Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας Πατριάρχης Αλεξανδρείας (18 Ιαν.)
Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε το 295 στην Αλεξάνδρεια από γονείς χριστιανούς. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ήταν ακόμα παιδί, βάφτιζε στην ακρογιαλιά παιδιά ειδωλολατρών τηρώντας τους ιερούς κανόνες. Ο τοπικός επίσκοπος Αλέξανδρος, γεμάτος θαυμασμός γι' αυτό το αυθόρμητο έργο του νεαρού παιδιού, λέγεται ότι αναγνώρισε ως έγκυρες όλες τις βαπτίσεις του. Στη συνέχεια τον πήρε υπό την προστασία του και ανέλαβε τις σπουδές και τη μόρφωσή του. Με τον καιρό, ο Αθανάσιος έγινε γραμματέας του επισκόπου και σε ηλικία 24 ετών χειροτονήθηκε διάκονος.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος συγκάλεσε το 325 μ.Χ. την Α' Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας. Εκεί δόθηκε η μεγάλη μάχη της Ορθοδοξίας με πρωταγωνιστή τον Αθανάσιο. Θυμίζουμε ότι τότε ταλάνιζε την Εκκλησία μας η διδασκαλία του τοπικού πρεσβυτέρου Αρείου, που δίδασκε ότι (δήθεν) ο Χριστός δεν ήταν θεός, αλλά κτίσμα του Θεού. Ενώ φυσικά ο Χριστός είναι Θεός και άνθρωπος μαζί, άρα Θεάνθρωπος.
Ο Αθανάσιος έγινε το σύμβολο για τους ορθοδόξους στον αγώνα τους κατά κακοδοξιών του Αρείου και σύμφωνα με τη διδασκαλία του συντάχθηκαν τα πρώτα επτά άρθρα του «Συμβόλου της Πίστεως» («Πιστεύω…»).
Μετά από τρία χρόνια, ο επίσκοπος Αλέξανδρος πέθανε, αφού είχε υποδείξει τον Αθανάσιο ως διάδοχό του. Κλήρος και λαός τον αναγόρευσαν Πατριάρχη Αλεξανδρείας το 328, σε ηλικία 33 ετών. Ο Αθανάσιος συνεχίζει τον αγώνα του κατά του Αρειανισμού, αλλά υψηλά ιστάμενοι οπαδοί του Αρείου κατορθώνουν να τον εξορίσουν. Το 337, μετά τον θάνατο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ανακλήθηκε από την εξορία του και γύρισε θριαμβευτής στην Αλεξάνδρεια.
Όμως, οι εχθροί του δεν είχαν πει την τελευταία λέξη τους. Κατορθώνουν να τον εξορίσουν και πάλι, αλλά το 346 ξαναγύρισε στον πατριαρχικό θρόνο της Αλεξάνδρειας. Εξορίστηκε για τρίτη φορά και κατέφυγε στην έρημο, όπου έζησε με κινδύνους και μεγάλες ταλαιπωρίες έξι ολόκληρα χρόνια.
Ο Ιουλιανός τον επανέφερε στην Αλεξάνδρεια, αλλά τον εξόρισε και πάλι, όταν βάφτισε γυναίκες ειδωλολατρών επισήμων. Για πέμπτη φορά εξορίστηκε από τον αυτοκράτορα Ουάλη, αλλά ο ίδιος τον επανέφερε έπειτα από επίμονη απαίτηση του λαού της Αλεξάνδρειας.
Ο Μέγας Αθανάσιος ποίμανε τα λογικά πρόβατα της Εκκλησίας επί 45 έτη, 16 από τα οποία τα πέρασε στην εξορία πότε στη Δύση (Ρώμη, Ακηλυία, Νύσσα κλπ) και πότε στην έρημο.
Κοιμήθηκε στις 2 Μαΐου του 373, σε ηλικία 78 ετών. Συνέγραψε πολλά έργα, λόγους και επιστολές, για να αντικρούσει ειδωλολάτρες και αιρετικούς. Έγραψε, επίσης, τη βιογραφία του δασκάλου και φίλου του Μεγάλου Αντωνίου.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.
Στύλος γέγονας ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων, τὴν Ἐκκλησίαν Ἱεράρχα Ἀθανάσιε· τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Ὑιόν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατᾑσχυνας Ἄρειον· Πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τὸν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν, τό μέγα ἔλεος.
Βίντεο Αγίου Αθανασίου:
Άγιος Κύριλλος Πατριάρχης Αλεξανδρείας (18 Ιαν.)
Ο Νεστόριος, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως από τον Απρίλιο του έτους 428 μ.Χ., εδημιούργησε την αίρεση του Μονοφυσιτισμού. Αρνιόταν δηλαδή την καθ' υπόσταση ένωση των δύο εν Χριστώ φύσεων, θείας και ανθρώπινης, αποδεχόταν μόνο ενοίκηση ή συνάφειά τους και εθεωρούσε την Παναγία όχι ως Θεοτόκο, αλλ' ως « Χριστοτόκο» ή « ανθρωποτόκο» .
Ο Άγιος Κύριλλος διεφύλαξε τη Χριστολογία της Εκκλησίας και διακύρηξε ότι ο Χριστός κατά την θεία Του φύση είναι ο Θεός Λόγος και ο οποίος κατ᾽οικονομίαν έγινε και τέλειος άνθρωπος «ηνώθη κατά φύσιν και καθ' υπόστασιν τη σαρκί» . Έτσι, η Παναγία είναι Θεοτόκος, διότι στον ο όρος αυτός συνοψίζει άριστα την ενότητα του προσώπου του Χριστού.
Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος τον Β΄ για τον λόγο αυτό συγκάλεσε στις 7 Ιουνίου του έτους 431 μ.Χ., στην Έφεσο, την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Ο Άγιος Κύριλλος υπήρξε πρόεδρος αυτής. Η Σύνοδος κατεδίκασε τη διδασκαλία του Νεστορίου και τον αιρεσιάρχη και μετά από περιπέτειες, αφορισμό και καθαίρεση του Κυρίλλου αλλά και επαναφορά στομν θρόνο του έγιναν αποδεκτές οι θέσεις των Ορθοδόξων. Τότε επικυρώθησαν από όλους τα Πρακτικά της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Με πολλά πνευματικά κατορθώματα στο ενεργητικό του, ο Κύριλλος παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του στον Κύριο την 27η Ιουνίου του 444 μ.Χ., αφού πατριάρχευσε για 32 περίπου χρόνια.
Η Εκκλησία θέλησε να αδελφώσει την μνήμη των δύο Μεγάλων Πατέρων και Αρχιεπισκόπων Αλεξανδρείας και όρισε τον συνεορτασμό τους στις 18 Ιανουαρίου.
ΥΓ. Στον Άγιο Κύριλλο αποδίδονται το Τριαδικό υμνολόγιο «Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού...» , το εγκώμιο της Θεοτόκου «Άξιον εστιν ως αληθώς...» , το χαριστήριο Απολυτήριο «Θεοτόκε Παρθένε» και άλλα άσματα. Αυτός εποίησε και τον ιδιαίτερο τύπο των Ωρών της Μεγάλης Παρασκευής, τον οποίο αναθεώρησε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Σωφρόνιος.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς κῦρος οὐράνιον θεολογία ἡ σή, βραβεύει ἐν πνεύματι τῇ ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ τὴν χάριν τὴν ἔνθεον• σὺ γὰρ καθυπογράψας τῆς Τριάδος τὴν δόξαν, μύστης τῆς Θεοτόκου καὶ ὑπέρμαχος ὤφθης, παρ' ἧς λαμπρῶς ἐδοξάσθης, ἱεράρχα Κύριλλε.
Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας (20 Ιαν.)
Το 406 ο Ευθύμιος πήγε στα Ιεροσόλυμα και ασκήτεψε στο σπήλαιο του Αγίου Θεοκτίστου. Τα μεγάλα πνευματικά του χαρίσματα γρήγορα τον ανέδειξαν και η φήμη του απλώθηκε παντού. Πολλοί Σαρακηνοί (Άραβες) έγιναν χριστιανοί, ενώ αρκετοί αιρετικοί (Μανιχαίοι, Νεστοριανοί και Ευτυχιανοί που απέρριπταν τις αποφάσεις της Δ' Οικουμενικής Συνόδου) επέστρεψαν στην ορθή πίστη. Ακόμη και η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Ευδοκία (η οποία είχε πέσει στα δίκτυα της αιρέσεως των Μονοφυσιτών) πείστηκε από τον Όσιο Ευθύμιο. Γύρω του συγκεντρώθηκαν πολλοί μοναχοί, που τον ανακήρυξαν ηγούμενό τους.
Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας είχε λάβει από τον Θεό το προορατικό χάρισμα και το χάρισμα της θαυματουργίας. Κάποτε, με ελάχιστα ψωμιά κατόρθωσε να χορτάσει τετρακόσιους ανθρώπους που τον επισκέφθηκαν την ίδια ημέρα στο κελί του. Με την προσευχή του, άτεκνες γυναίκες αποκτούσαν παιδιά και η διψασμένη γη της Παλαιστίνης ποτιζόταν από πολλή βροχή και κάρπιζε.
Ενώ κάποτε τελούσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, οι πιστοί είδαν μία δέσμη φωτός που ξεκινούσε από τον ουρανό και κατερχόταν μέχρι τον Άγιο. Το ουράνιο αυτό φως παρέμεινε μέχρι που τελείωσε η Θεία Λειτουργία, δηλώνοντας την εσωτερική καθαρότητα και λαμπρότητα του Αγίου. Επίσης, σημάδι αγνότητας και αγιότητας αποτελούσε το γεγονός ότι ήταν σε θέση να γνωρίζει ποιος προσερχόταν να κοινωνήσει με καθαρή ή σπιλωμένη συνείδηση.
Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας κοιμήθηκε σε βαθιά γηρατειά (96 ετών) στις 20 Ιανουαρίου του 473, η μνήμη του τιμάται σε Ανατολή και Δύση. Η Εκκλησία, για την προσωπικότητα του και την προσφορά του στον Χριστιανισμό, τον ανακήρυξε Μέγα.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’.
Εὐφραίνου ἔρημος ἡ οὺ τίκτουσα, εὐθύμησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι ἐπλήθυνέ σοι τέκνα, ἀνήρ ἐπιθυμιῶν τῶν τοῦ Πνεύματος, εὐσεβείᾳ φυτεύσας, ἐγκρατείᾳ ἐκθρέψας, εἰς ἀρετῶν τελειότητα. Ταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις, Χριστέ ὁ Θεός, εἰρήνευσον τὴν ζωήν ἡμῶν.
Βίντεο Οσίου Ευθυμίου:
Σχολιασμός
ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ:
Ο Μέγας Αθανάσιος παρότι στερήθηκε την δυνατότητα για ανώτερες σπουδές εξαιτίας της μειωμένης οικονομικής ευχέρειας των γονέων του, δεν το έβαλε κάτω, ούτε και απελπίστηκε. Τελικά ανταμείφθηκε πλουσιοπάροχα από τον πανάγαθο Θεό. Ο Κύριος τον προίκισε με πλούσια πνευματικά προσόντα και έφτασε σε υψηλότατα επίπεδα γνώσης και σοφίας. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η χειροτονία του ως Πατριάρχης Αλεξανδρείας σε ηλικία μόλις 33 ετών! Τι μας διδάσκει το παράδειγμα του;
1. Οι σπουδές και η μόρφωση δεν είναι το παν για την ζωή και σίγουρα δεν εξαρτώνται μόνο από την δική μας θέληση ή δυνατότητες. Μπορεί κάποιος να κάνει όνειρα για υψηλού κύρους σπουδές με παχυλές απολαβές και αναγνώριση.
Το μείζον όμως δεν είναι να σπουδάσεις και να αναγνωριστείς στον τομέα σου από τον κόσμο. Είναι το να αναγνωριστείς από τον Θεό, να τον εμπιστευτείς απόλυτα και να ακολουθήσεις το δικό Του θέλημα ακόμα κι αν δεν είναι αυτό που ακριβώς θέλεις.
Σίγουρα και ο Μέγας Αθανάσιος δεν ήξερε εκ των προτέρων ότι θα μπορούσε να φτάσει σε αυτά τα επίπεδα γνώσης και σοφίας, αφού όπως είπαμε δεν είχε την δυνατότητα. Τι έκανε όμως; Εμπιστεύτηκε τον εαυτό του στον Θεό, απολύτως και εγκαρδίως, και Εκείνος βλέποντας τις προθέσεις του ως Καρδιογνώστης, του έδωσε πολλά παραπάνω από ότι ενδεχομένως είχε ονειρευτεί.
ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ:
Ο Άγιος Κύριλλος σε αντίθεση με τον Μέγα Αθανάσιο καταγόταν από εύπορους γονείς, έλαβε μεγάλη και αξιόλογη μόρφωση και μάλιστα διαδέχθηκε τον θείο του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αλεξανδρείας.
Θα μπορούσε κάποιος να σχολιάσει πως εφόσον είχε όλα τα απαραίτητα εφόδια από παιδί, δεν δυσκολεύτηκε και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια πέτυχε τους στόχους του και έκανε πραγματικότητα τα όνειρά του.
Πόσοι, αλήθεια, έχουν όλα τα εφόδια ειδικά σε μια σύγχρονη και προηγμένη κοινωνία όπως η δική μας, με πολλά περιθώρια εξέλιξης και γνώσης; -Πολλοί είναι η απάντηση.
-Και πόσοι άραγε από αυτούς που έχουν όλα τα παραπάνω είναι άγιοι και μάλιστα μεγάλοι; -Λίγοι έως ελάχιστοι είναι η απάντηση. Πόσα παιδιά εύπορων γονέων καταλήγουν να μην κάνουν τίποτα στην ζωή τους; Ή πολλές, δυστυχώς, φορές καταλήγουν να πέφτουν θύματα των ναρκωτικών ουσιών;
Το γιατί μας το διδάσκει ο Άγιος Κύριλλος. Θα μπορούσε και αυτός να επαναπαυτεί στα πλούτη και στην άνεση και να μην κάνει απολύτως τίποτα, να μην δώσει κανέναν αγώνα και ιδιαιτέρως για την Ορθοδοξία. Εκείνος όμως έδωσε πολλούς αγώνες, διακρίθηκε στα πνευματικά κατορθώματα και πατριάρχευσε για περισσότερα από 30 ολόκληρα χρόνια.
Πρακτική εφαρμογή
1. Το κοινό και των δύο αυτών μεγάλων Αγίων της Ορθοδοξίας μας είναι η εμπιστοσύνη στον Θεό. Και ο μεν θα μπορούσε να απελπιστεί που δεν μπορεί να λάβει μόρφωση και ο δε θα μπορούσε να μην εξελιχθεί και να επαναπαυτεί στα δεδομένα που ήδη είχε.
Τίποτα, όμως, πέραν του Θεού δεν είναι δεδομένο στην ζωή του ανθρώπου. Ούτε η φτώχεια μπορεί να τον σταματήσει, ούτε και η άνεση μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη, όταν εμπιστεύεσαι απόλυτα τον Θεό.
2. Ο Μέγας Αθανάσιος υποστήριξε την Ορθόδοξη άποψη ενάντια στην διδασκαλία του αιρετικού πρεσβυτέρου Αρείου, που δίδασκε ότι (δήθεν) ο Χριστός δεν ήταν θεός, αλλά κτίσμα του Θεού. Ενώ φυσικά ο Χριστός είναι Θεός και άνθρωπος μαζί, άρα Θεάνθρωπος. Άρα γνώριζε πολύ καλά την Θεία Αλήθεια και την υποστήριξε ανάλογα.
Επίσης ο Άγιος Κύριλλος υποστήριξε την Ορθόδοξη άποψη ενάντια στην διδασκαλία του αιρετικού Νεστορίου θεωρούσε την Παναγία όχι ως Θεοτόκο, αλλ' ως « Χριστοτόκο» ή « ανθρωποτόκο». Ο Άγιος Κύριλλος υποστήριξς σωστά ότι η Παναγία είναι Θεοτόκος, διότι γέννησε Θεό και άνθρωπο μαζί.
Εμείς ως νέοι ξέρουμε να απαντήσουμε σε κάθε αιρετικό ποια είναι η ορθόδοξη άποψη στα δόγματα της Εκκλησίας; Εμείς ξέρουμε τα δόγματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας; Ξέρουμε να τα υποστηρίξουμε και να τα υπερασπιστούμε; Ή μήπως μόνο τους κανόνες των ποδοσφαιρικών ομάδων γνωρίζουμε;
Μήπως θα πρέπει να μάθουμε μερικά από τα δόγματα της Εκκλησίας, τα οποία μάλιστα είναι πολύ σημαντικά για εμάς, διότι εαν δεν τα γνωρίζουμε κινδυνεύουμε να πέσουμε σε αιρεση;
4. Δραστηριότητες, παιχνίδια, κατασκευές, βίντεο προβολή,
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ:
