ΘΕΜΑ: 11.3 Γιορτάζουµε αληθινά Χριστούγεννα; - Νεοτητα Ι.Μ Φωκιδος

ΝΕΑ

15 Δεκεμβρίου 2022

ΘΕΜΑ: 11.3 Γιορτάζουµε αληθινά Χριστούγεννα;

  ΠΡΟΣΕΥΧΗ:

Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση

    Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν. 
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

    Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν. 

    ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν μπορούμε να ψάλουμε το απολυτίκιο της Γέννησης και κατόπιν ας διαβάσουμε στα παιδιά την μετάφραση για να καταλάβουν τι λέει.


    ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: Ἡ Γέννησίς Σου, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τό φῶς τό τῆς γνώσεως. ἐν αὐτῇ γάρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες ὑπό ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, Σέ προσκυνεῖν τόν Ἥλιον τῆς ∆ικαιοσύνης, καί σέ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν. Κύριε, δόξα σοι. 


    ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Η Γέννησή σου, Χριστέ, Θεέ μας, ανέτειλε στον κόσμο το φως της γνώσεως, διότι μ΄ αυτήν εκείνοι που λατρεύουν τα άστρα διδάχτηκαν από αστέρι να προσκυνούν Εσένα, τον Ήλιο της δικαιοσύνης, και Σένα να γνωρίζουν, τη σταλμένη από τα ύψη ανατολή. Κύριε, δόξα σε Σένα.





Γνωστοποιήσεις τρέχουσας εβδομάδας

1.  ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ θα ξεκινήσουν στις 7,8-1-2023.


2.  Στο μεσοδιάστημα των εορτών εκμεταλευθείτε τον χρόνο για να κάνετε κάποια/ες δραστηριότητα/τες με τα παιδιά όπως εκδρομή, βραδινή συνεστίαση πίτσας, προβολή βίντεο, επίσκεψη σε ιδρύματα ή πονεμένους ανθρώπους ή κάτι άλλο.


3. ΜΕΓΑΛΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ γνώσεων ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ και ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, Διοργανώνει το Γραφείο Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεώς μας στο Πνευματικό Κέντρο Αμφίσσης την Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2023 και ώρα 11:00 π.μ.

(Παρακαλούμε να τυπώσετε την σχετική αφίσα που υπάρχει στο τέλος του μαθήματος και αναρτήστε τη στον πίνακα ανακοινώσεων του κατηχητικού σας)


Α´ ΒΡΑΒΕΙΟ: 120€, Β´ ΒΡΑΒΕΙΟ: 80€, Γ´ ΒΡΑΒΕΙΟ: 40€. Με πολλές εκπλήξεις και δώρα, με χαρά, κέφι, τραγούδι, δώρα, διαγωνισμούς από τα παιδιά όλης της Μητρόπολής μας. Όλοι οι διαγωνιζόμενοι θα λάβουν από ένα ενθύμιο.

   ΠΡΟΣΟΧΗ:
   ΕΙΣΟ∆ΟΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΙ∆ΙΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 10 ΕΤΩΝ, ΕΦΗΒΟΥΣ, ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΜΑΣ & ΚΑΤΗΧΗΤΕΣ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΣ

    ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΕ ΣΥΝΟΔΟΥΣ, ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΜΗ ΚΑΤΗΧΗΤΕΣ. 
   
 
4. ΠΡΟΣΟΧΗ να μην ξεχάσουμε την ΕΞΟΜΟΛΟΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Επειδή μας απομένει μόνο άλλη μία εβδομάδα μέχρι τα Χριστούγεννα, γι’ αυτό παρακαλούμε να συνεννοηθείτε με τους Πνευματικούς κάθε ενορίας έτσι ώστε να φροντίσουν την εξομολόγηση των παιδιών!

5. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ: Επίσης έχουμε αναρτήσει σε παλαιότερη ανάρτηση Χριστουγεννιάτικα Τραγούδια για να αρχίσετε τις πρόβες για την Χριστουγεννιάτικη γιορτή σας ή για ψυχαγωγία των παιδιών.



ΘΕΜΑ: Ο Θεός έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
    Καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα οι πόλεις και τα χωριά μας προετοιμάζονται για την μεγάλη εορτή  βιτρίνες, δώρα, χριστουγεννιάτικα δένδρα, στολίδια. Και η αγία μας Εκκλησία μας προετοιμάζει για το μεγάλο γεγονός της Θείας Ένανθρωπήσεως, με διαφορετικό όμως τρόπο. Με το κάλεσμα για νηστεία, για έργα φιλανθρωπίας, με τους Χριστουγεννιάτικους ύμνους, την Ιερά Εξομολόγηση, τη Θεία Κοινωνία. 

    Η σκέψη μας στρέφεται με λαχτάρα στην παγωμένη εκείνη νύχτα της Βηθλεέμ. Πόσο θα θέλαμε μαζί με τους βοσκούς καί τους μάγους να συναντήσουμε τον Χριστό, που έρχεται στη γη μας! Ας Τον αναζητήσουμε λοιπόν βαθύτερα. Όχι τόσο με εξωτερικές εορταστικές εκδηλώσεις αλλά με μια βαθιά επίγνωση του μυστηρίου της καθόδου του Θεού στη γη μας. 

    Γι' αυτό σήμερα θα προσπαθήσουμε να δούμε βαθύτερα το μυστήριο της Ενανθρωπήσεως του Θεού.


Ανάπτυξη θέματος
(ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ)


Α. Το γενεαλογικό δέντρο του Χριστού (Ματθ. 1, 1-25) (Μεταφρασμένο)
"Γενεαλογικό Βιβλίο του Ιησού Xριστού απόγονου του Δαβίδ, απόγονου του Aβραάμ: ο Aβραάμ  απέκτησε τον Ισαάκ, ο Ισαάκ απέκτησε τον Ιακώβ, ο Ιακώβ απέκτησε τον Ιούδα και τους αδελφούς του, ο  Ιούδας απέκτησε το Φαρές και το Zαρά από τη Θάμαρ, ο Φαρές απέκτησε τον Eσρώμ, ο Eσρώμ απέκτησε  τον Aράμ, ο Aράμ απέκτησε τον Aμιναδάβ, ο Aμιναδάβ απέκτησε το Nαασών, ο Nαασών απέκτησε το  Σαλμών, ο Σαλμών απέκτησε το Bοόζ από τη Pαχάβ, ο Bοόζ απέκτησε τον Ωβήδ από τη Pουθ, ο Ωβήδ  απέκτησε τον Iεσσαί, ο Iεσσαί απέκτησε το Δαβίδ, το βασιλιά.

O Δαβίδ, ο βασιλιάς, απέκτησε το  Σολομώντα από τη γυναίκα του Ουρία, ο Σολομών απέκτησε το Pοβοάμ, ο Pοβοάμ απέκτησε τον Aβιά, ο  Aβιά απέκτησε τον Aσά, ο Aσά απέκτησε τον Iωσαφάτ, ο Iωσαφάτ απέκτησε τον Iωράμ, ο Iωράμ απέκτησε  τον Oζία, ο Oζίας απέκτησε τον Iωάθαμ, ο Iωάθαμ απέκτησε τον Άχαζ, ο Άχαζ απέκτησε τον Eζεκία, ο  Eζεκίας απέκτησε το Mανασσή, ο Mανασσής απέκτησε τον Aμών, ο Aμών απέκτησε τον Iωσία, ο Iωσίας  απέκτησε τον Iεχονία και τους αδελφούς του τον καιρό της εξορίας στη Βαβυλώνα.  

Kαι μετά από την εξορία στη Βαβυλώνα ο Iεχονίας απέκτησε το Σαλαθιήλ, ο Σαλαθιήλ απέκτησε το  Zοροβάβελ, ο Zοροβάβελ απέκτησε τον Aβιούδ, ο Aβιούδ απέκτησε τον Eλιακείμ, ο Eλιακείμ απέκτησε τον  Aζώρ, ο Aζώρ απέκτησε το Σαδώκ, ο Σαδώκ απέκτησε τον Aχείμ, ο Aχείμ απέκτησε τον Eλιούδ, ο Eλιούδ  απέκτησε τον Eλεάζαρ, ο Eλεάζαρ απέκτησε το Mατθάν, ο Mατθάν απέκτησε τον Ιακώβ, ο Ιακώβ απέκτησε  τον Ιωσήφ, τον άντρα της Mαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς, που αποκαλείται Xριστός.  

Όλες, λοιπόν, οι γενιές από τον Aβραάμ ως το Δαβίδ είναι δεκατέσσερις γενιές και από το Δαβίδ  ως την εξορία στη Βαβυλώνα δεκατέσσερις γενιές και από την εξορία στη Βαβυλώνα ως το Xριστό  δεκατέσσερις γενιές.  

Και να πώς γεννήθηκε ο Ιησούς Xριστός: H μητέρα του η Mαρία, αφού αρραβωνιάστηκε με τον  Ιωσήφ, χωρίς να έρθουν σε σαρκική επαφή μεταξύ τους, έμεινε έγκυος με την ενέργεια του Αγίου  Πνεύματος.

Τότε ο Ιωσήφ, ο άντρας της, επειδή ήταν δίκαιος άνθρωπος και δεν ήθελε να την εκθέσει,  σκέφτηκε να τη χωρίσει κρυφά. Αλλά ενώ αυτός έκανε αυτές τις σκέψεις, ένας άγγελος του Kυρίου  παρουσιάστηκε στο όνειρό του και του είπε: Ιωσήφ, γιε του Δαβίδ, μη διστάσεις να πάρεις μαζί σου τη  Mαρία, τη γυναίκα σου, γιατί αυτό που γεννήθηκε μέσα της προέρχεται από το Πνεύμα το Άγιο.

Θα  γεννήσει λοιπόν γιο και θα τον ονομάσεις Ιησού, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους. Kι όλο αυτό έγινε έτσι που να εκπληρωθεί αυτό που είχε πει ο Kύριος μέσω του προφήτη: Δείτε! H  παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και θα τον ονομάσουν Εμμανουήλ, που σημαίνει: O Θεός μαζί  μας.  

Όταν ξύπνησε ο Ιωσήφ από τον ύπνο, έκανε όπως τον πρόσταξε ο άγγελος του Kυρίου και πήρε  μαζί του τη γυναίκα του. Και δεν είχε σχέση μαζί της, ούτε από τη στιγμή που γέννησε το γιο της τον  πρωτότοκο και τον ονόμασε Ιησού."

Β. Ερμηνευτικά σχόλια 

   Γενεαλογικό βιβλίο: Ο Χριστός ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Όπως όλοι οι άνθρωποι, είχε  καταγωγή. Είχε προγόνους και συγγενείς. Ήταν ιστορικό πρόσωπο και όχι γέννημα της φαντασίας των  ανθρώπων. Γι’ αυτό και ο ευαγγελιστής Ματθαίος καταγράφει το γενεαλογικό δέντρο του Χριστού, για να  μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Χριστός εκτός από Υιός του Θεού ήταν και Υιός ανθρώπου.  


    Αβραάμ, Δαβίδ, μετοικεσία Βαβυλώνος, Χριστός: δεκατέσσερις γενιές σημαίνει περίπου 1400 χρόνια  μέχρι τον ερχομό του Χριστού. Όλη η Παλαιά Διαθήκη αποτυπώνεται στους προπάτορες του Χριστού, που  σημαίνει ότι ο Χριστός είναι ο τελευταίος της Παλαιάς και ο Πρώτος της Καινής διαθήκης, Αυτός που  εκπληρώνει την επαγγελία, υπόσχεση του Θεού στον Αβραάμ ότι από τη γενιά Του θα γεννηθεί ο  Μεσσίας, αλλά και αρχίζει μία καινούρια εποχή για τον κόσμο και τους ανθρώπους, καθώς με τη δική Του  γέννηση ο άνθρωπος επιστρέφει στο Θεό, από τον Οποίο απομακρύνθηκε στα χρόνια της Παλαιάς  Διαθήκης με την πτώση του στην αμαρτία.  


    Με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος: ο Χριστός δε γεννήθηκε όπως όλοι οι άνθρωποι, από την ένωση  του άντρα και της γυναίκας, αλλά από μια γυναίκα και με τον τρόπο που το Άγιο Πνεύμα ήξερε. Ερχόμαστε ξανά στην πρώτη στιγμή της δημιουργίας του κόσμου και του ανθρώπου. Ο άνθρωπος  δημιουργείται «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού» και ο Θεός φυσά μέσα του την «ζώσα πνοή» Του,  μεταδίδοντας στον άνθρωπο τις ιδιότητές Του, την αγάπη, την ελευθερία, την δημιουργικότητα, τη  συνείδηση, το λογικό και καλώντας τον να του μοιάσει.


    Δεν είναι ο πρώτος άνθρωπος γεννημένος από την ένωση των ανθρώπων, αλλά έρχεται απ’ ευθείας από το Θεό. Τώρα ο Χριστός προσλαμβάνει την  ανθρώπινη φύση και από το Θεό (δια του Αγίου Πνεύματος) και από τον άνθρωπο (την Παναγία). Ξεκινά  λοιπόν μία νέα εποχή, όπου ο άνθρωπος ξαναβρίσκει την θεϊκή του καταγωγή, χωρίς να γίνεται από το μηδέν. Διατηρεί την ανθρώπινη φύση και προσλαμβάνει την θεϊκή. Έτσι, ο Χριστός είναι τέλειος  άνθρωπος, αλλά και τέλειος Θεός, ενώ δεν υπόκειται στο νόμο της φθοράς και του θανάτου.


    Ο κάθε  άνθρωπος που προέρχεται από την ένωση άνδρα και γυναίκας έχει μέσα του την φθορά, όχι μόνο λόγω της αμαρτίας, αλλά και λόγω της εισόδου στο χρόνο. Γι’ αυτό και κάνουμε παιδιά, για να παρατείνεται το γένος μας στον αιώνα. Ο Χριστός δεν έχει τέτοια φθορά, γιατί δεν μπαίνει με τον φυσικό τρόπο στο χρόνο. 


    Σκέφτηκε να τη χωρίσει κρυφά: ο Ιωσήφ ήξερε ότι δεν είχε σχέσεις με την Παναγία. Υπέθεσε λοιπόν ότι πήγε με κάποιον άλλο άνδρα και έμεινε έγκυος. Δεν ήθελε όμως να τη χωρίσει δημόσια, γιατί θα έπρεπε να  τιμωρηθεί, ακόμη και με θάνατο δια λιθοβολισμού, όπως προέβλεπε το εβραϊκό δίκαιο. Γι’ αυτό και  θέλησε να την διώξει κρυφά, στέλνοντάς την σε άλλους συγγενείς. Ο Θεός όμως του στέλνει έναν άγγελο  και τον πληροφορεί για το ότι ο υιός της Μαρίας θα ονομαστεί «Ιησούς», δηλαδή ο Θεός σώζει το λαό  Του. Του δείχνει ποια είναι η αποστολή του Χριστού, να σώσει το λαό του Ισραήλ και κατόπιν όλο τον  κόσμο από την αμαρτία, το θάνατο και την απομάκρυνση από το Θεό. Του αναφέρει ακόμη ότι στο  πρόσωπο του Χριστού θα εκπληρωθεί και η προφητεία του Ησαΐα, δηλαδή της Παλαιάς Διαθήκης  ολόκληρης (γιατί στο πρόσωπο του Ησαΐα αποτυπώνονται όλοι οι προφήτες) ότι ο Θεός είναι μαζί μας. Γι’  αυτό και το παιδί θα ονομαστεί «Εμμανουήλ». Δύο λοιπόν τα ονόματα και δύο οι αποστολές. Να σωθεί ο  κόσμος και να εκπληρωθεί η Παλαιά Διαθήκη.  


    Δεν είχε σχέση μαζί της: ο Ιωσήφ είχε τέσσερα παιδιά από προηγούμενο γάμο. Σεβάστηκε όμως την  Παναγία και την είχε ως προστατευόμενη στη ζωή του και όχι ως γυναίκα του. Αυτό δείχνει τελικά ότι  όποιος πλησιάζει αληθινά το Θεό, ξεχνά τα δικαιώματά του και τις ανάγκες του, και γίνεται άνθρωπος που χαίρεται την ζωή του Θεού πάνω από οτιδήποτε άλλο. Ο δρόμος του Ιωσήφ μας δείχνει ότι χρειάζεται τα  Χριστούγεννα, αλλά και κάθε γιορτή της πίστης, να τη γιορτάζουμε με τον τρόπο που θέλει ο Θεός,  δηλαδή με την αγάπη προς Εκείνον και τον συνάνθρωπο, τον σεβασμό, προς αυτό, όπως επίσης και με την  παραίτηση από τα δικαιώματά μας. Να μην είμαστε εμείς το κέντρο της γιορτής, αλλά ο Χριστός. Όχι τα  υλικά, αλλά η σχέση μας με το Χριστό, η Θεία Κοινωνία, η Εκκλησία, η Αγάπη.


 Γ. Οικογένεια και Χριστούγεννα  

Τα Χριστούγεννα ασφαλώς είναι μια σπουδαία οικογενειακή γιορτή, αφιερωμένη περισσότερο στα  παιδιά. Οι μέρες των σχολικών διακοπών, η μαγεία του στολισμού και όλες αυτές οι προετοιμασίες, τα  ήθη και τα έθιμα, σημαδεύουν ανεξίτηλα την παιδική ζωή με υπέροχες, νοσταλγικές  αναμνήσεις. Παραδόσεις, λοιπόν, χριστουγεννιάτικες. Αν και εκφράζονται με διαφορετικούς τρόπους και  συνήθειες, έχουν μια παγκόσμια κυρίαρχη τελετουργική έκφραση: τη συνάντηση των περισσότερων μελών της ευρείας οικογένειας γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Κάποτε όμως τα παιδιά γίνονται ενήλικες. Αυτό οι γονείς κάνουν πως το ξεχνούν, προσπαθούν να κρατήσουν τα χριστουγεννιάτικα ήθη και  έθιμα κάτω από το παλιό καθεστώς των δικών τους αντιλήψεων και της παλιάς κηδεμονίας των παιδιών  τους.  

 

    Αρκετοί γονείς αναλαμβάνουν τον ρόλο του πατριάρχη της οικογένειας, θέλοντας να  συγκεντρώσουν ολόκληρο το… σόι. Μαζί με τον κόπο, τον χρόνο και τα έξοδα, η χριστουγεννιάτικη  προετοιμασία περιλαμβάνει και την άσκηση κάθε είδους ψυχολογικής πίεσης προς τα μεγάλα πια παιδιά  τους: «εγώ που σε μεγάλωσα, σε σπούδασα, σου ανατρέφω τα παιδιά σου, θα με πεθάνεις από τον καημό  μου, τι θα πει ο κόσμος» κλπ. Η ενοχή, ο κίνδυνος υγείας, η απειλή της κοινωνικής έκθεσης και ό,τι άλλο τέλος πάντων κυκλοφορεί ως μοτίβο στις οικογένειες επιστρατεύονται αυτές τις άγιες μέρες, προκειμένου  να κοπάσουν οι διαμαρτυρίες και να πειθαρχήσουν οι αντιρρησίες.  

    

    Τα ενήλικα, ιδίως παιδιά, νιώθουν την αφόρητη γονεϊκή πίεση να ακυρώσουν δικά τους σχέδια για να μη  λείψουν από την χριστουγεννιάτικη συγκέντρωση. Όμως, κάποιες φορές, κατέληξε να συμβεί αυτό που φοβόντουσαν: να υποστούν για παράδειγμα τα φαρμακερά βέλη κάποιου συγγενή, όταν το γλέντι  προχώρησε και άρχισε να « μιλάει το κρασί», βιώνοντας τον κίνδυνο να τιναχτεί στον αέρα η όλη  προετοιμασία και καλή πρόθεση του οικοδεσπότη και γονιού τους, αν δεν έδιναν «τόπο στην οργή».  

 

    Σήμερα, οι περισσότεροι νεαροί ενήλικες απεχθάνονται την επανάληψη- «τα ίδια και τα ίδια»- την  υποκρισία μεταξύ των συγγενών, προτιμούν τις αλλαγές, το διαφορετικό αλλά και την γνησιότητα των  σχέσεων. Συχνά θέλουν να μείνουν μακριά από κάποιους συγγενείς, αν στο παιδικό παρελθόν  τους υπήρξαν κάποιες δυσάρεστες εμπειρίες μαζί τους, τότε που το χριστουγεννιάτικο τραπέζι έληξε  άδοξα σε μια ατμόσφαιρα αρνητικά φορτισμένη. Είναι αλήθεια ότι συχνά κάποιες προηγούμενες  παρεξηγήσεις, κάποιες μικρές δυσάρεστες εκπλήξεις ή υπόκωφες διαφορές μεταξύ των μελών της  ευρείας οικογένειας καραδοκούν ενάντια στο γιορταστικό πνεύμα. Παρόλα αυτά είναι γνωστό ότι οι  γονείς επιμένουν, υποστηρίζοντας φανατικά την άποψη ότι είναι τα Χριστούγεννα που θα ξεχαστούν οι  διαφορές , θα λυθούν οι παρεξηγήσεις και θα έλθουν πιο κοντά ακόμα και τα πιο απομακρυσμένα μέλη  της οικογένειας, θείοι, ξαδέλφια, εξ αίματος ή αγχιστείας. Έτσι, θα αναζωογονηθούν οι δεσμοί, θα  επιβεβαιωθεί ότι «είμαστε ένα μεγάλο και δεμένο σόι», δηλαδή μια ομάδα κοινωνικά ισχυρή και  αξιοσέβαστη.  

    
    Θα φάμε ή θα φαγωθούμε; Είναι ένα δανεισμένο από κάπου σλόγκαν των χριστουγεννιάτικων  ευχών μου, στα αδιέξοδα παράπονα , όταν πιέζονται να υποχωρήσουν μπροστά στα κλάματα ή και στους  πιο στυγνούς γονεϊκούς εκβιασμούς. Τα ενήλικα- μερικές φορές και… υπερήλικα- παιδιά, κυριολεκτικά  καταστρέφουν τις γιορτές τους, τα προσωπικά σχέδια και τις επιθυμίες τους, υποχωρώντας σε  εκβιασμούς…. μη υγείας και μη μακροημέρευσης των γονιών και πεθερικών τους. Όλοι θα έχουμε  ακούσει τριγύρω μας εκείνες τις γνωστές ατάκες «του χρόνου δεν ξέρω αν θα ζω, αν θα 'χω την υγειά μου  να σας προσφέρω αυτό το τραπέζι αλλά ποτέ δεν υπόσχονται ότι αν δεν συμβεί το… μοιραίο αυτός ο  εκβιασμός θα είναι ο τελευταίος!  

Τα αποτελέσματα λοιπόν αυτής της επίπονης και ψυχαναγκαστικής σύναξης δεν είναι πάντα  χαρούμενα και ευτυχισμένα. Αρκετά συχνά εξανεμίζονται οι καλές προθέσεις του γονιού- οικοδεσπότη  κάτω από υπόκωφους υπαινιγμούς μεταξύ ακόμα και των πιο στενών συγγενών που εκφράζουν από τον  ανταγωνισμό μεταξύ των ακαδημαϊκών επιδόσεων των παιδιών τους αλλά και την οικονομική επιφάνεια  όσο και… την διαφάνεια των πιο απόκρυφων οικογενειακών μυστικών. Ο απόηχος μπορεί να φτάσει μέχρι το ερχόμενο Πάσχα και καθόλου σπάνια μέχρι τα… επόμενα Χριστούγεννα και να μολύνει με έμμεσο  τρόπο και άλλα μέλη της ευρείας οικογένειας, που δεν πήραν μέρος στις άμεσες διαμάχες. Πιο συχνά τα  εγγόνια ή τα ξαδέλφια θα υποστούν τις συνέπειες της συμπεριφοράς των γονιών τους, αναγκασμένα να  ακολουθήσουν την παρεξήγηση, αλλάζοντας… προς το ψυχρό και εχθρικό τις συμπεριφορές τους.  

Το χάσμα των γενεών και αντιλήψεων: Οι παραδόσεις, όσο περισσότερο εκφράζονται με  επιτακτικούς- υποχρεωτικούς τρόπους άλλο τόσο σαμποτάρουν τον ευγενή σκοπό για τον οποίο  καθιερώθηκαν. Οι προσταγές καταστρέφουν όχι μόνο αυτές τις ιδιαίτερες μέρες αλλά μολύνουν σε βάθος  χρόνου τις πολυπόθητες και περιζήτητες σχέσεις αγάπης και τρυφερότητας. Πραγματικά είναι πλούτος  ψυχής να συναντιούνται άνθρωποι, δεμένοι με δεσμούς αίματος και αγάπης, να τηρούν τις παραδόσεις με καλή διάθεση, να βιώνουν ξανά μαζί τη στοργική αφοσίωση, να μοιράζονται τις κοινές αναμνήσεις  τους. Αφηγήσεις και αναμνηστικά ανέκδοτα πραγματικά ωφελούν τα μέλη μιας ευρείας και πολυμελούς  οικογένειας.  

Ο μετασχηματισμός της σχέσης γονιού-παιδιού: Οι γονεϊκές προσταγές καταλήγουν σε αγγαρείες,  οδηγούν σε αυταρχισμό, αναγκάζοντας τους νεαρούς ενήλικες να καταφεύγουν σε ένα σωρό καυστικά  σχόλια και υποδείξεις προς τους γονείς, μόνο και μόνο για να ξεφορτωθούν αυτό το άδικο και παράλογο  αυτό χρέος. Αν όμως έχουν την απαίτηση βοήθειας και προσφοράς εκ μέρους των γονιών τους, ζητώντας  π.χ. την οικονομική τους υποστήριξη, την αποκλειστική φροντίδα τους στο μεγάλωμα των παιδιών, το μαγείρεμα κλπ., θα πρέπει να αναμένουν τα βαριά ανταλλάγματα, τον εκβιασμό, την πρόφαση αδυναμίας αλλά και την έλλειψη φιλικού περίγυρου των γονιών τους, λόγω της αποκλειστικής  απασχόλησής τους στη ζωή των παιδιών τους.  


Τα ενήλικα παιδιά θα χρειασθεί να αξιολογήσουν τον εαυτό τους και τις ανάγκες τους εξίσου  δίκαια με τις ανάγκες των γονιών τους. Θα χρειασθεί για παράδειγμα να εξηγήσουν με ειλικρίνεια τις  επιθυμίες τους, να οπλισθούν με θάρρος και σταθερότητα προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις αρνητικές  αντιδράσεις. Μια ρεαλιστικά διατυπωμένη ενημέρωση των γονιών είναι πως μάλλον είναι αγχωτικό να  περνάμε τα Χριστούγεννα με ανθρώπους που αγαπάμε μεν πάρα πολύ αλλά θα θέλαμε να κάνουμε κάτι  άλλο με άλλους. Με τον χρόνο, οι γονείς θα το πάρουν απόφαση και πολύ πιθανά να βρουν άλλες λύσεις  ή να αναπτύξουν διαφορετικές απόψεις.

    Πάντως ό,τι και να αποφασίσουμε, το καλύτερο είναι να το  κάνουμε δεκτό μέσα μας ως επιλογή και όχι ως συμβιβασμό. Αυτό θα κλείσει την συναισθηματική  εκκρεμότητα και θα περιορίσει το άγχος και τον θυμό.  




Δ. Κάρολος Ντίκενς και τα Χριστούγεννα  

    Η ιστορία του Σκρουτζ: Η περίφημη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» («A Christmas Carol») µε  κεντρικό ήρωα τον τσιφούτη και μίζερο Σκρουτζ είναι η αγαπημένη της κινηματογραφικής κάµερας και  ταυτόχρονα το γνωστότερο έργο του Ντίκενς. Χαρακτηρίστηκε «εθνικό αγαθό, ικανό να τονώσει τα  προσωπικά αποθέµατα καλοσύνης καθενός και καθεµιάς που το διαβάζει».  

    Από πολλούς θεωρείται µάλιστα ότι η σηµερινή αντιμετώπιση των Χριστουγέννων ως µιας  «εκκοσµικευµένης» οικογενειακής γιορτής µε κύρια χαρακτηριστικά το φαγητό, το ποτό, τον χορό, τα  παιχνίδια και την εν γένει γενναιόδωρη διάθεση σε αντίθεση µε τον έντονα θρησκευτικό χαρακτήρα, ο  οποίος κυριάρχησε στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα, οφείλεται εν πολλοίς στο έργο του  Ντίκενς. 

    Αυτός επανέφερε την εποχική ευθυµία ύστερα από την απαγόρευση των – σχετικών µε τα  Χριστούγεννα – «παγανιστικών τελετουργικών» που είχε επιβάλει η εξουσία των Πουριτανών τον 17ο  αιώνα στον αγγλόφωνο κόσµο επηρεάζοντας αποφασιστικά αυτόν καθαυτόν τον εορτασµό στις χώρες της  Δύσης... 


Ε. Χριστούγεννα ορθόδοξα ή προτεσταντικά  
Αγγλία: Στην Αγγλία οι "κάλτσες των δώρων" κρεμιούνται στο τζάκι ή στην πόρτα και είναι έτοιμες  να υποδεχθούν τα δώρα από τον Father Christmas, που τα ρίχνει από την καμινάδα, καθώς περνάει πετώντας με το έλκηθρό του πάνω από τις στέγες των σπιτιών. Οι "κάλτσες των δώρων" είναι οι κάλτσες,  που ο Άγιος Βασίλης αφήνει τα δώρα για τα παιδιά και συνήθως τοποθετούνται κοντά στο τζάκι ή στη  βάση του Χριστουγεννιάτικου δένδρου, δίπλα στη φάτνη ή στην εξώπορτα. Σύμφωνα με τη “βόρεια” αυτή  χριστιανική παράδοση, όλα άρχισαν σε ένα σπίτι ενός πατέρα με τρεις κόρες, που πρόσφατα είχαν χάσει  τη μητέρα τους. Οι δουλειές του πατέρα δεν πήγαιναν και πολύ καλά και έτσι η οικογένεια μετακόμισε σε  ένα παλιό και πιο μικρό σπίτι. Όταν όμως οι κόρες έφθασαν σε ηλικία γάμου, ο πατέρας έπεσε σε  απόγνωση, καθώς δεν μπορούσε να τις προικίσει. Τότε, όμως, πλησίαζαν και τα Χριστούγεννα.
Ο Άγιος Βασίλης, που γνώριζε τη κατάσταση, αποφάσισε να βοηθήσει. Έτσι, όταν η οικογένεια  έπεσε να κοιμηθεί, ερχόμενος ο Άγιος Βασίλης τοποθέτησε από ένα πουγκί με χρυσό στις κάλτσες των κοριτσιών, που τις είχαν αφήσει κοντά στο τζάκι με άλλα ρούχα, για να στεγνώσουν. Το επόμενο πρωί οι κοπέλες βρήκαν με μεγάλη έκπληξη τα δώρα του Αϊ Βασίλη και η ζωή τους άλλαξε. Αυτό το έθιμο τηρείται  σε πολλές χώρες με διάφορες παραλλαγές, όπως είσοδος του Αγίου από τη καμινάδα ή από τον κήπο  (σημεία που τα παιδιά το επόμενο πρωί βρίσκουν τα δώρα τους). Στην Αγγλία το έθιμο επιβάλει το σπίτι να είναι πλούσια διακοσμημένο για την υποδοχή του Αγίου  Βασιλείου.

Η αγγλική κλασική διακόσμηση περιλαμβάνει φωτεινά κόκκινα αλεξανδρινά γύρω από το  τζάκι, καθώς και κλαδιά “γκι”, που κρέμονται από την οροφή του σπιτιού. Σύμφωνα με την παράδοση,  όποιος στέκεται κάτω απ΄ αυτά, πρέπει να ανταλλάσσει φιλιά με αγαπημένα πρόσωπα. Για τους Άγγλους  δεν νοείται εορταστικό χριστουγεννιάτικο τραπέζι χωρίς γεμιστή γαλοπούλα (με τρεις διαφορετικές  γεμίσεις: κάστανα, εντόσθια και κρέας λουκάνικου), κρεατόπιτα και χριστουγεννιάτικη πουτίγκα για καλή  τύχη.  


Στη μεσαιωνική Αγγλία ο εορτασμός των Χριστουγέννων περιελάμβανε την παρασκευή μιας  γιγαντιαίας πίτας. Τα συστατικά της ήταν: 80 κιλά αλεύρι, 20 λίβρες βούτυρο, 4 χήνες, 2 κουνέλια, 4  αγριόπαπιες, 2 κόκορες, 6 μπεκάτσες, 4 πέρδικες, 2 βοδινές γλώσσες, 2 τουρλίδες, 6 περιστέρια και 7  κοτσύφια!  


Στη βικτοριανή Αγγλία οι γαλοπούλες θεωρούνταν εξαιρετική λιχουδιά και αποτελούσαν, όπως και  σήμερα, το κατεξοχήν χριστουγεννιάτικο δείπνο. Οι περισσότερες εκτρέφονταν στο Νόρφολκ και τις  οδηγούσαν στις αγορές του Λονδίνου... πεζή. Για να μη λερωθούν τα πόδια τους, τους φορούσαν ειδικά  παπουτσάκια από λινάτσα ή δέρμα! Αντίθετα, στις χήνες άλειφαν τα πόδια τους με πίσσα!  


Ακόμη και σήμερα σε μερικές βρετανικές περιοχές υπάρχει ένα περίεργο έθιμο! Οι αγρότες  γλεντούν σε κήπους με μηλιές την παραμονή των Χριστουγέννων και αφού σκοτεινιάσει, πηγαίνουν στα  περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλαιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα τραγουδούν τα  κάλαντα. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός, ότι πυροβολούν στα κλαριά για να διώξουν τα κακά  πνεύματα. Επίσης, πριν από χρόνια άφηναν τριγύρω γλυκίσματα, για να καλοπιάσουν τα πνεύματα και να  εξασφαλίσουν καλή σοδειά.  


Αυστρία: Η Αυστρία συνδέεται πολύ με... τη μουσική! Το πολύ γνωστό χριστουγεννιάτικο τραγούδι  "Άγια Νύχτα", το οποίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, τραγουδήθηκε για πρώτη φορά στην Αυστρία  στις αρχές του 19ου αιώνα. Στην Αυστρία, όπως και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, η περίοδος  των εορτών ξεκινάει την τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου ή την πρώτη του Δεκεμβρίου. Οι Αυστριακοί  κατασκευάζουν παραδοσιακά στεφάνια και τοποθετούν πάνω τους κεριά. Κάθε Κυριακή που ακολουθεί,  ανάβουν ένα ακόμη κερί μέχρι και την 24 Δεκεμβρίου. Τα στεφάνια κατασκευάζονται σε πολλές παραλλαγές. Ποικίλλουν από κλασικά στρογγυλά με σκουροπράσινα κλαδιά πεύκου, κουκουνάρια και  κόκκινους φιόγκους μέχρι τα πιο μοντέρνα με πολύχρωμα αλεξανδρινά. Μόλις κόψουν τα κλαδιά, τα  περνούν πάνω από φλόγα κεριού, για να διατηρηθούν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.  


Τα δώρα στα παιδιά τα μοιράζει ο Άγιος Νικόλαος με βοηθό του τον Krampus στις 6 Δεκεμβρίου. Η  εορταστική περίοδος τελειώνει με τον εορτασμό των Θεοφανείων στις 6 Ιανουαρίου. Τα παιδιά ντυμένα  σαν τους τρεις Μάγους γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα κάλαντα, εύχονται ένα ειρηνικό και  ευλογημένο νέο έτος, ενώ τα χρήματα που συγκεντρώνουν τα προσφέρουν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Όσο για το εορταστικό τραπέζι των Χριστουγέννων, σ' αυτό κυριαρχεί ψητή χήνα με διάφορες  γαρνιτούρες, ενώ ένα μεγάλο ψάρι ψητό φτάνει συνήθως στο τραπέζι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.   


Γερμανία: Στη Γερμανία το διάστημα που προηγείται των Χριστουγέννων είναι πολύ σημαντικό. Για κάθε οικογένεια τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα και το χριστουγεννιάτικο κέικ αποτελούν παραδοσιακά έθιμα. Χαρακτηριστικές είναι και οι χριστουγεννιάτικες αγορές στο κέντρο κάθε πόλης, που  εμφανίζονται από το πρώτο Σαββατοκύριακο του Δεκεμβρίου και τελειώνουν την παραμονή των Χριστουγέννων. Οι πάγκοι της χριστουγεννιάτικης αγοράς έχουν γεύση μεσαιωνικού παραμυθιού, γεμάτοι καθώς είναι με γλυκά, στολίδια και ζεστό κόκκινο γλυκό κρασί με μπαχαρικά.  


Στις 6η Δεκεμβρίου γιορτάζεται ο Σανκτ Νικολάους (ο Άγιος Νικόλαος), που μοιάζει με τον Άγιο  Βασίλειο ως προς το έθιμο των δώρων. Στη λαογραφική του έκδοση φέρνει δώρα στα καλά παιδιά, αλλά  και ένα δεματάκι βέργες για να δείρει τα παιδάκια, που δεν ήταν φρόνιμα. 

 

Οι Γερμανοί φροντίζουν πολύ τη διακόσμηση των σπιτιών τους την περίοδο των Χριστουγέννων,  ενώ στον κήπο στολίζουν ένα αληθινό φυτεμένο έλατο με λαμπάκια. Λέγεται, ότι ο Μαρτίνος Λούθηρος ξεκίνησε την παράδοση των αναμμένων λαμπών στο χριστουγεννιάτικο δέντρο στη Γερμανία τον 16ο  αιώνα. Η εικόνα ενός πράσινου δέντρου την παραμονή των Χριστουγέννων, με τα αστέρια να λάμπουν  στον ουρανό από πάνω του, λέγεται ότι του έκανε μεγάλη εντύπωση κι έτσι τοποθέτησε ένα παρόμοιο δέντρο, διακοσμημένο με αναμμένα κεριά, μέσα στο σπίτι του. Στα μέσα του 1800, το έθιμο του χριστουγεννιάτικου δένδρου είχε επεκταθεί ταχύτατα σε όλο τον κόσμο.  


Το χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίζεται την παραμονή των Χριστουγέννων. Στα περισσότερα  σπίτια κάτω από το δέντρο υπάρχει και η παραδοσιακή φάτνη. Το δέντρο είναι στολισμένο με φιγούρες  (αγγελάκια, κ.ά.) ή με μπαλίτσες και φωτίζεται με αναμμένα κεράκια ή λαμπάκια. Οι γονείς τοποθετούν τα δώρα κρυφά κάτω από το δέντρο και δίπλα στη φάτνη, για να τα βρουν τα παιδιά επιστρέφοντας από την  εκκλησία.  


Επίσης, στη Γερμανία συναντάται συχνά το έθιμο του λεγόμενου Adventskranz. Πρόκειται για ένα  κηροπήγιο από κλαδιά ελάτου, που είναι πλεγμένα έτσι, ώστε να σχηματίζουν ένα στεφάνι. Πάνω στο  στεφάνι βρίσκονται τέσσερις θέσεις για κεριά, που συμβολίζουν τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες πριν  τα Χριστούγεννα. Όπως και στην Αυστρία, κάθε Κυριακή οι Γερμανοί ανάβουν ένα κερί παραπάνω, μετρώντας αντίστροφα το χρόνο που απομένει για τον ερχομό των Χριστουγέννων. Τέσσερις βδομάδες  πριν τα Χριστούγεννα ανάβουν ένα κερί, την επόμενη βδομάδα δύο, τη μεθεπόμενη τρία και τελικά την  τελευταία Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα ανάβουν τέσσερα κεριά.  


    Σε όλα τα σχολεία γίνονται χριστουγεννιάτικες γιορτές με θεατρικές παραστάσεις, όπου τα παιδιά  ανταλλάσσουν δώρα. Το έθιμο αυτό ονομάζεται Wichteln και ακολουθείται και στις γιορτές των μεγάλων.  Κάθε ένας φέρνει ένα ή παραπάνω δωράκια και τα βάζει μαζί με τα άλλα κάτω από το χριστουγεννιάτικο  δέντρο. Όταν έρθει η ώρα, ένας, ένας με τη σειρά περνάνε όλοι κάτω από το δέντρο και παίρνουν από ένα  δωράκι μέχρι που να τελειώσουν.  


    Ένα άλλο έθιμο είναι και το Adventskalender. Πρόκειται για ένα ημερολόγιο με 24 θέσεις αριθμημένες από το 1 μέχρι το 24, που συμβολίζουν τις ημέρες του Δεκεμβρίου πριν από τα Χριστούγεννα. Οι θέσεις είναι κλεισμένες με πορτάκια. Κάθε μέρα ανοίγουν το αντίστοιχο πορτάκι και  βρίσκουν μια έκπληξη, που μπορεί να είναι ένα σοκολατάκι, ένα ζαχαρωτό, ένα παιχνίδι, κ.ά. Τα δώρα  φέρνει το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων ο Βάιναχτσμαν (Weihnachtsmann) ή ο Χριστούλης  (Christkind). Το έθιμο αυτό ξεκίνησε από τη Μεταρρύθμιση του Λούθηρου, για να δώσει μια πιο γιορταστική μορφή στην ημέρα της γέννησης του Χριστού.  


Αμέσως μετά τα Χριστούγεννα συναντάμε και το έθιμο των τριών μάγων. Από τις 27 Δεκεμβρίου  μέχρι και τις 6 Ιανουαρίου, παιδάκια που είναι ντυμένα τρεις μάγοι πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και  τραγουδούν. Παριστάνουν τους τρεις μάγους, που επιστρέφουν από τη Βηθλεέμ. Όποιος ανοίξει την  πόρτα, τους δωρίζει γλυκά και ξηρούς καρπούς ή δίνει λεφτά. Σε αντάλλαγμα, οι τρεις μάγοι γράφουν με  κιμωλία τα αρχικά τους (δηλαδή Γκασπάρ, Μελχιόρ και Μπάλταζαρ) και το τρέχον έτος, π.χ. 20 * C + M + B + 10. Το γκράφιτι αυτό θεωρείται, ότι φέρνει γούρι και γι’ αυτό δεν το σβήνουν, έτσι σε μερικά σπίτια  μπορεί να δει κανείς τις υπογραφές των μάγων ολόκληρων δεκαετιών.



ΣΤ. Η προετοιμασία της καρδιάς και της ψυχής για τα Χριστούγεννα  

Έξω στον "κόσμο", οι έμποροι στολίζουν τις βιτρίνες των καταστημάτων και οι εταιρίες δώρων  αρχίζουν τον κατακλυσμό των διαφημίσεων. Και στις δύο περιπτώσεις, "Χριστούγεννα" = κάντε δώρα,  πάρτε δώρα, στολίστε, αγοράστε, κ.τ.λ. Σκοπός των εμπορικών στολισμών & του κατακλυσμού των  διαφημίσεων, να αυξήσουν οι έμποροι το (δικό τους) οικονομικό κέρδος.

(Κακό είναι; Κακό γίνεται όταν κάποιος ξεχνάει το Χριστό, ξεχνάει ακόμα και τον άνθρωπο, και θυμάται κι αγαπάει μόνο τα λεφτά, σαν  τον Εμπενίζερ Σκρουτζ - κατά τα άλλα χρειάζεται κι ο γιορτινός διάκοσμος και στο σπίτι μας και στο μαγαζί  μας, αλλά για να φανερώσει το Φως που έχουμε μέσα μας, ΟΧΙ για να το ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ!).  

Η Εκκλησία επίσης ξεκινάει την πορεία προς τα Χριστούγεννα και σκοπός της είναι το (δικό μας)  πνευματικό κέρδος, το αιώνιο κέρδος, η αιώνια ζωή μας.
  
Ο ορθόδοξος χριστιανός χαίρεται βαθιά και πολύ τα Χριστούγεννα, επειδή ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να γίνουμε εμείς οι άνθρωποι θεοί (άγιοι, φωτεινά όντα γεμάτα αγάπη, ενωμένα με τον απόλυτα  Φωτεινό Τριαδικό Θεό διά του Χριστού). Κι επειδή χαίρεται, εκφράζει τη χαρά του με τα στολίδια, τα  δώρα και το (οικογενειακό) γιορταστικό τραπέζι.  


Ο κόσμος (που δεν έχει ή δε θυμάται την ορθοδοξία) φορτώνεται δώρα, στολίδια και λιχουδιές για  να νιώσει χαρά, επειδή δεν έχει χαρά μέσα στην καρδιά του! Γι' αυτό τα Χριστούγεννα στον πρώην χριστιανικό δυτικό κόσμο είναι μια τραγική γιορτή, με αυξημένα τα ποσοστά αυτοκτονιών: επειδή ο πρώην χριστιανός, αν δεν έχει συντροφιά ν' απαλύνει τη μοναξιά του, δεν αντέχει που βλέπει αυτό το  φανταχτερό (και καταναλωτικό, αποθέωση του Shopping) χρώμα που απλώνεται παντού, η ζήλεια τον  οδηγεί σε απόγνωση και δυστυχία.


Ενώ ο χριστιανός, ακόμη κι αν δεν έχει φιλική ή συγγενική  συντροφιά, έχει τη συντροφιά εκείνων που αγρυπνούν στις εκκλησίες, όπου πηγαίνει κι αυτός και  προσεύχεται μαζί τους (κάπου στην πόλη σου θα υπάρχει κάποιος ναός ή μοναστήρι, όπου γίνεται σαρανταλείτουργο αυτές τις μέρες, δηλαδή κάθε μέρα -συνήθως κάθε βράδυ- λειτουργία). Ακόμη κι αν  δεν έχει ανθρώπινη συντροφιά, έχει για συντροφιά το Χριστό, το ξεχωριστό άγιο Μωρό, που το έχω συντροφιά μου καθώς προσεύχομαι, καθώς γονατίζω, καθώς ανάβω το κερί μου, καθώς μεταλαβαίνω το  άγιο Σώμα και το πολύτιμο Αίμα Του! Χριστιανισμός = πάντα με συντροφιά. Αυτό άλλωστε είναι κι ο Παράδεισος. 

[Από εδώ είναι κι η συνήθεια τα Χριστούγεννα να "θυμόμαστε" τους μοναχικούς ανθρώπους, να τους επισκεπτόμαστε ή να τους καλούμε κ.τ.λ. Είναι κάτι σημαντικό κι αυτό, αλλά φυσικά δε φτάνει και  δεν πρέπει ν' αποκοιμίζει τη συνείδησή μας για... όλο τον υπόλοιπο χρόνο].  

Πώς μάς ετοιμάζει η Εκκλησία για τη μεγάλη ημέρα των Χριστουγέννων;  


Ας ψάλλουμε χριστουγεννιάτικους ύμνους, και κυρίως τον ύμνο του μεγάλου ποιητή και μουσικού  του Βυζαντίου, του αγίου Ρωμανού του Μελωδού, που λέει: "Η Παρθένος σήμερα έρχεται προς το  σπήλαιο, για να γεννήσει μυστηριωδώς τον προαιώνιο Θεό. Άγγελοι μαζί με βοσκούς δοξολογούν, μάγοι  ταξιδεύουν μαζί μ' ένα αστέρι, για το ξεχωριστό Παιδί, τον προαιώνιο Θεό, που θέλησε να Τον δούμε".

Στ'  αρχαία, ο ύμνος είναι: "Η Παρθένος σήμερον τον προαιώνιον Λόγον εν σπηλαίω έρχεται αποτεκείν  απορρήτως. Άγγελοι μετά ποιμένων δοξολογούσι, μάγοι δε μετά αστέρος οδοιπορούσι, βουληθέντα  επωφθήναι παιδίον νέον, τον προ αιώνων Θεόν".


Τα Χριστούγεννα λοιπόν είναι μια γιορτή χαράς, δηλαδή μια πρόσκληση αγιότητας. Εννοείται πως κάθε μέρα (όπως κι όλο το χρόνο) είσαι καλεσμένος στη θεία Μετάληψη και την εξομολόγηση, δύο άλλες  μεγάλες πηγές χαράς!  


Η Εκκλησία είναι το σπίτι σου, το καταφύγιό σου, ακόμη κι αν ο παπάς της ενορίας σου "δεν είναι  εντάξει", θα βρεις έναν άλλο παπά στη διπλανή ενορία ή σε μια μακρινή ενορία, ή έναν απλό χριστιανό  (τον παππού σου, τη γιαγιά σου, ένα γείτονα που τον περιφρονούσες ώς τώρα γιατί τον θεωρούσες  "θρησκόληπτο", μια θεία που τη θεωρούσες "θεούσα") και εσύ κι αυτός μαζί θα γίνεται Εκκλησία και θ'  ανάψετε το κερί σας (σαν ένα ελάχιστο δώρο) με ταπείνωση και αγάπη μπροστά στην Αγία Τράπεζα.  


Πρακτική εφαρμογή

    

   Πώς όμως θα δεχθούμε τον Χριστό, που γεννιέται και φέτος; Τι πρέπει να κάνουμε πρακτικά;
        
    Θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε για την μεγάλη αυτή συνάντησή μας με τον Χριστό με νηστεία, με Εξομολόγηση, με ειλικρινή μετάνοια και αλλαγή ζωής, με συχνή θεία Κοινωνία, με μελέτη σχετικών βιβλίων, με έργα αγάπης και συνειδητή καθημερινή σχέση μέ τόν Θεό. Όταν οι καμπάνες των Χριστουγέννων μας καλέσουν για τη μεγάλη ώρα, ας τρέξουμε αμέσως στον Ιερό Ναό Του, παρά τις δυσκολίες.  Εκεί θα Τόν βρούμε. Μας περιμένει στην Ωραία Του Πύλη και μας ζητά να Τον κοινωνήσουμε, να Του δώσουμε την καρδιά μας για να την κάνει φάτνη Του.

    Τα Χριστούγεννα είναι ευκαιρία να σπουδάσουμε το νόημα της ενανθρώπησης του Χριστού. Έγινε άνθρωπος για να γίνουμε με τη σειρά μας κατά χάριν θεοί. Γι’ αυτό ας ΜΗΝ περιοριστούμε στα έθιμα, την  ξεκούραση, τον τρόπο του προτεσταντικού δυτικού κόσμου, αλλά ας ζήσουμε ορθόδοξα Χριστούγεννα. 

    Με τον εκκλησιασμό και τη θεία κοινωνία, την προσευχή και την αγάπη και πρωτίστως με τη σκέψη  μας σε όσους δυσκολεύονται και την προσευχή μας γι’ αυτούς, όπως επίσης και με την προσπάθειά μας  να αγαπήσουμε τον Χριστό που έγινε παιδί. Όσοι μπορούμε να εξομολογηθούμε. Όσοι μπορούμε να νηστέψουμε τις τελευταίες ημέρες και να χαρούμε τον τρόπο της Εκκλησίας. Οι περιορισμένες  καταναλωτικές δυνατότητες ας μας βοηθήσουν να μην περιοριστούμε στα υλικά και να δώσουμε στο Χριστό ως δώρο τις αμαρτίες μας. 


    Να τον καλέσουμε, με την προσευχή μας, να έρθει να κατασκηνώσει στην φτωχή από αρετές καρδιά μας! Έλα Κύριε και γέμισε τον νου και την καρδιά μας, Έρχου Κύριε... Αμήν!

4. Δραστηριότητες, παιχνίδια, κατασκευές, βίντεο προβολή,


 

ΟΣΟΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΕ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ:
(Χριστός Γεννάται δοξάσατε 10’) https://www.youtube.com/watch?v=7ktgY_SphxA &t=7s

Ή ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: Χριστούγεννα χωρίς Χριστό








ΠΡΟΣΕΥΧΗ: 

Μετά από κάθε συνάντηση

    Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (3)

    Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.

    Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Pages