χειρόγραφα των Γραφών, τα οποία, φθάνουν όσον αφορά την ‘Παλαιά Διαθήκη’, το 200 π.Χ., και όσον αφορά την ‘Καινή Διαθήκη’, τον 1ο αιώνα μ.Χ. Κι έτσι σήμερα η επιστήμη της Κριτικής των Κειμένων έχει αποδείξει ότι η αντιγραφή των χειρογράφων έγινε πιστά διαμέσου των αιώνων και πως ελάχιστα λάθη παρεισύφρησαν μέσα στο Πρωτότυπο, τα οποία ήδη έχουν εντοπιστεί. ΠΏΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΑΥΤΟ;
Το βιβλίο αυτό δεν προσπαθεί να κρύψει τις αδυναμίες ή τις αμαρτίες των ηρώων του ή και των συγγραφέων του ή και ολοκλήρου του Εβραϊκού λαού, όπως π.χ. Καταγράφει π.χ. την βραδυγλωσία του Μωυσή και την ανυπακοή του στο Θεό, την αμαρτία του Βασιλιά Δαβίδ, ο οποίος διέπραξε μοιχεία και φόνο, καθώς και τον έλεγχό του από τον προφήτη του Θεού και πολλά άλλαπου θα μπορούσε να αποκρύψει.
Η Βίβλος δεν αναφέρει απλά κάποιες ιστορίες, οι οποίες όπως κάνουν οι μύθοι, είναι τοποθετημένες αόριστα κάπου στο παρελθόν, σε κάποια άγνωστη χώρα με άγνωστους ήρωες. Αντίθετα, οι διηγήσεις της είναι τοποθετημένες σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, μαζί με πραγματικά ιστορικά πρόσωπα. Π.χ. διαβάζουμε “Τα λόγια του Ιερεμία... προς τον οποίο έγινε λόγος του Κυρίου, στις ημέρες του Ιωσία, γιου του Αμών, βασιλιά του Ιούδα, κατά τον 13ο χρόνο της βασιλείας του. Έγινε και στις ημέρες του Ιωακείμ, γιου του Ιωσία, του βασιλιά του Ιούδα, μέχρι το τέλος του 11ου χρόνου του Σεδεκία, γιου του Ιωσία, βασιλιά του Ιούδα, μέχρι την αιχμαλωσία της Ιερουσαλήμ, κατά τον 5ο μήνα” (Ιερεμίας 1: 1-3).
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της Βίβλου είναι ότι παρ’ όλο που δεν είναι κάποιο επιστημονικό εγχειρίδιο, περιέχει πολλές επιστημονικές αλήθειες, οι οποίες όχι μόνο ήταν παντελώς άγνωστες στην εποχή τους, αλλά και οι οποίες δεν ανακαλύφθηκαν παρά μόνο στους τέσσερις τελευταίους αιώνες! Ενώ πολλοί στην αρχαία εποχή πίστευαν ότι η γη στηρίζεται πάνω σε κάτι (γιγάντιους ελέφαντες ή χελώνες ή κολόνες κλπ), η Βίβλος διακήρυξε από 15 αιώνες προ Χριστού ότι ο Θεός “κρεμάει τη γη στο τίποτα”- Ιώβ 26:7. Ενώ οι περισσότεροι πίστευαν ότι η Γη ήταν τετράγωνη ή ένα πελώριο... ταψί, η Βίβλος διακήρυξε ότι ο Θεός “Ο Θεός είναι εκείνος, που κατέχει όλη την σφαίρα της γης,”- Ησαΐας 40:22.
Ενώ μέχρι τον προηγούμενο αιώνα δεν γνώριζαν τίποτε περί μικροβίων και της χρησιμότητας του πλυσίματος και της απολύμανσης, η Βίβλος από 35 αιώνες πριν (!) περιέχει άριστους κανόνες υγιεινής. Π.χ. διέταζε ο Θεός τούς αρχαίους Ισραηλίτες να σκεπάζουνμε χώμα τα περιττώματά τους έξω από το στρατόπεδο (Δευτ.23:13), να βάζουν σε καραντίνα όσους μολύνονται με λέπρα για να μην μολυνθούν άλλοι (Λευιτ.13:1-5), να πλένουν κάθε πράγμα που θα ακουμπήσει σε ψόφια ζώα (Λευιτ.11:27-28,32-33) κ.λπ. Πώς η Αγία Γραφή κατάφερε να περιέχει επιστημονικές γνώσεις που ήταν πέρα από την δυνατότητα των ανθρώπωντης εποχής της ; Πώς , αν δεν κρύβεται από πίσω της, η σοφία του Παντογνώστη Θεού ;
ΜΥΘΟΣ 2: “Η Αγία Γραφή είναι απλά ένα ακόμα καλό βιβλίο”. -ΑΠ.: Η Βίβλος είναι ένα θαύμα, ένα λογοτεχνικό αριστούργημα.
Μερικά βιβλία χρειάζονται μια ζωή για να γραφτούν. Η Αγία Γραφή γράφτηκε σε μια περίοδο 1.600 χρόνων περίπου.
Μερικά βιβλία απαιτούν τη συνεργασία μιας ολόκληρης ομάδας επιστημόνων για να είναι άρτια και οικοδομήσιμα. Η Βίβλος είναι δουλειά περισσότερων από 40 συγγραφέων κάθε κοινωνικής τάξης, συμπεριλαμβανομένων βασιλιάδων, χωρικών, φιλοσόφων, ψαράδων, ποιητών, κυβερνητικών αξιωματούχων και επιστημόνων. Τμήματα της Βίβλου γράφτηκαν στην έρημο, σε κελί, σε παλάτι, στην εξορία, σε καιρό πολέμου και σε περίοδο ειρήνης.
Η Βίβλος γράφτηκε σε 3 ηπείρους, σε 3 γλώσσες και πραγματεύεται εκατοντάδες αμφιλεγόμενα θέματα.
Περιέχει ποίηση γεμάτη έμπνευση, ιστορία με κάθε λεπτομέρεια, σαγηνευτική βιογραφία, επιστολές, απομνημονεύματα και προφητικά κείμενα.
Παρά τη μεγάλη ποικιλία του, το βιβλίο αυτό έχει καταπληκτική συνοχή, καθώς ξετυλίγει από την πρώτη μέχρι την τελευταία του σελίδα μια συγκεκριμένη ιστορία - τη θεϊκή λύτρωση για τον άνθρωπο.
“Ένας πλανόδιος βιβλιοπώλης ήρθε στο σπίτι μου κάποια μέρα προσπαθώντας να πουλήσει τη σειρά «Μεγάλα Βιβλία του Δυτικού Κόσμου». Αυτός ξόδεψε πέντε λεπτά να μας μιλάει για τα Μεγάλα Βιβλία, κι εγώ ενενήντα για να του λέω για το Μεγάλο Βιβλίο. Τον παρακάλεσα να διαλέξει δέκα από τους συγγραφείς της σειράς «Μεγάλα Βιβλία», που να είναι όλοι από την ίδια κοινωνική τάξη, γενιά, τόπο, χρονική περίοδο, ήπειρο και γλώσσα και να αναφέρονται όλοι στο ίδιο αμφιλεγόμενο θέμα. Ύστερα τον ρώτησα: «Θα συμφωνούσαν αυτοί οι συγγραφείς;». Ο άνθρωπος αυτός σκέφτηκε λίγο και απάντησε: «Οχι». «Τι θα βγει, αν μαζέψεις τα γραπτά αυτών των δέκα συγγραφέων;» τον ρώτησα. Αμέσως απάντησε: «Μια χάβρα, ένας πονοκέφαλος». Δυο μέρες αργότερα, ο άνθρωπος αυτός αφιέρωσε τη ζωή του στο Χριστό, γιατί αναγνώρισε τη μοναδικότητα της Αγίας Γραφής και του μηνύματός της.”
ΜΥΘΟΣ 3: “Η επιστήμη είναι απέναντι από την θρησκεία””
ΑΠ.: Αυτό είναι μύθος. «Μικρή ποσότης επιστήμης, απομακρύνει από τον Θεό, μεγάλη ποσότης επιστήμης, μας οδηγεί σε Αυτόν!...», Λουί Παστέρ (Louis Jean Pasteur, Γάλλος χημικός και μικροβιολόγος, εφευρέτης της μεθόδου της "παστεριώσεως" και δημιουργός του πρώτου εμβολίου κατά της λύσσας). Μελετώντας κάποιος για παράδειγμα το ανθρώπινο σώμα μέσω της Ιατρικής ή τους πλανή- τες μέσω της αστρονομίας καταλήγει στην αρμονία, στην ομορφιά και εν τέλει στον Θεό.
ΜΥΘΟΣ 4: “Ο Αδάμ και η Εύα είναι παραμύθι””
- ΑΠ.: Ο Θεόπνευστος συγγραφέας της Π.Δ. χρησιμοποιεί τη γλώσσα και τις εκφράσεις της εποχής του για να μεταφέρει με απλοϊκό τρόπο αλλά ακριβή τρόπο το περιεχόμενο της Δημιουργίας. Αυτό σημαίνει ότι για υπερβατικές αλήθειες χρησιμοποιεί εικόνες και λέξεις της καθημερινής ζωής τής κάθε εποχής. Για παράδειγμα, ο Θεός παρουσιάζεται στην περίπτωση της δημιουργίας των ανθρώπων και των υπολοίπων δημιουργημάτων να “λέει”, “να πλάθει”, “να εμφυσάει” χωρίς ασφαλώς να έχει χέρια ή στόμα. Αυτού του είδους οι εκφράσεις ονομάζονται “ανθρωπομορφικές”. Δηλαδή δεν πρόκειται για κριολεκτική απόδοση των γεγονότων, ούτε για επιστημονική αλλά ΟΜΩΣ ούτε και φανταστική. Είναι περιγραφή της αλήθειας με τρόπο κατανοητό στον άνθρωπο, αλλά φυσικά με θρησκευτική γλώσσα.
Ωστόσο νεότερες έρευνες της επιστήμης λένε ότι μπορεί να υπάρξει δημιουργία μιας ολόκληρης οντότητας από ένα κύτταρο ή και κάποιο ιστό. Αυτό σημαίνει ότι ο δημιουργία των πρωτόλαστων είναι αληθής.
Όλοι οι άνθρωποι προέρχονται από δύο ανθρώπους! (https://virus.com.gr/oloi-oi-anthropoi-proerchontai-apo-dyo-anthropoys/) Οι ερευνητές εξέτασαν τους γενετικούς «γραμμικούς κώδικες» 5 εκατομμυρίων ζώων – συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων – από 100.000 διαφορετικά είδη και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι προερχόμαστε από ένα μόνο ζευγάρι ενηλίκων μετά από ένα καταστροφικό γεγονός, που σχεδόν εξάλειψε το ανθρώπινο είδος.
Αυτοί οι κώδικες ή αποσπάσματα DNA που βρίσκονται έξω από τους πυρήνες των ζωντανών κυττάρων υποδηλώνουν ότι δεν είναι μόνο άνθρωποι, που προέρχονται από ένα μόνο ζευγάρι όντα, αλλά και εννέα από τα 10 είδη ζώων.
Μάλιστα, η μελέτη, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 90% όλων των ζωντανών ζώων, που ζουν σήμερα προέρχονται από γονείς που άρχισαν να γεννιούνται σχεδόν το ίδιο χρονικό διάστημα, λιγότερο από 250.000 χρόνια πριν – θέτοντας σε αμφισβήτηση το πρότυπο της ανθρώπινης εξέλιξης.
Η μελέτη διενεργήθηκε από τους Mark Stoeckle από το πανεπιστήμιο Rockefeller και τον David Thaler από το πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Human Evolution. «Τα συμπεράσματα είναι πολύ περίεργα», παραδέχθηκε ο Thaler, «και αγωνίστηκα εναντίον τους όσο σκληρά μπορούσα».
