Πρακτική εφαρμογή
Ο Όσιος Θεοδόσιος αγωνίστηκε πνευματικά και έφτασε σε ύψη αρετών. Δεν σταμάτησε όμως να εργάζεται και σωματικά στο κοινόβιο που ίδρυσε· απαιτούσε μάλιστα από τους μοναχούς του να αγωνίζονται πνευματικά και σωματικά κάνοντας διάφορα διακονήματα (εργασίες). Ο σοφός ηγούμενος γνώριζε ότι η αργία (τεμπελιά) είναι μήτηρ (μητέρα) πάσης κακίας (κάθε κακού), ας μη ξεχνάμε ότι και ο Κύριος εξάσκησε το επάγγελμα του Ιωσήφ του Μνήστωρος, ο οποίος ήταν ξυλουργός.
Η οκνηρία, η τεμπελιά είναι ένα σοβαρό και ύπουλο αμάρτημα, το οποίο οδηγεί τον άνθρωπο σε σοβαρότερα αμαρτήματα. Εμείς πώς τα πάμε από οκνηρία; Στο σχολείο; Τα έχουμε φορτώσει στον κόκορα; Βοηθάμε την οικογένεια μας (στο σπίτι, στα χωράφια, στη δουλειά); Μήπως τις περισσότερες ώρες της μέρας χαζολογάμε στο διαδίκτυο; Μήπως αργολογούμε (μιλάμε για ανούσια θέματα); Κάνουμε κάτι πνευματικό μέσα στη μέρα; Αλίμονο...
Ο Όσιος Ιωάννης ο Καλυβίτης εγκατέλειψε του δικούς του και αφιερώθηκε στον Κύριο και στην άσκηση. Από μικρή ηλικία όμως είχε φανεί η κλήση του. Τι δώρο ζήτησε από τους πλούσιους γονείς του; Μήπως παιχνίδια; Ρούχα; Ένα άλογο μήπως; Όχι, ζήτησε ένα Ευαγγέλιο (δώρο ακριβό εκείνη την εποχή που δεν είχε ανακαλυφθεί η τυπογραφία), το οποίο δεν αποχωρίστηκε ποτέ.
Εμείς τι δώρα ζητάμε; Ζητάμε δώρα πνευματικά; Μήπως τα δώρα που ζητάμε δεν τα έχουμε πραγματικά ανάγκη αλλά κολακεύουν την ματαιοδοξία μας (ακριβά ρούχα συγκεκριμένων εταιριών, κοσμήματα, ηλεκτρονικές συσκευές) ή ακόμα χειρότερα μας οδηγούν στην αμαρτία;
Ο Λόγος του Θεού βρίσκεται μέσα στο Ιερό Ευαγγέλιο και πρέπει να είναι καθημερινή ασχολία κάθε χριστιανού. Διαβάζουμε καθόλου το Ιερό Ευαγγέλιο; Είναι ευλογημένη συνήθεια να διαβάζουμε έστω ένα κεφάλαιο την ημέρα (το πρωτότυπο κείμενο οι μεγαλύτεροι και τη μετάφραση η πιο μικροί). Με κάθε ανάγνωση το Άγιο Πνεύμα μάς αποκαλύπτει κάτι καινούριο και κατανοούμε πράγματα που δεν είχαμε συνειδητοποιήσει, είναι ο ασφαλής οδοδείκτης για το πώς πρέπει να ζούμε.
Ο βίος του Οσίου Ιωάννη του Καλυβίτη συγκίνησε έναν μεγάλο Άγιο της εποχής μας, τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη (μνήμη 2 Δεκεμβρίου), ο οποίος ακολουθώντας το παράδειγμά του, έφυγε κρυφά για το Άγιο Όρος σε ηλικία 12 μόλις ετών!
Και τώρα ο Σχολιασμός
Τα γεγονότα που συντελέστηκαν κατά τα Άγια Θεοφάνεια τα έχουμε διδαχθεί και λίγο ή πολύ τα γνωρίζουμε. Τι μας διδάσκουν όμως? Τι μήνυμα παίρνουμε εμείς για την δική μας ζωή?
Θα λέγαμε πως τα μηνύματα που πρέπει να κρατήσουμε είναι δύο:
Πρώτον, ο Χριστός ζήτησε από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο να Τον βαπτίσει, παρόλο που εκείνος αρχικά αρνήθηκε. Αυτό δεν μας κάνει εντύπωση? Ο Ίδιος ο Θεός ζήτησε από έναν άνθρωπο, όσο άγιος κι αν ήταν, να Τον βαπτίσει, ενώ κανονικά έπρεπε να γίνει το αντίθετο.
Αυτό μας διδάσκει πως ο Χριστός παρόλο που Είναι ο Υιός του Θεού κάνει υπακοή στο θέλημα του Πατέρα Του. Υπακοή; Μια λέξη άγνωστη στους περισσότερους από εμάς…
Πότε ήταν άραγε η τελευταία φορά που είπες στον εαυτό σου: «Κύριε μου τα αφήνω όλα επάνω Σου. Εγώ μπορεί να θέλω να γίνει αυτό (το οτιδήποτε) όμως επειδή δεν μπορώ να γνωρίζω το μέλλον και κυρίως επειδή δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι θα με ωφελήσει και τι όχι, Κάνε ό,τι νομίζεις εσύ σωστό. Σε εμπιστεύομαι απόλυτα!». Πότε έκανες πίσω, πότε χαλιναγώγησες τον εγωισμό σου, πότε έβαλες τα θέλω σου σε δεύτερη μοίρα για να υπερισχύσουν τα θέλω του Θεού? Πότε έκανες, αλήθεια, υπακοή έστω και στον (επίγειο) πατέρα σου?
«Ωχ ρε πατέρα! Άσε μας και εσύ! Θα κάνω αυτό που θέλω εγώ! Δεν θα γίνω 18? Θα σου δείξω εγώ…Θα φύγω από το σπίτι και θα κάνω ότι μου αρέσει!» Μην μου πεις πως εκπλήσσεσαι με αυτές τις φράσεις και πως για πρώτη φορά τις ακούς στην ζωή σου… Εδώ δεν μπορούμε να σεβαστούμε τον πατέρα μας και την μητέρα μας, δεν ακούμε καν τις οδηγίες και τις υποδείξεις τους, θα κάνουμε υπακοή στο θέλημα του Θεού? Και να φανταστείς πως οι γονείς μας ενδιαφέρονται μόνο για το καλό μας…Πόσο μάλλον ο Δημιουργός μας!
Είναι καιρός να βάλεις αρχή όπως πολύ σοφά λένε και οι Άγιοι μας! Δηλαδή να ξεκινήσεις σήμερα κιόλας να κάνεις υπακοή…Αρχικά στους γονείς σου…Και φυσικά στον Κύριό μας! Από τα μικρά πας στα μεγάλα, από τα ασήμαντα πας στα σημαντικά! Βάλε αρχή, ξεκίνα μην αργείς! Μεγάλη αρετή η υπακοή και μόνο όφελος θα έχεις εφαρμόζοντάς την.
Άλλωστε αυτό είναι ένα πολύ ουσιαστικό μήνυμα των Θεοφανείων. Ο Χριστός με την βάπτισή Του έκανε μια καινούρια αρχή, έσβησε όλο το παρελθόν των ανθρώπων μέχρι τότε και τους εισήγαγε σε μια νέα ζωή! Το ίδιο δεν γίνεται και με την δική μας βάπτιση? Δεν ξεκινάμε την χριστιανική μας ζωή με αυτόν τον τρόπο?
Δεύτερον, ένα ακόμη μήνυμα που θα μπορούσαμε να κρατήσουμε προέρχεται από την ίδια την ετυμολογία της λέξης. Τι σημαίνει? Σημαίνει την εμφάνιση του Θεού.
Βέβαια, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε, όσο παράδοξο κι αν ακουστεί, είναι το ακριβώς αντίθετο! Ο Θεός μέσα στην ανθρώπινη ιστορία έχει εμφανιστεί, αποκαλυφθεί για την ακρίβεια, πολύ λίγες φορές (και σε αυτό το σημείο δεν εννοούμε την αποκάλυψη που συντελείται στον καθέναν προσωπικά). Τι μας λέει αυτό?
Ο Θεός δεν είναι μάγος που θέλει να εντυπωσιάσει τον άνθρωπο με τα κόλπα του, ούτε θέλει να εκβιάσει την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου και τελικά να τον εξαναγκάσει να Τον ακολουθήσει. Ξέρει πότε εμφανίζεται και γιατί. Υπάρχει πάντοτε λόγος. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και ανούσιο. Όλα έχουν τον λόγο τους. Το γιατί φυσικά δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε εμείς, παρόλο που μια ελάχιστη ερμηνεία θα μπορούσε να δοθεί.
Ο άνθρωπος είναι ον βιωματικό. Ποιος μπορεί να το αρνηθεί αυτό? Πρέπει να ζήσει κάτι για να το πιστέψει, για να το ερμηνεύσει, για να το νιώσει.
Ο Θεός όμως μέσα στα βιώματα μας «κρύβεται» και μέσα από τα βιώματα μας αποκαλύπτεται. Αν ψάξουμε καλά μέσα μας και θα το νιώσουμε και θα το ερμηνεύσουμε και θα το πιστέψουμε!
Δεν πρέπει να ζητάμε αποδείξεις και εμφανίσεις του Θεού για να πιστέψουμε. Ο Θεός δεν είναι μαθηματική απόδειξη. Δεν αποδεικνύεται, μόνο ομολογείται!
Το να ζητάς να γίνουν θαύματα για να πιστέψεις είναι βλασφημία. Ο ίδιος ο άνθρωπος από μόνος του είναι ένα ζωντανό θαύμα. Ο κόσμος, το σύμπαν, ότι κι αν κοιτάξουμε είναι ένα θαύμα.
Αυτό δεν είναι αποκάλυψη? Πρέπει δηλαδή να δούμε τον ουρανό να ανοίγει στα δύο για να πιστέψουμε?
«Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες» (Ιω. 20, 29) είπε ο ίδιος ο Χριστός! Δηλαδή, «ΜΑΚΑΡΙΟΙ είναι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να μ’ έχουν δει».
Τα Θεοφάνεια μπορεί ως εορτή να γιορτάζονται στις 6 Ιανουαρίου κάθε έτους, όμως μέσα στην καρδιά μας μπορούμε να γιορτάζουμε κάθε μέρα τα Θεοφάνεια! Ο Θεός αποκαλύπτεται σίγουρα όποτε θέλει και κρίνει Εκείνος, όμως, αν του ζητήσουμε με συντριβή και μετάνοια να μας αποκαλυφθεί μέσα στην καρδιά μας, τότε σίγουρα ο κάθε ένας από εμάς θα ζήσει και τα προσωπικά του Θεοφάνεια!
