ΠΡΟΣΕΥΧΗ:
Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.
ΘΕΜΑ: Η είσοδος της Θεοτόκου στο Ναό του Σολομώντα
Στην όμορφη γη της Γαλιλαίας ζούσαν δύο άνθρωποι με πίστη βαθιά. Ο Ιωακείμ και η Άννα. Άνθρωποι απλοί, με καλή καρδιά. Είχαν όμως μία μεγάλη στενοχώρια: δεν είχαν παιδί. Και δεν έφτανε ο πόνος που σαν μαχαίρι σουβλερό μάτωνε τα σπλάχνα τους, ήταν και ο κόσμος που είχε για ντροπή μεγάλη το σπιτικό που δεν είχε παιδί. Ο καιρός τους περνούσε πικραμένα. Σην εποχή εκείνη το να μην έχει ένα αντρόγυνο παιδί, το θεωρούσαν δυστύχημα, ακόμα και κατάρα.
Έγιναν γέροντες κι άσπρισαν τα μαλλιά τους, κι όμως, μέρα-νύχτα με χέρια υψωμένα στο Θεό, τον Πλάστη του κόσμου, παρακαλούσαν και του ζητούσαν να τους δώσει ένα παιδί, ευλογία στο σπίτι τους. Μόνον ο Θεός καταλάβαινε τη στενοχώρια τους και μόνον ο Θεός μπορούσε να τους βοηθήσει.
Η Άννα συνέχιζε να προσεύχεται με θέρμη στον Θεό.
- Θεέ μου, έλεγε η Άννα! ΣΤο παιδί που θα μ’ αξιώσεις να φέρω στον κόσμο, δεν θα το κρατήσω. Δικό σου θα ’ναι. Σε σένα θα τ’ αφιερώσω.
Ήξεραν πως τίποτα δεν είναι αδύνατο και ακατόρθωτο για τον Θεό. Ό,τι ο Θεός θέλει, μπορεί να το κάνει, στον καιρό που πρέπει. Κι ο Κύριος του ουρανού και της γης άκουσε την πονεμένη προσευχή τους.
Γέροντας ο Ιωακείμ και γριούλα η Άννα. Μα, κάποια ημέρα, μια χαρούμενη είδηση πλημμύρισε τη χώρα όλη κι από στόμα σε στόμα διαδόθηκε το χαρούμενο νέο: η γερόντισσα Άννα περίμενε παιδί, που πριν ακόμα γεννηθεί, είχε ευλογηθεί απ’ τον Θεό.
Η χαρά έπαιρνε τη θέση της θλίψης. Δάκρυα δοξολογίας και ευχαριστίας κυλούσαν από τα μάτια τους για τον Κύριο, που τόσο τους αγαπούσε. Η Άννα και ο Ιωακείμ με πολλή προσευχή περίμεναν το παιδί που τους έστειλε ο Θεός.
(Στις 9 Δεκεμβρίου εορτάζουμε τη Σύλληψη της Αγίας Άννης, δηλ. το γεγονός ότι η Αγία Άννα έμεινε έγκυος στην Παναγία, και εννιά μήνες αργότερα, στις 8 Σεπτεμβρίου, το Γενέθλιο της Θεοτόκου.)
Και οι εννιά μήνες πέρασαν... Με πόση χαρά και στοργή η Άννα κρατάει στην αγκαλιά της τη μικρή της κόρη. Σο μικρό σπιτικό με τη χάρη του Θεού έγινε παλάτι. Στα πρόσωπα ήταν γεμάτα φως και χαρά. Η γερόντισσα Άννα έφερε στον κόσμο ένα μικρό χαριτωμένο κοριτσάκι.
Είχε έρθει κόσμος. Η μικρή αυλή γέμισε από χαρούμενους ανθρώπους που έρχονταν για να ευχηθούν στους ευτυχισμένους γονείς. Αφού πέρασαν λίγες μέρες, οι γονείς έδωσαν όνομα στο παιδί τους. Και το όνομά της ήταν Μαρία, που σημαίνει «φωτισμός» ή κατ’ άλλους «κυρία».
Η μικρή Μαρία σκορπούσε τη χαρά παντού και η γερόντισσα Άννα της μιλούσε συνεχώς για την αγάπη του Θεού. Αυτό το μικρό κορίτσι το είχε διαλέξει ο Θεός για να γίνει μητέρα του Τιού Σου.
Ο καιρός περνούσε... Όταν συμπληρώθηκαν τρία χρόνια, ο γερο-Ιωακείμ και η Άννα πήραν την απόφαση να κάνουν αυτό που είχαν υποσχεθεί στο Θεό, πριν γεννηθεί η μικρή Μαρία. Την ετοίμασαν να την πάνε στο Ναό.
Την συνοδεύουν νέες κοπέλες με αναμμένες λαμπάδες και την υποδέχεται ο αρχιερέας του Ναού, ο Ζαχαρίας, ο οποίος φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα την οδηγεί στο πιο Ιερό μέρος του Ναού, τα Άγια των Αγίων. Εκεί η Μαρία θα ανατραφεί από Αγγέλους μέχρι να έρθει η στιγμή να γίνει ο έμψυχος ναός του Θεού, η Μητέρα του Κυρίου.
Η Παναγία μας ζούσε μόνο για τον Θεό. Προσευχόταν και μελετούσε, διάβαζε παρ’ ότι ήταν μικρό παιδί. Δώδεκα χρόνια περίπου έμεινε στο Ναό! Δώδεκα χρόνια προσευχής και αγάπης στο Θεό.
Και γύρισε στη Ναζαρέτ. Σύμφωνα με τη συνήθεια που υπήρχε τότε στους Εβραίους, όταν μεγάλωσε λίγο, μνηστεύθηκε, δηλαδή αρραβωνιάσθηκε. Η Μαρία προοριζόταν απ' τον Θεό να γίνει Μητέρα μόνο του Χριστού. Γι’ αυτό ο Θεός έστειλε έναν πολύ σοβαρό και ηλικιωμένο άνθρωπο, που τον έλεγαν Ιωσήφ. Ο κόσμος τον ήξερε για μνηστήρα της Παρθένου, μα στην πραγματικότητα ήταν ο προστάτης της Παναγίας Μητέρας του Χριστού μας.
Το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων είχε αρχίσει να ξετυλίγεται... Η Εκκλησία μας κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου γιορτάζει τα Εισόδια της Θεοτόκου, δηλαδή την είσοδο της Παναγίας μας στο Ναό.
Τρία χρόνια θα μείνει κοντά στους γονείς της η Παναγία. Έπειτα, σύμφωνα με την υπόσχεση που είχαν δώσει στον Θεό, την οδηγούν στον Ναό του Σολόμωντα. Ο Ναός ήταν σπουδαίος και το πιο ιερό μέρος για τον λαό του Θεού -απείρως όμως σπουδαιότερη και ιερότερη είναι η Θεοτόκος, ο καθαρότατος ναός του Σωτήρος.
Πώς λέγεται η χρονική περίοδος των 40 ημερών πριν από τα Χριστούγεννα;
Λέγεται Σαρακοστή ή Τεσσαρακοστή των Χριστουγέννων.
Κατά την περίοδο αυτή της προετοιμασίας για τα Χριστούγεννα η Εκκλησία μας γιορτάζει την είσοδο της Παναγίας στο Ναό (τα Εισόδια της Θεοτόκου στις 21 Νοεμβρίου). Και η ωραία αυτή γιορτή της Εκκλησίας μας μας βοηθάει να καταλάβουμε ότι χρειάζεται προετοιμασία. Όπως η Παναγία προετοιμάστηκε έτσι κι εμείς πρέπει να προετοιμαστούμε για τα Χριστούγεννα.
✹ Να κάνουμε πιο καλά την προσευχή μας,
✹ να πηγαίνουμε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία,
✹ να μελετούμε την Καινή Διαθήκη και άλλα χριστιανικά βιβλία.
✹ Να θυσιάσουμε τα ωραία φαγητά και γλυκά και να εφαρμόσουμε κι εμείς τη νηστεία αυτών των 40 ημερών, αφού συννενοηθούμε και με τους γονείς μας.
✹ Ας παρακαλούμε την Παναγία μας να μας βοηθήσει να προετοιμαστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα για τη μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’
Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ, τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυ ται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις.
Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ, τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυ ται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις.
Πρακτική εφαρμογή
Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι μετά τον Τριαδικό Θεό το πιο τιμώμενο πρόσωπο στην Πίστη μας. Είναι ο πιο ευλογημένος καρπός του ανθρώπινου γένους και το πιο πολύτιμο δώρο της ανθρωπότητας στον Θεό. Είναι ο θρόνος του Θεού, η Βασίλισσα των Ουρανών, η Μητέρα του Θεού και Μητέρα όλου του κόσμου.
Πώς μπορούμε να μιλήσουμε μαζί της; Μα, φυσικά με την προσευχή! Η πιο γρήγορη και άμεση προσευχή είναι η επίκληση: Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς! Υπάρχουν κι άλλες προσευχές που μπορούμε να μάθουμε, όπως:
Θεοτόκε Παρθένε, Χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ, εὐλογημένη, σὺ ἐν γυναιξί, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Επίσης, όπως λοιπόν οι πιστοί άνθρωποι του Θεού, προ Χριστού, περίμεναν τον ερχομό του Μεσσία και προετοιμάζονταν γι’ αυτό· όπως και η Παναγία μας προετοιμάστηκε πολλά χρόνια μέσα στο Ναό του Θεού έτσι κι εμείς οι Χριστιανοί σαράντα μέρες πριν από τα Χριστούγεννα προετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε άξια τον Χριστό, για να γεννηθεί στην καρδιά μας.
Πάμε να δούμε ποιοι άγιοι γιορτάζουν αυτή την εβδομάδα...
25 Νοεμβρίου - Αγίας Αικατερίνης
Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαϊκής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας και ήταν άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης. Όταν επί Μαξεντίου έγινε διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με θάρρος ομολογούσε πώς ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός.
Συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Έπειτα συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι ασπάστηκαν την Χριστιανική Πίστη! Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η Αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της και ο έπαρχος ντροπιασμένος διέταξε τον αποκεφαλισμό της.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΥΜΝΟΙ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ, ΒΙΝΤΕΟ...)
1. Σχετικό BINTEO με το θέμα των Εισοδίων είναι και το παρακάτω:
2. ΠΑΙΧΝΙΔΙ Αλάτι ψιλό-Αλάτι χονδρό
Τα παιδιά βγάζουν με κλήρο τη «μάνα». Έπειτα σχηματίζουν έναν κύκλο και κάθονται κάτω σταυροπόδι με τα χέρια πίσω και τις παλάμες ανοιχτές. Η μάνα στέκεται έξω από τον κύκλο κρατώντας ένα μαντήλι. Κάνει μια βόλτα γύρω από τον κύκλο και τραγουδά:
Αλάτι ψιλό, αλάτι χονδρό,
έχασα τη μάνα μου και πάω να τη βρω
παπούτσια δεν μου πήρε να πάω στο χορό!
Την ώρα που τραγουδάει γύρω από τον κύκλο, πετάει κρυφά το μαντίλι πίσω από ένα παιδί και συνεχίζει μέχρι να καταλάβουν ότι δεν κρατάει πια το μαντήλι. Το παιδί που έχει πίσω του το μαντήλι σηκώνεται και αρχίζει να κυνηγάει τη μάνα.
Όταν την πιάσει, το παιδί που πήρε το μαντήλι γίνεται μάνα και το παιχνίδι συνεχίζεται...
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Μετά από την κάθε συνάντηση
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (3)
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.